JANI KAZALTZIS

Zijn grote mond en peperkoeken hart maken van stylist Jani Kazaltzis de publiekslieveling van tv-kijkend Vlaanderen. Wij waren erbij tijdens de opnames van ‘All you need is Jani’ in Antwerpen. “Hoe bekender ik word, hoe meer ik op mijn woorden moet letten.”

Wat ga je aandoen ? De vraag is me minstens drie keer gesteld in de dagen voor mijn interview met Vlaanderens bekendste stylist, Jani Kazaltzis (35). Wanneer ik hem dat later vertel, zegt hij : “Overal waar ik binnenkom, zie ik de mensen denken : ‘Fuck, mijn kleren.’ Ze zijn zich ineens heel bewust van wat ze aanhebben. Dan denk ik : seriously ? Alsof ik mijn mening zou geven aan iemand die er niet om gevraagd heeft. Iedereen moet doen en dragen waar hij zin in heeft. Wie ben ik om te zeggen hoe mensen zich moeten kleden ? Maar, als ze het komen vragen, dan vertel ik hen de waarheid. Of toch iets dat op de waarheid lijkt. Ik heb al gemerkt dat het in het echte leven niet altijd het beste idee is om je gedacht te zeggen.”

We zijn in Antwerpen voor de opnames van All you need is Jani, het programma op Vijf waarin Jani samen met coach Ilse Van Acker single vrouwen leert flirten en daten. Een uur voor de crew arriveert, stapt Jani goedgezind de yogastudio binnen waar er die dag gefilmd wordt. Klaar voor de make-up. Er is geen beter moment om hem te vragen of hij ijdel is. “Ik denk, nee ik ben er zeker van dat ik ijdel ben. Ik ben niet iemand die constant in de spiegel kijkt, maar ik vind het wel belangrijk om er goed uit te zien. Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik mijn lippen heb laten opspuiten met siliconen. En ik laat af en toe mijn rimpels onder handen nemen. Vroeger wilde ik ook een andere neus en een andere kaaklijn. Heel dom van mij. Ik ben nog altijd blij dat ik dat toen niet heb doorgezet. Ze zouden moeten verbieden om voor je dertigste dat soort beslissingen te nemen (lacht). Dan pas kun je het relativeren. Een facelift zal ik nooit laten doen. Never. Ik vind dat je dat altijd ziet, zeker bij een man.”

“Als je met het uiterlijk bezig bent, word je snel bestempeld als dom. Want iemand die met zoiets oppervlakkigs als kleren bezig is, kan toch niks te vertellen hebben ? Daar kan ik zo kwaad van worden. Je wordt zo snel in een vakje geduwd door zogenaamd ‘ontwikkelde’ mensen die neerkijken op mij en mijn beroep. Ik beweer hier niet de slimste te zijn, maar ik ben ook geen dom stylistje. Ik vind dat een verzorgd uiterlijk belangrijk is. Je voorkomen is je visitekaartje. Het zegt veel over wie je bent en hoe je je op dat moment voelt. Soms kun je dat gevoel ook forceren door wat extra aandacht aan je uiterlijk te besteden, dat is niet faken. Hoe slechter gezind ik ben, hoe meer kleur ik draag. Om te compenseren, vermoed ik.”

Wat zegt zijn eigen visitekaartje ? “Ik houd van tijdloze kleding die niet te hard schreeuwt. Maar ik wil ook niet verdwijnen in de massa. Niet te serieus, maar toch ook veilig en leeftijdsgebonden. Ik volg nu veel minder de mode dan vroeger. En ik heb net zoals iedereen grote stijlflaters begaan. Vergeet niet dat ik uit het tijdperk van de Buffalo’s kom. Afschuwelijk, maar het hoort bij jong zijn. Ik krijg vaak mails van moeders die vragen of ik hun zoon of dochter niet wat advies kan geven, maar dan denk ik : laat dat kind toch doen. Er is niks zo leuk als op je trouwdag belachelijk gemaakt te worden door je vrienden met foto’s van toen je jong en fout was.”

