Kokermuilen

Lang geleden is het, tien jaar misschien zelfs, dat ik nog eens gegorgeld heb. Dus besluit ik er geen gras over te laten groeien en spoed mij naar de badkamer, waar ik de blauwe beker vul met water. Ik pak het flesje Odol dat daar sinds mensenheugenis op mij wacht, en schud er enkele druppels uit. Het water krijgt een melkachtige kleur. Ik spoel mijn mond, laat mijn hoofd in mijn nek kantelen en gorgel, lang en overtuigd. Dat het zo lang geleden is dat ik dit nog heb gedaan : ik kan het haast niet geloven.

Als liefhebber van taal probeer ik soms een sluitende omschrijving te bedenken voor woorden. Gorgelen is in dat opzicht geen makkelijke. “Het hoofd in de nek laten kantelen en een vooraf daartoe in de mond genomen vloeistof tegen het verhemelte laten spatten door omzichtig uit te ademen, er zorg voor dragend zich niet te verslikken, waarbij het geluid wordt gemaakt van een kleine buitenboordmotor, of van een dier dat het gewoon is onder water te leven.” Verder dan dat kom ik niet. Benieuwd wat de professionals daarvan bakken. “Een vloeistof achter in de keel in beweging houden en een klokkend geluid doen maken, om zodoende de keel te spoelen”, meldt Van Dale. Beknopter, zie je wel, al is de definitie naar mijn oordeel niet helemaal volledig omdat er van de toch wel cruciale kantelbeweging van het hoofd geen melding wordt gemaakt.

Terwijl ik sta te gorgelen, denk ik aan dat nonnetje. Nu zijn nonnetjes iets waaraan ik niet zo geweldig vaak denk. Ze staan, om zo te zeggen, een beetje buiten mijn leefwereld. Buiten het centrum van mijn belangen. En toch is er nu dit nonnetje, dat zo’n indruk op mij gemaakt heeft dat ze al dagen door mijn hoofd spookt, zij het gelukkig niet voltijds. Ze is vermoord met een kogelsalvo uit een automatisch geweer, volgens sommigen omdat haar paus, Benedictus XVI, kort daarvoor woorden geciteerd had van een middeleeuwse theoloog.

Met een ongewoon soort droefheid heb ik naar haar lichaam zitten kijken, toen dat op de televisie werd vertoond. Ze leek meer op mijn grootmoeder dan mij lief was, met haar gedrongen lichaam van 64 dat zelfs in de dood nog een soort kordaatheid uitstraalde. Het was geen hardvochtige non, dat zag je. Ze had iets vriendelijks in haar gezicht. Later, toen ik voor De Morgen haar in memoriam zat te schrijven, vernam ik dat ze Leonella Sgorbati heette en al 38 jaar les gaf in Afrikaanse verpleegsterscholen. Daar was ze met geen stok van af te houden, ondanks een slecht voorgevoel over haar lot : “Ik weet dat in Mogadishu een kogel wacht met mijn naam erop.”

“Ze had wel zeven kogelwonden maar leefde nog toen ze het ziekenhuis werd binnengebracht”, verklaarde haar medezuster in de buitenlandse kranten. “Ze verloor veel bloed en baadde in het koude zweet. Toen de chirurg arriveerde, kon hij alleen maar zeggen dat hij niets meer kon doen. Ik heb toen haar hand vastgehouden en we hebben elkaar aangekeken. Zo is ze gestorven, uitgedoofd als een kaarsje. Eerst heeft ze haar moordenaars nog vergiffenis geschonken. ‘ Perdono‘, prevelde ze voor ze stierf. Tot drie keer toe.”

Dat is dus van een grootsheid waar ik stil van word. Dagenlang hangt dat nu al in mijn hoofd. Het staat in schrijnend contrast met wat een Somalische moslimleider schijnt te hebben gezegd. ” Whoever offends our Prophet Mohammed should be killed on the spot by the nearest Muslim.

Bijna heb ik daarover weer een mening, maar dat kan ik nog net op tijd laten. Ik kom nog uit een tijd waarin meningen op prijs werden gesteld, omdat ze op een kritische instelling wezen. Tegenwoordig zijn meningen gevaarlijk geworden. Liever dan er een te verkondigen, haast ik mij dus naar de badkamer, en gorgel. De handeling is ook wel verwant met braken, vermits je met die klokkende vloeistof zo dicht tegen je huig aanzit dat je ervan moet kokhalzen.

Dat laatste, weten de heren van het woordenboek, werd in verouderd Nederlands kokermuilen genoemd. Kokermuilde, heeftgekokermuild. Ik vind het jammer dat dat woord zo slecht de stuwing van de jaren heeft doorstaan. Het zou nochtans goed van pas komen, in deze tijd, als je om je heen kijkt op sommige dagen.

Reacties : jp.mulders@skynet.be

Jean-Paul Mulders

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content