Bar-restaurant Lux heeft veel geld gekost en was afgelopen zomer ’talk of the town’. De eigenaars houden zich liever onbekend.

:: Bar-restaurant Lux : Adriaan Brouwerstraat 13, Sint-Aldegondiskaai 20, 2000 Antwerpen. 03 233 30 30. www.luxantwerp.com. Lunch : 20 euro. Open van 11 tot 01 u. Zaterdagmiddag gesloten. Donderdag cocktailavond, waarbij de dames halve prijs betalen.

Lux opende juist voor de aanvang van de werken aan de Antwerpse ring en is dus met een handicap van start gegaan. Voor dit megaproject werd een monumentaal achttiende-eeuws pand van een Poolse rederij aan het Bonapartedok verbouwd, waarbij klassieke en moderne elementen werden samengesmolten tot een indrukwekkend, oogstrelend geheel. Oude parketvloeren, pilaren van Belgisch marmer en met goud belegde plafondornamenten contrasteren prettig met rechtlijnig modernisme, zoals de magisch verlichte, zen-achtige bar en de liftkooi uit glas en roestvrij staal. Plafonds werden opengebroken om de verschillende verdiepingen met elkaar te verbinden. Om een warme sfeer te creëren brandt het haardvuur op elke verdieping en staan er vorstelijke kandelaars. Meer actuele sfeerbeïnvloeders zijn de geavanceerde verlichting, die het indrukwekkende trapportaal om het halfuur in een ander kleurtje zet, en de verborgen muziekinstallatie. Op het gelijkvloers is een wijnkamer en in de gewelfde kelders is plaats om intiem te loungen.

Lux was afgelopen zomer talk of the town. Er deden heel wat geruchten de ronde, die werden aangewakkerd omdat Lux wordt gestuurd door een bvba met aandeelhouders die onbekend willen blijven. Die aandeelhouders komen, in andere formatie, terug in andere vennootschappen, die onder meer een gedeelte van kasteel Steytelinck en Brasserie Georges in Wilrijk en recentelijk ook restaurant National aan het Modemuseum exploiteren. De website leert ons dat de chef-kok Bert Zaman is. Meer komen wij niet over hem en de vennoten te weten, ook niet als wij de assistent-zaakvoerder bellen.

Frans-Italiaanse keuken

De dining rooms van Lux worden bezocht door een kosmopolitisch publiek, waarbij nogal wat succesvolle zakenmensen en chique dames. Wij kwamen op een rustige doordeweekse avond met te weinig personeel. Wij werden vriendelijk onthaald en genoten van het opulente decor, de geraffineerde tafelverlichting en de met leder beklede stoelen en banken. De wijnkaart vermeldt zo’n tweehonderd referenties uit een twintigtal landen, ingedeeld per type. Een speciale zuurstofvrije tapkast maakt het mogelijk om maar liefst 24 wijnen per glas te drinken. De spijskaart verzamelt modieuze gerechten uit de Frans-Italiaanse keuken. Voor mensen met geld zijn er zeevruchtenschotels (54 en 60 euro) of is er een tagliatelle met herfsttruffel (25 of 49 euro) en voor klassiek ingestelde eters is er zeetong dijonnaise (32 euro) of patrijs met groene kool en dauphine-aardappelen (33 euro).

Wij lieten ons leiden door de prijs en bestelden het driegangenmenu met keuze (30 euro) en namen daar interessante wijnen per glas bij. Na lang wachten kwamen twee voorgerechten : cordon bleu in amuus-portie of driehoekje erg gewone ganzenleverterrine op appelmarmelade en een plak Pico Veleta de Trevelez-ham. Aan de andere kant kwam een salade van veldsla met gehakte oesters : weinig maar lekker ! Hoofdgerechten waren : stoofpotje van wild met paddestoelen en veenbessen, opgediend met smakeloze convenience-aardappelen. Aan de overkant kwam tagliatelle, mooi al dente gegaard, met smakelijke zeevruchtenmengeling.

Om af te sluiten was er Weense koffie, een onsamenhangend nagerecht met, in afzonderlijke kopjes, schaaltjes en glazen, koffie, mokka-ijs, slagroom, jenever en stukjes exotisch fruit. Wij keken elkaar een beetje ongelukkig aan en hadden spijt dat wij het menu hadden genomen en waren afgescheept met karige porties : de gerechten rond ons zagen er heel wat royaler uit.

Pieter van Doveren