DE ZWEEP EROP

Twaalf uur, de crew komt toe. Vandaag wordt een stukje uit de aflevering met kandidate Sara gefilmd. Ze heeft al een restyling en een eerste date achter de rug, maar die is niet zo meegevallen. En ook aan de make-up die ze sinds enkele dagen draagt, kan ze maar moeilijk wennen. Jani en coach Ilse zetten haar voor de spiegel en leren haar hoe ze een date moet aanpakken : van de manier waarop ze binnenloopt tot hoe ze haar glas vasthoudt. Over haar nieuwe kleren is ze heel tevreden. “Sara was zoals zovelen blijven steken in de kinderafdeling van de winkel”, zegt Jani. “Ze droeg nog kleren met pinguïns en kabouters op. Natuurlijk vindt een man dat niet aantrekkelijk bij een dertigjarige vrouw. Ze wist dat zelf ook, maar niemand had dat haar al eens echt gezegd.”

“Eigenlijk is het heel gemakkelijk om iemand te restylen. Je steekt een man in een pak en een vrouw in een jurk en mooie hakken. Voor iemand met een beetje kennis van zaken is daar niks aan. Het wordt veel moeilijker als je ook rekening gaat houden met het karakter van die persoon, want je hoopt dat ze de kleren die je voor haar hebt gekozen ook na de aflevering zal dragen. Werken met gewone mensen is het liefste wat ik doe. Ik kneed graag het lichaam, als klei. Nadenken over welke broek bij iemand past, of hoe we een buikje kunnen verbergen, dat vind ik leuk. Ik ben een commerciële stylist, en nee, dat is geen vies woord. High fashion is een heel kleine wereld, een niche. En het rare is : als je niet in die wereld zit, vinden de meeste mensen die kledij vaak gewoon lelijk. Zelfs van heel mooie kleren zullen velen zeggen : ‘Wanneer moet ik dat aandoen ?’ De twee werelden liggen zo ver van elkaar en dat is ook geen probleem. Zolang iedereen maar zijn goesting vindt.”

Even koesterde Jani Kazaltzis de droom om ontwerper te worden, maar thuis hadden ze daar de centen niet voor. “Ik kom uit een eenvoudig arbeidersgezin, financieel lukte dat niet”, zegt Jani. “Ik vond dat ook niet erg. Dan koop ik wel mijn eigen naaimachine, dacht ik. Als je iets graag doet, dan moet je daar niet per se voor studeren. Je moet het gewoon doen. Ik heb altijd mijn eigen kleren gemaakt. Nu heb ik daar jammer genoeg de tijd niet meer voor. Die kleren gebruikte ik ook in shoots en videoclips die ik stylede. Zo is de bal gaan rollen. Artiesten kwamen me vragen of ik voor hen ook iets wilde maken. Zoals Roxanne. Voor haar optreden in Eurosong heb ik haar een leren korset gemaakt. Ze had ook hotpants aan en een zweep vast. Voor de VRT was dat een ramp, maar Bart Peeters, die toen de show presenteerde, vond het de max. ‘Doen, Jani, doen’, zei hij. De dag erna stond Roxanne in alle kranten. Het werd een schandaal genoemd, al begrijp ik nog altijd niet waarom. Het heeft er wel voor gezorgd dat ik achter de schermen van de VRT en VT4 mocht gaan werken.”

TV-JANI

Tussen twee opnames door gaan we zitten op de lage banken van de yogastudio. Ik wil weten hoe hij bij de televisie is beland. “Tien jaar geleden kreeg ik de vraag om mee te werken aan een tv-programma, De heren maken de man. Ik werkte toen achter de schermen als stylist en zag het echt niet zitten om zelf in beeld te komen. Maar Showbizz Bart, die me aan het productiehuis had voorgesteld, kon me toch overtuigen om eens langs te gaan. De dag van de auditie was mijn hond overleden. En mijn relatie was net stukgelopen. Ik was een wrak, dus dronk ik me wat moed in. De productie had een aantal gasten, ook stylisten, uitgenodigd, en met hen moest ik commentaar geven op beelden. Ik heb me toen zo arrogant gedragen dat ik me de dag erna erg schaamde. Ik heb hen toen gebeld om me te verontschuldigen. Wat bleek, ze vonden me goed en vroegen om nog eens langs te komen. Nuchter, dan. Tijdens die tweede afspraak waren ook de andere heren daar en het klikte meteen. We kregen te horen dat we gekozen waren, maar ik zag het nog altijd niet zitten. We zijn die avond met z’n allen op stap gegaan en tegen vier uur ’s ochtends heb ik dan toch beslist om het te doen. Wie kijkt er uiteindelijk naar zo’n programma, dacht ik toen.”

