Lene Kemps
Lene Kemps Lene Kemps is de hoofdredactrice van Knack Weekend.

In de architectuur houden ze van zuivere lijnen en functionaliteit. In de mode van eenvoud met een barokke toets. Pili Collado en Jean-Philippe da Franca, zij kan en hij kan.

Lene Kemps

Het begon zes jaar geleden met een piepklein winkeltje in een winkelgalerij op de Brusselse Elsene Steenweg. Ze zaten achteraan in een doodlopende gang en toch wisten klanten hen op miraculeuze wijze te vinden. Meteen vormde zich een kern van adepten : liefhebbers van hun zuinige, simpele stijl en ongedwongen vormen. ?We hebben nog steeds klanten die ons van toen kennen?, zegt Pili. ?We hadden meteen succes, al moet gezegd dat het op een zeer bescheiden schaal was. Ik weet niet hoe we het gehaald hebben. Met drie centimes en elke dag rijst eten. Luxe was anders.?

Eigenlijk zijn ze beiden architect, maar dat ritme beviel hen niet. ?In de architectuur gaat alles traag?, zegt Jean-Philippe. ?En er was zoveel dat we in ons vak niet kwijtkonden. Mode leek ons een ideale uitlaatklep : we konden kleren maken, een winkel inrichten, een logo ontwerpen… Het leek ons een prachtige expressievorm.

Je zegt : het leek, bleek dat nadien anders ?

Jean-Philippe da Franca : Het is nog steeds een prachtige expressievorm, maar ik zeg : leek, omdat er natuurlijk meer komt bij kijken dan alleen maar kleding maken en winkeltje spelen. Mode legt je een erg zwaar ritme op en dat besef je niet als je eraan begint. Maar goed ook, want anders zou je er waarschijnlijk niet aan beginnen.

Pili Collado : We wisten niets van mode toen we van start gingen. We wisten niet waar we knopen moesten kopen of waar we patronen konden laten maken. We hebben in de gouden gids een naaister gezocht die bij ons in de buurt woonde, een vriendelijke oude dame, en die heeft onze eerste collectie geproduceerd. Het tweede seizoen kreeg ze gezondheidsproblemen en toen heeft ze ons naar een atelier doorverwezen. Bij die fabrikant zitten we nu nog altijd.

Da Franca : We hebben jarenlang zonder krediet gedraaid. Met de opbrengst van de ene collectie betaalden we de volgende. EĆ©n slecht seizoen had een faillissement meegebracht. Zelf verdienden we niets, maar we hadden dan ook niets te verliezen.

Nu hebben jullie wel een financiƫle partner.

Collado : Alles zelf doen, is leerzaam en zelfs boeiend, maar ook vermoeiend. We waren uitgeput. We wilden ook wel eens geld verdienen. En we voelden een frustratie tegenover het merk dat we hadden opgebouwd. We wisten dat we mogelijkheden hadden, maar dat we ze zelf niet konden realiseren. Op een bepaald moment moesten we kiezen : blijven we dat Brusselse merkje met Ć©Ć©n enkele winkel, of maken we er meer van ? Wij hebben voor het laatste geopteerd, maar daarvoor hadden we een zakenpartner nodig.

Is alles nu ernstiger geworden, met meer verantwoordelijkheden en zo ?

Collado : Dat valt wel mee. Het is wat minder fun, maar de zaken zijn beter geregeld. Er is meer tijd vrijgekomen voor creatie omdat andere mensen zich bezighouden met de papierwinkel. Vroeger hadden we zoveel dingen aan ons hoofd. We deden zelfs onze eigen boekhouding. De collectie ontwerpen, was iets wat er op het laatste moment bijkwam.

Da Franca : Het voordeel is dat we ontzettend snel hebben leren werken. We merken nu dat we een intense concentratie kunnen opbrengen die ons toelaat snel tot de essentie door te dringen.

Jullie zijn niet de enige architecten in de mode. Is er een verband ?

Collado : Elk kledingstuk heeft een vorm en structuur, net als een huis, maar daarmee houdt de vergelijking op. Men probeert ons altijd te doen zeggen dat we architecturaal werken, maar ik zou niet weten wat dat inhoudt.

