KAMPIOEN ZIJN IS PLEZANT

Ze blinken uit in hun sport, spel of hobby. Het portret van zes Belgische kampioenen. Onbekend, soms ondergewaardeerd, maar daarom niet minder fanatiek. “Ik was de vleugels van mijn grasparkieten met babyshampoo.”

ILYAS TOUBA Wereldkampioen panna

Ilyas Touba (17) uit Borgerhout : Panna is een één-tegen-één voetbalwedstrijd, met een sudden death-goal. Als je de bal door de benen van de tegenstander speelt, heb je gewonnen. Panna is Surinaams voor ‘poortje’, en klinkt mysterieuzer dan straatvoetbal.

Sinds mijn titel als wereldkampioen, krijg ik fanmail uit de hele wereld. Tegenwoordig heb ik ook een manager, ik maak deel uit van het Elite Freestyle-team. We doen optredens waarbij we free-style dribbel demonstreren, trucjes met de bal.

Ik ben geboren in Wilrijk, maar opgegroeid in Borgerhout. Ik heb er mijn eerste voetbalschoenen versleten, en ik hoop dat ik jonge gasten kan inspireren. Het is een buurt met een negatief imago, maar er gebeuren ook positieve dingen.

Het kost me nul moeite om de bal tussen de benen van Lukaku of eender welke Rode Duivel te spelen. Ik durf gerust zeggen dat ik technisch beter speel. Ik voetbalde vroeger bij Antwerp FC, maar de trainer zette me uit de ploeg. Ik kon de bal moeilijk afgeven, je zal me nooit horen zeggen dat ik een teamspeler ben.

IGOR MATHYS Belgisch kampioen grasparkieten kweken

Igor Mathys (15) uit Lebbeke : Zebravinken, amadines, huismussen, sijzen, grasparkieten,… Ik kweek honderden vogels. Op het Belgisch kampioenschap vogels kweken haalde ik twaalf keer goud, acht zilveren en vier bronzen medailles. Het komt erop aan je vogels zo goed mogelijk ’tentoon te stellen’. Ze moeten stilzitten in een kraaknette kooi, en worden beoordeeld op criteria zoals kleur van de veren. Ik breng Labello aan op hun bekje, voor een betere glans. Indien nodig werk ik het bekje ook bij met een vijl, en ik was hun vleugels met babyshampoo. Zwitsal geeft het beste resultaat. Alles samen nemen mijn vogels bijna 200 m² in beslag. Streng beveiligd. Vogels zijn in trek bij dieven. Een exemplaar kost tussen vijf en vierhonderd euro, afhankelijk van hun kampioenschapswaarde.

Wij gaan met het gezin nooit op vakantie. Je kunt zoveel werk moeilijk aan iemand anders overlaten. Tijdens het kweken krijgen ze tot acht keer per dag eten. Voederen, kooien uitmesten,… Reken algauw op enkele uren per dag. De passie voor vogels is van mijn papa op mij overgefladderd. Toen hij enkele jaren geleden wilde stoppen, heb ik zijn collectie overgenomen. Observeren en luisteren. Dat is waarom ik deze hobby doe. De mannetjes zingen, de popjes (vrouwtje in vogelterminologie) kwetteren. En dan is er nog de spanning in het kweekseizoen. Het juiste manneke bij het juiste popke zetten en afwachten of er eitjes komen.

LAUREN VANLERBERGHE Belgisch juniorenkampioen voltige

Lauren Vanlerberghe (18) uit Roeselare : Voltige is turnen op een bewegend paard. Mensen denken dat de sport ongezond is voor een paard, maar ik sta niet de hele tijd te springen op zijn rug. En teamvoltige (met meerdere gymnasten) doe ik al zeker niet. Ik turn al vanaf mijn vier jaar. Ik ben de twee sporten gaan combineren toen ik de paardenshow Apassionata zag.

Paarden gedragen zich als mensen, ze begrijpen meer dan je denkt. Mijn paard Strawinski en ik zijn twee handen op één buik. Als hij sip is, voel ik dat meteen, ik zie het in zijn ogen. En omgekeerd ook. Er zit een achtjarig meisje in mijn paardenclub en als zij in de buurt van Strawinski komt, gedraagt hij zich beschermend. Hij stapt extra voorzichtig, alsof hij wéét dat je met kinderen anders moet omgaan.

Mijn laatste act is gebaseerd op de film Avatar, vandaar de blauwe maillot. Rock- of popmuziek is not done, ik kies meestal voor klassieke muziek. Namen van componisten ken ik niet, ik zoek vaak filmmuziek uit. Ik verdien geen geld met voltige, passie is de enige motivatie. Op één avond na, train ik elke dag. De sport komt weinig in het nieuws, jammer. Strawinski en ik spelen wel in een videoclip van schlagerzanger Frank Mercelis. We zijn het decor waarin zijn nieuwste song Laat ons deze nacht zich afspeelt.

