De Denderhoutemse dorpsgemeenschap zal zich wel ongerust afgevraagd hebben welke vreemde vogels de voormalige onderpastoorswoning kwamen bevolken. Twee Gentse stadsmussen maakten van dit statige hoekhuis een vrolijk rariteitenkabinet. Welkom in de verrassende wereld van Greet en Steven.

Thomas Bouman Foto’s : Sven Everaert Styling : Greet De Gendt

Greet is een jonge modefotografe die zich altijd al aangetrokken voelde tot het ongewone en absurde. Zo was ze in haar studentenperiode bekend om een vreemde specialisatie : het fotograferen van volledig uitgedoste huisdieren en van dode ratten. Steven is gepassioneerd door de muziek, en stort zich in muziekprojecten die alle genres kunnen omvatten en waarvan choreografie een wezenlijk onderdeel is.

Hoewel Greet en Steven eigenlijk liever hun fantasiewereldje in de buurt van Gent, ?hun? stad, hadden gebouwd, lag het voor de hand naar het ?verre? Denderhoutem te trekken : de ouders van Greet zijn de eigenaars van dit pand.

Na twee maanden zou de klus wel geklaard zijn, dachten ze. Maar de al wat oudere woning had verrassingen in petto. Uiteindelijk kostte het acht maanden om de sporen van de vorige bewoners uit te wissen. De vloeren waren verzakt, en verouderde plafonds uit vezelplaten en gas- en elektriciteitsleidingen moesten dringend vervangen worden. De oorspronkelijke indeling werd intact gelaten, met als resultaat een statisch en voornaam herenhuis met hoge ruimten, rechte ramen en een zeer klassieke structuur. Saai ? Nee hoor. Door de eigenzinnige touch is daar nu niets meer van te merken. De inrichting ligt volledig in de lijn van het vrolijk en onconventioneel karakter van Greet en Steven. Het laatste wat ze wilden, was een abstracte en koele woonruimte, gedicteerd door trends en modeverschijnselen. Dit interieur heeft helemaal niets te maken met fenomenen zoals less ismore, kwaliteit in plaats van kwantiteit en citaat en origineel, maar des te meer met originaliteit, fantasie, lef en vooral : humor.

De huisraad is uit de meest onverwachte hoeken komen aanwaaien : gekregen, geërfd, gevonden of op een rommelmarkt gekocht. Alles onder het motto van Warhol : all is pretty. Je vindt hier dan ook van alles wat.

Greet en Steven hadden vooraf duidelijke ideeën. Uit verschillende interieurtijdschriften knipten ze zorgvuldig alles uit wat hen beviel. Aan de hand van de foto’s kon de zoektocht naar de juiste kleur van tapijten, tegels en verf beginnen.

Het is alsof je binnenstapt in de fantastische wereld van de Engelse popart-kunstenaar Richard Hamilton. Je struikelt over grappige prullaria met explosieve kleuren. Hier hangt een sfeer waar kitsch nooit weg is. Met hun passie voor het onconventionele houden Greet en Steven evenveel van de kitscherige charme van plastic tulpen (netjes geplant in een oubollig tv-toestel) als van een namaak-renaissancekast. Bij het binnenkomen word je onmiddellijk aangestaard door honderden priemende ogen in namaakherten, die zo ongeveer de hele gang in beslag nemen en je blijven volgen tot in de woonkamer. De inrichting hier is eenvoudig : een kamerbreed knalrood tapijt, al wat oudere zitmeubels, een klein salontafeltje met een glazen blad, kortom het hoogstnodige om comfortabel te kunnen leven. Het zijn de decoratieve elementen die het hem doen : verlichte globes, plastic bloemen, schreeuwerige gordijnen, opzichtige kleurencombinaties… Het is duidelijk : dit koppel wil in de eerste plaats zichzelf een plezier doen met dit interieur, dat het speelse heeft van design uit de jaren ’50. Zo hangt er een extravagante kerstboom die nooit zijn naalden verliest : een antieke luster versierd met gekleurde 45-toerenplaatjes.

De swingende eetkamer heeft de grootste financiële inspanning gevraagd. Een nieuwe tegelvloer in zwart-wit, een nieuwe ronde tafel met dito dambordschakering en de bijpassende bubbelgumstoelen doen terugdenken aan de diners uit de jaren ’50. Omdat het zonlicht vooral hier binnenschijnt en de kamer ook uitkijkt op de grote tuin, moest dit ook de gezelligste ruimte worden. Alles is rijk bezaaid met de meest triviale spullen, die ooit de tegenwaarde hadden van een pakje kauwgom of waar op de speelplaats duchtig om geknikkerd werd : brandweerautootjes, de plastic helden uit het Kuifjesverhaal, rubberen hondjes, smurfen, kindersurprises en allerlei andere figuren die Greet liefdevol haar pieperbeestjes noemt.

Omdat het zonlicht nooit in de keuken komt, werd er gekozen voor lichtgele en warme tinten. De sfeer is hier bewust sober en rustig, landelijk bijna. Op het eerste gezicht misschien een stijlbreuk, maar eigenlijk volledig in harmonie met de woonfilosofie : gewoon je zin doen. De mooie houten winkelkast is nog van grootvader en heeft een grondige restauratiebeurt achter de rug. De verzamelobjecten die hier staan, zoals de thermosflessen en de blikken dozen, herinneren aan de gezelligheid van een vervlogen tijd.

De badkamer, op één hoog, is ook een knap staaltje van originaliteit. De gepaste tegels vinden was geen sinecure. Ergens in een verloren hoekje op de zolder van een gedateerde interieurwinkel vonden Greet en Steven wat ze zochten. De groen-witgeblokte wandtegels bleken zelfs nog van de jaren ’20 te zijn. De wereldkaart op het bad heeft Steven eerst met kalkpapier getekend en daarna geschilderd. De wastafels zijn authentiek en werden gered bij de afbraak van een huis. De prachtige oude weegschaal stond in de regen bij de ophaling van grof huisvuil voor een oude apotheek.

Door de eindeloze fantasie van Greet en Steven en het creëren en hercreëren van hun eigenzinnige leefwereld zal de inrichting van hun huis wellicht nooit definitief zijn. Regelmatig komen er nieuwe vondsten bij, ook al omdat hun verzamelwoede intussen bekend is in hun vriendenkring.

Bij het binnenkomen word je aangestaard door honderden priemende ogen in namaakherten, die je blijven volgen tot in de woonkamer.

De kitscherige charme van plastic tulpen, netjes geplant in een oud tv-toestel.

Alles is rijk bezaaid met spulletjes die ooit de tegenwaarde hadden van een pakje kauwgom of waar op de speelplaats duchtig om geknikkerd werd.

Deze extravagante kerstboom verliest nooit zijn naalden : een antieke luster met gekleurde 45-toerenplaatjes.

De wereldkaart op het bad heeft Steven zelf geschilderd. De wastafels werden gered bij de afbraak van een huis. De keuken (onder) is geen stijlbreuk, maar in harmonie met de woonfilosofie : gewoon je zin doen. De swingende eetkamer (rechts) vroeg de grootste financiële inspanning : een nieuwe tegelvloer en een nieuweronde tafel.