In Brussel maakt een ex-patissier de handtassen voor John Galliano en Elizabeth Emmanuel. Een gesprek met Kevin Reiss van Nouvelta Design.

Lene Kemps / Foto’s Tom Niemans

Op de foto staat een breed lachende Kevin Reiss tussen Naomi Campbell en Kate Moss. ?Kate is een schat?, zegt Kevin. ?Ze stelde zelf voor om met mij te poseren omdat ik haar schoenen had hersteld. Manolo Blahnik had prachtige sandalen gemaakt, maar ze waren helaas voor de meeste meisjes te groot. In het kwartiertje voor het defilé heb ik in zeven haasten steunzooltjes geknipt uit het kamerbreed tapijt en de enkelbandjes omgenaaid. Daar waren ze erg blij om.? Kevin laat zijn backstagefoto’s zien. ?Voor iemand die nog nooit eerder met het modemilieu was geconfronteerd, is zo’n defilé achter de schermen een heel aparte ervaring. Al die mooie meisjes te midden van die immense chaos, al die pre-defilé-stress, ik wist niet wat me overkwam.?

Eigenlijk was hij patissier. Hij serveert trouwens heerlijke zelfgemaakte gebakjes bij de koffie. ?Koken doe ik nog steeds graag en vaak. Het ontspant me. Maar ik zou er nooit mijn beroep van willen maken. Met leer werken, is zoveel creatiever en interessanter dan deeg kneden. Leer leeft, het reageert telkens anders. Trends veranderen snel en de mode stelt elke zes maanden een nieuwe uitdaging. Dat gevoel zou ik niet meer kunnen missen.?

Cupido plaatste Reiss in het bedrijf van zijn schoonouders : Nouvelta, een firma die sinds 1953 klassiek ogende damestassen maakt en ook werkte voor Lancel en Bally. Hij had het virus meteen te pakken. ?Mijn schoonvader was een uitstekende leraar, die de liefde voor het vak en het respect voor het materiaal op een aanstekelijke manier kon overbrengen. Als een schets in drie dimensies wordt omgezet en uiteindelijk een tas wordt, geeft me dat nog altijd een kick.?

Enkele jaren geleden namen Reiss en zijn vrouw de firma over en besloten ze het klassieke imago van zich af te schudden. ?We werken met het beste leer en de beste ambachtslui, dan kom je vanzelf in een hogere prijsklasse terecht waar al veel concurrentie is. Om competitief te blijven, concentreerden we ons op een strakkere vormgeving en meer aparte modellen. De echte modemarkt bespelen we met een collectie die ik onder mijn eigen naam uitbreng.?

Niet dat Reiss als Canadese veelreiziger zo onverdeeld opgetogen is over de keuze van Belgische vrouwen. ?Belgische vrouwen hebben goede smaak, maar ze spelen graag op veilig en kiezen voor gekende merken. Ze zijn bereid veel geld neer te tellen voor een handtas, maar dan moet het een Hermès, Vuitton of Delvaux zijn. Prima tassen hoor, niets op aan te merken. Maar het is alsof vrouwen hun eigen oordeel niet vertrouwen, alsof ze nooit buiten dat rijtje van gevestigde waarden durven. Bovendien kopen ze haast altijd zwart en bruin. Ik zeg dikwijls : de hemel is hier altijd grijs en jullie lopen toch al altijd in het zwart gekleed, waarom mag die handtas dan niet eens rood zijn, of een mooi diepgroen, of een glanzend bordeaux… Maar nee, zwart.?

De vierkante fifties-modellen met klein handvat waar Kevin een voorkeur voor heeft, liggen ook al niet zo goed in de markt. ?Ach, je kan daarover blijven zeuren. Waarom zetten vrouwen geen hoed meer op, dragen ze geen handschoenen meer en hebben ze niet meer zo’n mooi klein tasje bij ? Het leven is veranderd en dat moet je accepteren. Ik maak ook tassen waar je een computer, een gsm, een agenda en een stapel papieren in kwijtkan. Een vrouw werkt, heeft kinderen en kan er nu eenmaal niet de hele tijd als Grace Kelly bijlopen. Maar ’s avonds in het restaurant of voor de première van de opera, dan zie ik die immense tassen nog altijd, terwijl zo’n kleintje dan toch eleganter zou zijn.?

Aan inspiratie geen gebrek. Van de tweehonderd schetsen die Reiss maakt, worden er misschien 35 uitgevoerd. ?Soms loop ik op straat en maak ik snel een tekening : een mooi handvat of een mooie sluiting, een aparte vorm… Dat papiertje vind ik dan pas drie maanden later terug, maar goed.? Goede materialen en ambachtslui vinden, is wel een probleem. ?Het is altijd hetzelfde : je moet meteen duizend stuks van iets bestellen want anders beginnen ze er niet aan. Mijn vrouw en ik hebben ons suf gezocht naar iemand die voor ons een sluiting in schildpad wilde maken. Midden in de nacht zat ze rechtop in bed en ze zei : ‘Ik heb het, we moeten naar een opticien’. En die vond het inderdaad erg fijn om een keer iets anders te kunnen maken dan een brilmontuur.?

Over de samenwerking met John Galliano is Kevin superenthousiast. ?Hij is helemaal niet zoals zijn uiterlijk zou doen vermoeden. Hij ziet er excentriek uit, maar is een van de meest welopgevoede en beschaafde mannen die ik ken. Elk seizoen ga ik naar Parijs en dan legt hij me het thema van de collectie uit en laat hij de resultaten van zijn onderzoek zien. Dat is een fantastisch moment, dan ben ik zo opgewonden als een schooljongen. Bij hem blijven de ideeën komen, en dat laat me toe om zelf tot het uiterste te gaan.?

Een Egyptisch geïnspireerde tas met een gouden slang als handvat. Een hoekige krokotas. Een koket model met zebramotief. ?Dit is het vierde seizoen dat we samenwerken. Het begon met twee modellen en nu zijn het er twaalf. En ze verkopen zelfs niet slecht. Voor het geld ben ik er niet aan begonnen, ik zou het alleen al doen omdat het een verrijkende ervaring is. Maar ik ben er toch trots op dat het onze tassen zijn die in de chique buitenlandse winkels liggen. Kijk, op het programma van het defilé staat : schoenen van Manolo Blahnik, hoeden van Stephen Jones en handtassen van Nouvelta ; dan denk ik : ik ben in goed gezelschap.?

Voor Elizabeth Emmanuel, die als deel van het duo de Emmanuels de bruidsjurk voor Lady Di maakte en nu pijnlijk genoeg ook gescheiden is van haar man, maakte Kevin verleden seizoen een reeks avondtasjes. ?Niet zo extreem als Galliano natuurlijk, discreter en klassieker. Maar toch erg fijn om te doen omdat je voor zulke mensen met de beste materialen kan werken. Ze was erg blij met het resultaat, en dit seizoen zetten we de samenwerking verder.?

Links : uit de eigen collectie, met schildpadsluiting. Linksonder : voor John Galliano, uit de Egyptische collectie. Onder : met gouden slang als handvat.