De heren maken de man werd een hype, en de Griek uit Waterschei een televisiegod. Honderd keer per dag wordt hij op straat aangesproken, meestal met de vraag : “Wat vind je van mijn kleren ?” “Alsof ik dat nog nooit gehoord heb. Ik ben heel toegankelijk. Er is geen afstand tussen mij en het publiek, zoals bij een artiest op een podium. Daar moest ik in het begin toch even aan wennen. Mensen gaan ervan uit dat ik altijd tijd voor hen heb, want ‘dat is toch deel van je job’, hoor ik dan.”

Wat is het verschil tussen Jani op televisie en Jani thuis ? “Die twee zijn eigenlijk dezelfde. Ik ben altijd mezelf geweest voor de camera, omdat ik niet wist hoe ik het anders moest. Op tv ben ik niet aan het spelen, dat ben ik echt, maar ik vergroot een deel van mezelf uit. Ik spreek echt niet de hele tijd in oneliners. Thuis ben ik ook rustiger. Ik ben niet de persoon die in een groep de plezantste wil zijn, ook al denken de mensen dat wel. Drie weken geleden stond ik op een receptie te praten met een vrouw, toen ze zei : ‘Amai, op tv zijt gij nen toffe, maar nu ik u zo in het echt ontmoet…’ Hoe onbeleefd is dat ? Ik kon op dat moment niets anders zeggen dan ‘sorry dat ik u dat gevoel geef.’ Mensen verwachten van me dat ik altijd de clown uithang.”

In de week voor de opnames in Antwerpen staat Jani in zowat alle kranten en magazines. In een interview heeft hij verteld dat hij en zijn vriend graag kinderen willen. En dat ze die, als het ooit zover is, via een draagmoeder willen, bevrucht met een mix van het zaad van beide partners. De website van een krant haalde er professoren bij om te analyseren of dat wel ‘ethisch onverantwoord’ is. “Dat heeft me diep gekwetst. Waar moeit iedereen zich toch mee ? De reden waarom we het zo zouden willen doen, is omdat we, uit romantische overweging, samen een kindje willen maken. Zoals een heterokoppel samen een kindje maakt. Niet omdat we aan het kind niet willen vertellen wie de vader is, zoals gesuggereerd werd. Op Facebook kreeg ik berichten toegestuurd van mensen die vonden dat we geen kinderen mogen krijgen. ‘Want je hebt gekozen om een homo te zijn, dan moet je kinderen erbuiten laten.’ Daar ben ik dan echt niet goed van. Voor alle duidelijkheid : we zijn nog niet op zoek naar een draagmoeder. En als mijn vriend en ik ooit kinderen willen, dan is dat onze zaak.”

“Het is ongelooflijk hoe van een uitspraak als ‘ik wil graag kinderen’ zo’n hetze gemaakt kan worden. Ik geef heel weinig interviews, want als ik één ding zeg, dan staat het toch overal in. Ik heb het gevoel dat hoe bekender ik word, hoe meer ik op mijn woorden moet letten. En dat vind ik jammer. Ik wil niet het juiste zeggen, alleen maar om het juiste te zeggen en om aan populariteit te winnen. Zo zit ik niet in elkaar. Ik wil graag mijn dingen kunnen doen zonder dubbele agenda. Zolang je niemand kwetst en respect toont, moet dat toch kunnen.”

DOOR ELLEN DE WOLF & FOTO’S CHARLIE DE KEERSMAECKER

“Overal waar ik kom, zie ik de mensen denken : ‘Fuck, mijn kleren.’ Seriously ? Alsof ik ongevraagd mijn mening zou gaan geven”

“Er is niets zo leuk als op je trouwdag belachelijk gemaakt te worden door je vrienden met foto’s van toen je jong en fout was”

“Als je met het uiterlijk bezig bent, word je snel bestempeld als dom. Iemand die met zoiets oppervlakkigs bezig is, kan toch niets te vertellen hebben ?”

“Drie weken geleden praatte ik op een receptie met een vrouw, toen ze zei : ‘Amai, op tv zijt gij nen toffe, maar nu ik u zo in het echt ontmoet…’ Hoe onbeleefd is dat ?”