Karolien Debecker

Presentatrice (26)

De holebi’s positief benaderen : dat wil Shout. Ik ben dan ook blij met het normale lesbische paar in Thuis, een serie die een breed publiek bereikt. De enige holebi’s die je vijf jaar geleden op tv zag, waren getuigen in Jambers, die aan de rand van de zelfmoord stonden en er een heel vreemde levensstijl op na hielden.

“Ik denk dat ik lesbisch ben en vind dat helemaal niet erg”, mailen 14-jarigen ons. Het is mooi te zien dat we hen stimuleren om hun schaamtegevoel af te gooien. Ik zou tien jaar geleden ook wel wat aan Shout hebben gehad, toen moesten we het allemaal zélf ontdekken. Wat mij zeker heeft geholpen om mijn seksuele geaardheid te accepteren, waren een serie als The L-Word, de film Tipping The Velvet en de openheid van Yasmine.

Je ontwikkelt een zesde zintuig om holebi’s eruit te pikken. Aan de manier waarop ze kijken of iets vastnemen, kun je ze herkennen. Je leert elkaar te vinden uit puur zelfbehoud. Je wilt immers vermijden dat je op iemand valt die hetero is en je liefde bijgevolg onbeantwoord blijft.

Het was als een klop van de hamer toen ik rond mijn zeventiende verliefd werd op een meisje. Dat was het eerste serieuze teken dat ik kreeg. Voordien kon ik een vriendinnetje of een lerares al wel aantrekkelijk vinden, maar om die gevoelens te kunnen plaatsen, was het toen nog te vroeg.

Hier doe ik niet aan mee, dacht ik toen ik voor het eerst naar een holebi-fuif ging. Ik zag er enkel vrouwen die er als mannen uitzagen, en omgekeerd. In mijn ogen waren dat allemaal verwrongen figuren. Gevolg : vier jaar lang richtte ik mijn pijlen op jongens. Tot ik opnieuw gigantisch smoor werd op een vrouw.

Ik kan best begrijpen dat sommigen in de kast blijven. Om eruit te komen, heb je zelfverzekerdheid nodig, en bij pubers staat die meestal op een laag pitje.

Mijn coming out was zeker niet eenvoudig. Ik was 21 en pakte het zó dramatisch aan dat mijn ouders vreesden dat er iets heel ergs met mij aan de hand was. Toen ik bekende dat ik een vriendin had, zeiden ze : “Maar Karolien, toch. Is het dát maar.” Ik werd bijna kwaad omdat ze het zo licht opvatten ( lacht). Vergeet niet dat óók ouders voor een moeilijke outing staan. Zij moeten evengoed een drempel over om ‘het nieuws’ aan de rest van hun familie en aan hun vrienden te vertellen.

Ik studeerde marketing om mijn ouders te plezieren. Nadien volgde ik nog een zwaar, maar zalig jaar mediamanagement in Schotland. Ondanks het slechte weer en het lelijke Schotse accent vind ik dat een prachtland. Met veel groen en authentieke, vriendelijke mensen – een pak minder cynisch dan de Engelsen.

Daarna was het tijd om eens aan mezelf te denken. Ik had mijn eigen wensen te lang aan de kant geschoven. Op de campusradio in Schotland kreeg ik de smaak van het presenteren te pakken. Al hadden pa en ma liever gezien dat ik de marketing in was gestapt, de lokroep van radio en tv kon ik niet langer weerstaan.

JIMtv en TMF zijn kweekvijvers. Die jongerenzenders zijn bereid om risico’s te nemen en gaan constant op zoek naar vers talent. Iemand als Elke Vanelderen krijgt nu kansen op VTM, maar Eén zou evengoed nieuwe gezichten kunnen gebruiken. Waarom altijd op gevestigde waarden als Bart Peeters terugvallen ? Laat de jongeren maar aanrukken.

:: ‘Shout’ : elke woensdag om 21 u. 30, elke vrijdag om 17 u., 20 u. en 23 u. 30 en elke zaterdag om 12 u. op JIMtv.

Tekst Peter Van Dyck

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content