KOPENHAGEN

Geen bloot meisje op aarde is meer aangestaard dan den Lille Havfrue, de Kleine Zeemeermin van Hans Christian Andersen, die op een kei voor de kade in Kopenhagen fototoestellen van duizenden toeristen moet ondergaan. Wie haar niet heeft gezien, heet het, heeft de Deense hoofdstad niet gezien. Helaas zit die nimf met haar vissenstaart een eind weg van het centrum : wie een fiets huurt, kan haar makkelijker bezoeken dan wie de stad te voet ontdekt. Langs de kade, aan de overkant schittert als een ijsschots de nieuwe opera, liggen in de wijk Frederiksstaden de Marmerkerk en het paleis van Amalienborg met rond een plein vier paleizen die elkaar weerspiegelen. Bij dit thuisadres van de koninklijke familie kunnen bezoekers ’s middags het wisselen van de wacht bijwonen.

Verpozen kan altijd in een van de groene longen, zoals in stadspark Kongens Have, met kunst en het waterslot van Rosenborg, een koninklijk verblijf met sprookjestorens en de kroonjuwelen. Kunst is in Kopenhagen overdadig te zien, zodat een keuze zich opdringt : het Statens Museum for Kunst herbergt werk van CoBrA, de beweging uit de jaren vijftig die genoemd is naar Kopenhagen, Brussel en Amsterdam. Maar als we met onze beperkte tijd één museum bezoeken dan allicht het Nationalmuseet, maar meer nog de galerij van Ny Carlsberg Glyptotek, met een formidabele verzameling kunst uit Rome, Griekenland, Egypte, het erfgoed van de Etrusken, Franse schilderijen voor en na het impressionisme, beeldhouwwerk waaronder een collectie Rodins.

Na de rondgang wacht de Vinterhave, een wintertuin met café onder een glazen koepel. Zo zijn we in het centrum van København, sinds de dertiende eeuw koopmanshaven vol herenhuizen en paleizen. Op een vierkante kilometer speelt het drukke leven zich af. Het beroemde Tivoli, het familiepark met molens, theaters, concertzalen, kermisattracties en restaurants, is een rustpunt maar ook niet meer dan dat. Aanlokkelijker is de wijk Indre By met prachtgevels, Slotsholmen en kanaalbruggen, met de wandel- en winkelstraten van Strøget, de pleintjes en de vismarkt op de Højbro Plads, waar je kunt snoepen van haring, garnalen en haai met een koude Carlsberg. Even is de metropool een gezellig dorp. Strøget geldt als de langste autovrije straat ter wereld, gezoomd met cafés, restaurants en winkels, het Latiner Kvarteret met de universiteit, een kerk die is omgebouwd tot kunsthal, de exclusieve Østergade en middeleeuwse huizen waarin boetieks onderdak vinden.

Vlakbij ligt hét rustpunt van een flaneerdag : de kade van Nyhavn, met zeilschepen, felle gevels die zijn omgetoverd tot bars, cafés en restaurants. Lunchtijd, tenzij de rust van Christianshavn verleidelijker is : de wijk lijkt op Amsterdam met kanalen, kasseistraatjes, zeilboten, restaurants, bars en terrassen met livemuziek, de gemoedelijke sfeer op straat. In een uithoek ligt Cristiana, de alternatieve Vrije Stad waar je een glas kunt drinken of een boeddhistische tempel bezoeken. Vlakbij bieden vierhonderd wenteltrappen van de Vor Frelsers Kirke een uitzicht over de hoofdstad en de Øresund, de zeestraat tussen Denemarken en Zweden. Daar kiezen we het ruime sop naar de volgende stad.