JOLIEN JANSSENS (23), JILKA LAUWERYNS (22), SHANA DE JAEGHER (22), JANA JANSSENS (20) EN VALERIE BASTIEN (23) Wereldkampioen ropeskippen

Ropeskippen is een spectaculaire vorm van touwtjesspringen. Iedereen kent het van op de speelplaats, en net daarom wordt het onderschat als sport. Lenigheid, kracht, coördinatie en snelheid, het zit er allemaal in. We springen al zo’n tien jaar samen, met dezelfde meisjes uit Oudenaarde. Doordat we elkaar zo goed kennen, zijn we moeilijk te kloppen. In ropeskippen komt het erop aan geen fouten te maken.

België heeft de beste vrouwelijke skippers ter wereld. Op het wereldkampioenschap in Hongkong kaapten de Belgen de eerste en tweede plaats weg. België blinkt uit omdat we een federatie hebben die structuur biedt en het jurysysteem goed begrijpt. De titel de komende jaren behouden, wordt moeilijk omdat de Chinezen in aantocht zijn. Chineesjes worden van jongs af aan gedrild. In de speedproeven zijn ze nu al bijna onklopbaar.

In 2012 werden we in Florida ook al eens wereldkampioen. Het Europees Kampioenschap is ons zwart beest. Daar worden we altijd tweede. Dit jaar vindt het EK opnieuw plaats. Voor een aantal onder ons wordt het de laatste kans om de ban te doorbreken. Als je 23 bent, heb je eigenlijk de pensioenleeftijd voor een skipper bereikt.

HANNE VERHEYDEN, KARL VERHEYDEN Belgisch kampioen Risk, Belgisch kampioen Kolonisten van Catan

Hanne Verheyden (12) uit Tielt-Winge : Risk is oorlogsvoering. Je moet verbonden kunnen smeden, maar ook opzeggen als dat nodig is. De schade kunnen beperken en flexibel omgaan met onverwachte omstandigheden. Ik zat aan de finaletafel omdat ik het hele jaar goed gepresteerd heb in de voorrondes van het Belgisch kampioenschap. Nee, er zijn geen aparte categorieën voor kinderen. Ik speel tegen volwassenen. Ik heb gewonnen omdat ik als eerste speler mocht starten. Weinig mensen weten dat, maar de startplaats is een groot voordeel bij Risk.

Karl Verheyden (43) : Mijn vrouw en ik laten onze kinderen nooit winnen met gezelschapsspelen. Ze moeten leren tegen hun verlies kunnen. Ook onze dochter Lieze (8) begint nu mee te doen aan kampioenschappen. We zien hoe gezelschapsspelen hun vaardigheden ontwikkelen. Nadenken, sociaal contact, tactiek, risicomanagement, verliezen incasseren, onderhandelen, situaties inschatten. Het legt bloot waar ze goed en minder goed in zijn. “Het zijn maar onnozele spelletjes”, hoor je weleens. En dat er zoveel geluk komt bij kijken. Maar het zijn wel altijd dezelfde mensen die op kampioenschappen bovenaan de ranking eindigen.

Hanne : Wij hebben thuis vier kasten vol gezelschapsspelen. Monopoly, Risk, Ganzenbord,… dat zijn de bekendste, maar wij spelen ook 7Wonders, Ticket to Ride, Love Letters, Het Dorp, en ga zo maar verder. Mama speelt ook competitie : zij werd in 2013 Belgisch kampioen Risk. Voor mijn verjaardag gaan we binnenkort op ‘spellenweekend’. We rijden naar West-Vlaanderen en spelen daar op zaterdag het Catan Clan Tornooi dat we al verschillende keren wonnen. We overnachten in een hotel en de volgende dag spelen we een nieuwe voorronde van het Belgisch kampioenschap.

Karl : Mijn vrouw en ik zijn aan elkaar gewaagd. (lacht) Ik probeerde al een paar jaar kampioen te spelen, maar zij was toch de eerste die een Belgische titel binnenhaalde. Ook als we met vakantie gaan, zijn we in de ban van het spel. We nemen tien tot twaalf spelen mee op reis. Met een beetje logisch nadenken krijg ik tien spelen in één doos gestopt.

TEKST VEERLE HELSEN & FOTO’S DIEGO FRANSSENS

“Ik breng Labello aan op hun bekje, voor een betere glans”

“Het kost me nul moeite om de bal tussen de benen van Lukaku te spelen”

“Mensen denken dat de sport ongezond is voor het paard, maar ik sta niet de hele tijd te springen op zijn rug”