Da Franca : Je creƫert iets in drie dimensies, iets functioneels, en je bent bezig met concepten, ideeƫn en vormen. De aanpak is gelijklopend, maar je kan de principes niet letterlijk overzetten. Zeggen dat onze mode architecturaal is, is mooipraterij. Het heeft geen betekenis.

Waarom mode ?

Da Franca : In de architectuur konden we al onze ideeƫn niet kwijt. We zochten een andere uitlaatklep. Mode lag vrij voor de hand. We zijn altijd gek geweest op kleding, Pili heeft altijd al juwelen gemaakt, we verslonden modetijdschriften.

Wie een collectie begint, ziet een gat in de markt. Wat was jullie uitgangspunt ?

Collado : We hebben er eigenlijk niet bij nagedacht. We hadden toen zeker niet het idee dat we iets konden brengen wat er nog niet was. We zochten gewoon naar een andere vorm van expressie. We beschouwen onszelf ook helemaal niet als ontwerpers die een boodschap willen verkondigen, veeleer als collectiesamenstellers. Met een eigen filosofie, dat wel, maar zonder pretentie.

Kan is Japans voor eenvoud, een woord waar jullie altijd op worden vastgepind.

Da Franca : Eenvoud is de rode draad door ons werk. Wij elimineren alles wat overbodig is en streven naar een classicisme dat de persoonlijkheid van de drager respecteert. Een ontwerp is geslaagd als je alleen het essentiƫle overhoudt.

Collado : Misschien is het de tijdgeest, misschien heeft het te maken met ouder worden : je ontwikkelt een ander waardestelsel. Vroeger wilde ik nog wel eens een gek jasje aantrekken, nu wil ik ?de essentie van een jasje?. Je komt tot een verzameling vaste waarden, en daar blijf je min of meer bij.

Wat niet wil zeggen dat we saaiheid nastreven. Ik hou van barok en frivoliteit, maar dan veeleer in de accessoires. Duurzame stuks moeten zuiver en eenvoudig zijn, de accessoires moeten opvallen door hun excentriciteit.

Tijdloos is ook zo’n woord dat jullie altijd naar je hoofd krijgen.

Collado : Daar heb ik meer moeite mee, want tijdloosheid bestaat volgens mij niet. Natuurlijk willen we kleren maken die langer dan Ć©Ć©n seizoen meegaan, kleren die blijven omdat ze niet leeg en vals zijn. Maar tijdloos ? Als iets buiten zijn tijd staat, kan het niet goed zijn.

Toen we al die jaren geleden in de mode stapten, had ik een grenzeloze bewondering voor Romeo Gigli en Sybilla. Maar ze hebben zich blijkbaar niet aan hun tijd aangepast. Ze zijn in hun ivoren toren blijven zitten en hun vrouwenbeeld ontwikkelt zich niet meer, met als gevolg dat nog weinig mensen erin geĆÆnteresseerd zijn.

Da Franca : Zelfs grote klassiekers als een pantalon cigarette, een wit hemd of trench zijn door de tijd heen veranderd. En dat is maar goed ook. Mode houdt beweging in, de dingen moeten niet statisch blijven stilstaan.

Jullie zijn begonnen in Brussel, maar openden pas een winkel in Antwerpen.

Collado : Vind maar eens een mooie buurt in Brussel. Brussel is een ramp. Het is mijn stad en ik wil er niet weg, maar het is een ware catastrofe. Je kan er gewoon niet wandelen-winkelen zoals in Antwerpen, het is een stad zonder samenhang.

Da Franca : Brussel is een skelet, een stad die in alle richtingen werd verscheurd. Men betaalt nu de prijs van jarenlang slecht beleid. Jammer, want het had zo mooi kunnen zijn.

Kan : tel. (02) 343.31.30.

Op een bepaald moment moesten we kiezen : blijven we dat Brusselse merkje met Ć©Ć©n enkele winkel, of maken we er meer van ?

Zomer ’97 : zuinige stijl, ongedwongen vorm.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content