Waagt een eerste-klascineast als de Deen Lars Von Trier zich aan het soap-genre, dan krijg je de compleet geschifte, maar briljante visionaire tv-reeks Riget, of The Kingdom in de Engelse vertaling, als resultaat. ?Het leek mij interessant om soap opera te laten botsen met horror?, verklaarde Von Trier ooit in een interview. ?Wat televisie voor de hele familie behoort te zijn, wordt daardoor televisie die de hele familie de stuipen op het lijf jaagt !? In The Kingdom naam van het gigantische hospitaalcomplex waar de handelingen zich afspelen nemen spirituele krachten het geleidelijk over van de nuchtere wetenschap. Tot er in dit bolwerk letterlijk barsten komen. Daardoor veegt Von Trier niet alleen de vloer aan met met een van de meest banale tv-genres, maar uiteindelijk met heel ons modern denken, zo lijkt het wel.

Voor Willy Coomans, die onlangs in de Katholieke Universiteit Brussel een uiteenzetting gaf over soap-televisie, en zelf al scenario’s leverde voor de Vlaamse series Wittekerke en Thuis, komt The Kingdom structureel bijna volledig overeen met een normale soap. ?Het verschil zit in de inhoud. In een gewone soap heeft de kijker geen enkel probleem om het verhaal te aanvaarden, in deze productie wel. Je kan afhaken op het spiritualisme, op het cynisme van de artsen, op de grove fouten die zij maken. Een soap zou eigenlijk juist moeten beletten dat de mensen gaan denken : zo kan het in het echt niet zijn.? Traditioneel munt een soap uit in voorspelbaarheid. Plotwendingen zien de kijkers van ver aankomen en dat is ook de bedoeling. Maar niet zo in The Kingdom. Maffe toestanden draaien uit op al even maffe ontknopingen. ?De verhalen zijn minder voorspelbaar, precies omdat de personages dat ook zijn?, aldus Coomans. ?Hun persoonlijkheden zijn veel complexer. Geen simpele zwart-wit-tegenstellingen, zoals dat zelfs nog in Twin Peaks het geval was. Daardoor kan je meer verrassingen inbouwen.? Om dezelfde reden maakt humor onvervreemdbaar deel uit van The Kingdom. Een vorm van bloedarmoede bij andere series. ?Soap komt natuurlijk uit Amerika, waar ze de gewoonte hebben genres in hokjes te plaatsen. Humor hoort thuis in comedy, niet in soap.?

Denk nu niet dat The Kingdom moeilijke televisie is. Als u de reeks vanaf het begin volgt, zult u al gauw ten prooi vallen aan de verslavende werking die ervan uitgaat. Opletten wel dat u niet duizelig wordt van de cameravoering. Soms lijkt het ziekenhuis één groot zwalpend schip, een Titanic op weg naar zijn ondergang. Coomans : ?In feite ligt het tempo in The Kingdom niet veel hoger dan in een andere reeks. Alleen de montage en de camera geven die indruk. Dat is de vrijheid die de regisseur zich heeft veroorloofd.? Von Trier inspireerde zich hiervoor naar eigen zeggen op de Amerikaanse politieserie Homicide, maar dreef deze nerveuze stijl nog wat verder.

Opmerkelijk ten slotte is nog de rol van de twee mongooltjes, die in elke aflevering hun eindeloos lijkende vaat in de kelder onderbreken om de gebeurtenissen die zich boven hen afspelen, te voorzeggen. Is dit de soap als schouwtoneel ? Terug naar het Griekse drama, met het koor dat de ontwikkelingen op een afstand bekijkt en de voorbestemdheid van alles onderstreept ? Is de cirkel hiermee rond ? ?Bij een gewone soap is de identificatie van de kijker volledig?, zegt Coomans nog. ?Maar door de mongooltjes neem je juist afstand. Ze zetten ertoe aan om na te denken over wat je ziet. Zowel over de beelden als over de personages. Zo wordt alles uiteindelijk een metafoor.? Lars Von Trier in een interview : ?Mijn oude fans zullen ontgoocheld zijn. The Kingdom is puur commercieel. Ik heb de soap alleen voor het geld gemaakt.?

TV2 zendt de eerste vier afleveringen van The Kingdom uit op de vrijdagavonden 11 en 18 oktober, na Ter Zake.