jazz

Drie Belgische producties, drie keer een bezoek aan andere culturen. Voor saxofonist Fabrizio Cassol, bassist Michel Hatzigeorgiou en drummer Stéphane Galland samen Aka Moon is zo’n onderneming niets nieuws. Ze werkten al met grote trefzekerheid samen met de Aka-pygmeeën en pas nog met de Senegalese percussiemeester Doudou Ndiaye Rose. Deze keer ontmoeten zij K. Sivaraman, grootmeester van het Indische snaarinstrument dat mrudangam heet. Zij nodigden ook nog drummer Chander Sardjoe en de gitaristen Pierre Van Dormael en Marc Ducret uit. Je voelt dat Aka Moon en hun gasten door authentieke nieuwsgierigheid worden gedreven en met geduld en respect elkaars muzikale codes aftasten. Zij zijn niet uit op een gemakkelijk exotisch succesje en de snelle recuperatie van typische stijlfiguurtjes, nee, ze laten zich op het diepere niveau van de persoonlijkheid door elkaar inspireren en beïnvloeden. Het indrukwekkende ?Ganesh? is nummer één in de serie van de drie cd’s, die in snel tempo moeten verschijnen, de tweede wordt eenliveopname met Doudou Ndiaye Rose. Terzijde, Sivaraman is in het land voor workshops en een aantal concerten, solo en met Aka Moon (zie de keuze).

Pierre Van Dormael vinden we terug op ?Djigui?, een akoestisch trio met bassist Otti Van der Werf en de Senegalese koraspeler Soriba Kouyate. Een minder complexe, meer toegankelijke muziek, sterker neigend naar een folkachtige exotische charme en een beetje bizar en onverwacht op de helling gezet door een stukje ?Aranjuez? en nummertjes van Bill Withers en van Phil Collins. Het verlangen om aan te tonen dat ?het allemaal muziek is? lijkt me hier toch net iets te groot.

Met ?Chou’our Moutabadila? (Arabisch voor ‘wederkerige gevoelens’, zegt de hoes) begeven we ons op de gevaarlijke paden van het Neckermann-cultuurtoerisme. Rietspeler André Donni en pianist Charles Loos, twee virtuoze musici van overigens onverdacht allooi, werden vorig jaar door de Communauté Française naar het festival van Rabat uitgestuurd. De samenwerking met de Aissawas van Rabat een groep zangers en percussionisten maakt op deze oren niet de indruk van dwingende noodzakelijkheid en brandende passie voor andermans verhaal, wel van vriendelijke trendhopping. De piano van Loos komt daarbij nogal eens in aanvaring met de percussiepatronen, en er wordt snel en te vaak gegrepen naar gemakkelijke oplossingen en slangenbezweerderige clichés. Een al te oppervlakkige streling voor het oor, zoals een mooie ansicht soms ook, heel even, het luie oog doet dromen.

Aka Moon ?Ganesh? (Carbon 7).

Pierre Van Dormael ?Djigui (Igloo/Amg).

Loos-Donni-Aissawas de Rabat ?Chou’our Moutabadila? (Igloo/Amg).