Vanuit zuiver artistiek oogpunt viel het eerste KunstenfestivaldesArts (KFA) tegen. Er waren gewoon te weinig goeie voorstellingen te zien, zodat aan de hoge verwachtingen die de organizatoren hadden gewekt, nauwelijks werd tegemoetgekomen. De titel van een nabeschouwing die publicist Johan Thielemans in het vakblad “Etcetera” liet verschijnen, vatte goed samen wat vele festivalbezoekers dachten : “Mag de keuze ietsje strenger ? “

Willens nillens hebben festivaldirekteur Frie Leysen en haar rechterhand Guido Minne strenger moeten kiezen bij de samenstelling van het programma van het tweede KFA. In plaats van 124 miljoen vorig jaar, kregen ze dit keer (maar) 70 miljoen frank overheidssteun. Frie Leysen legt er de nadruk op dat ze er ook deze keer in geslaagd zijn om ruim de helft van dat bedrag, om precies te zijn 47 miljoen, voor te behouden voor de pure artistieke werking. Het restant gaat naar overheadkosten, waarin de post “kommunikatie” goed is voor 5 miljoen.

Het KFA vindt dit jaar plaats tussen 11 en 27 mei en prezenteert in een tiental zalen in het Brusselse 13 produkties, waaronder enkele wereldkreaties. Opvallend daarbij is dat vele artiesten die vorig jaar in de kijker werden gezet, ook nu weer van de partij zijn. Een ander opvallend aspekt is dat het KFA ook in zijn tweede editie meer aandacht heeft voor prestigieuze internationale produkties en voor Franstalige toneelmakers ; het festival vindt blijkbaar moeilijk aansluiting met het gevestigde en ontluikende talent in het Nederlandstalige toneellandschap.

De spits van het festival wordt afgebeten door twee bekende namen : Jan Fabre en Theu Boermans. Wie vorige week in deSingel “Quando la terra si rimette in movimento” miste, kan dat nu gedeeltelijk goed maken, want in “Drie Solo’s” van Jan Fabre zit de solo die Valerie Valentine danste in die produktie van het Nationale Ballet van Amsterdam. Verder bestaat “Drie Solo’s” uit een fragment uit “The Sound of One Hand Clapping”, gedanst door Renée Copraij, en uit de solo die Eupremio Greco danste in “Da un’altra faccia del tempo”. Telkens is de begeleidingsmuziek van Eugeniusz Knapik, de Poolse komponist waarmee Fabre nu al tien jaar intensief samenwerkt. “Drie Solo’s” is te zien op 11, 12, 18 en 19 mei in het Lunatheater.

Een hoogtepunt van het eerste KFA vormden de drie Werner Schwab-voorstellingen van De Trust. De Amsterdamse groep werd opnieuw naar Brussel gehaald, nu met een stuk waarin de Duitser Gustav Ernst een eigentijdse visie op de Faust-myte geeft. “Faust”, een enscenering van Theu Boermans, is van 11 tot en met 20 mei te zien in De Kriekelaar (Gallaitstraat 86).

De middeleeuwse legende van de magiër en wonderdoener Faust die zijn ziel aan de duivel verkoopt in ruil voor kennis, macht en genot, vindt ook een echo in “Faustae Tabulae”, een nieuwe produktie van regisseur Thierry Salmon. Samen met Franstalige, Nederlandstalige en Italiaanse akteurs en zangers maakt Salmon een voorstelling waarin het derde bedrijf van Gounods opera “Faust” het uitgangspunt vormt voor een vreemde ontdekkingstocht door een verwoeste stad. Te beleven van 13 tot en met 20 mei in zaal Jefke van de Université Libre de Bruxelles (Campus Plaine).

Wie zin heeft om zich te verdiepen in het Faust-tema kan op 14 mei in zaal Plateau ook een aantal lezingen bijwonen over de kwakzalver die een duivelspakt sloot.

Voorstellingen over aids en homoseksualiteit zijn vandaag schering en inslag. Ook op dit festival worden die tema’s nog eens onder de aandacht gebracht. Daarvoor wordt het Japanse kunstenaarskollektief Dumb Type naar Brussel gehaald. In Théâtre Varia speelt de groep tussen 14 en 19 mei “S/N” (de titel verwijst naar de afkorting van de Engelse woorden signal en noise), een anderhalf uur durende performance met projekties, bekentenismonologen en high-techapparatuur.

Begin februari ging bij het Théâtre National de Bretagne, in Rennes, “La Dispute” in première, een stuk van Marivaux in een regie van de 37-jarige Franse en bij ons totaal onbekende regisseur Dominique Pitoiset. Deze voorstelling over de vraag of de man of de vrouw het eerst ontrouw is in de liefde, duurt vijf kwartier en is in Brussel te zien in het Théâtre National aan het Rogierplein : 15, 16 en 17 mei.

Een van de mooiste en fascinerendste gedichten uit de Engelse poëzie is “The Waste Land” van T.S. Eliot, gepubliceerd in 1922 en door vele literaire critici beschouwd als de ultieme beschrijving van de morele en religieuze ontreddering van de 20ste-eeuwse mens. Het lange gedicht bestaat uit een reeks losse beelden, dialogen en beschrijvingen op zeer verschillende taalniveaus. Het wordt in Brussel gebracht als een “recital-op-lokatie” door Fiona Shaw, een Ierse aktrice die momenteel de “meest vooraanstaande aktrice in Groot-Brittannië” is, aldus het lijvige programma-boek van het KFA. Speeldata : 13, 14 en 21 mei. De juiste lokatie was nog niet bekend bij het ter perse gaan.

– Reserv. : (02) 511.20.05.

Frie Leysen en Guido Minne, de organizatoren van het tweede KunstenfestivaldesArts.