De achteloze voorbijganger vermoedt het nooit, maar achter de deur met het uithangbordje Le Dixseptième huist een juweel met 24 kamers. Om te beginnen, is er het verleden: in 1692 gooiden de troepen van Lodewijk XIV half Brussel plat, inclusief dit pand waarvan alleen het dakgebint en de muren overeind bleven. Na de heropbouw huisde het Spaanse consulaat een tijd op dit adres en uit die periode stamt de monumentale trap waar de nieuwsgierige bezoeker het eerst voorbijkomt, en meteen beseft dat het de uitbater menens is met zijn restauratie.

Na het diplomatieke intermezzo met het consulaat, volgde een korte commerciële periode, tot een moedige koper in 1990 aan de restauratie begon en zich daarop verkeek. Zes jaar later arriveerde de familie Desplenter.

Luc Desplenter was en is geneesheer-specialist. Zijn vrouw was in een vorig leven verpleegster en verzorgt nu het huis, de kamers, alle details. “Ze heeft het in zich, dat alles in orde moet zijn”, zegt de gastheer, “de mentaliteit van: tien op tien.” Later, tussen twee kamerbezoeken in, kruisen we haar pad en in dat korte moment levert ze het sleutelwoord tot het succes, als ze spreekt over de inrichting van de kamers. “Harmonieus samengaan”, zegt ze. En daarmee is alles gezegd.

De gastheer prijst zich gelukkig dat hij zijn oude beroep behouden heeft, al mag die keuze niet als een gebrek aan interesse worden gezien. “Het gevolg ervan is dat elke frank die het hotel opbrengt opnieuw kan worden geïnvesteerd in decoratie en service. Nee, we hadden geen enkele hotelervaring toen we begonnen, maar in vier jaar tijd is zowel de bezettingsgraad als de omzet verdubbeld.”

We lopen door een binnentuintje waar de gasten onder de Brusselse hemel kunnen ontbijten, hollen zwierig de trappen op, kamer in, kamer uit, in het recentere deel van het hotel dat zich aan de achterzijde bevindt. Overal ligt parket en de gezelligheid in elke kamer – die de naam van een schilder draagt – wordt op een andere manier bereikt. De sfeer is er één van vervlogen tijden, van rust ook. Stilte in de binnenstad. Oude meubels, een zeker raffinement. De hand van mevrouw Desplenter allicht, maar ook die van de leerlingen van het Vanderkeelen-instituut die her en der voor een trompe-l’oeil mochten zorgen: hier een bescheiden boekenkastje, elders een tuinzicht, altijd in twee dimensies. In de Magritte-kamer verschijnt een amazone te paard vanuit het bos.

De mooiste kamers liggen aan de voorkant, zijn ouder en groter, op het majestueuze af. De kamer Rubens bezit een open haard en een statig salon. Op de tweede etage is er een bruidskamer, mét hemelbed. Onder het dak leeft de nagedachtenis van Jeroen Bosch, buiten is er een privé-dakterras. Een onverwachte attentie waarvan een paar andere kamers kunnen meegenieten.

“De gasten zijn moeilijk, ze verwachten veel, en dat proberen we hen te geven. We willen dat de kamer een verlengstuk is van hun thuis. En als een zakenman later terugkeert om hier met zijn gezin te logeren, weten we dat we in onze opdracht geslaagd zijn.”

Le Dixseptième, Magdalenasteenweg 25, 1000 Brussel. Tel. 02/502.57.44. Fax 02/502.64.24. Een tweepersoonskamer kost er tussen 7100 en 12.800 fr., ontbijt inbegrepen. Bij enkele bezetting wordt 6300 tot 10.800 fr. gevraagd.

PIERRE DARGE – FOTO’S JAN VERLINDE