Internetexpert
Als ondernemer was ik een laatbloeier. Een van mijn zonen startte op zijn 23e een webdesignbureau, terwijl ik al 38 was toen ik met drie vennoten een reclamebureau oprichtte. Telkens brachten externe factoren de bal aan het rollen : eerst een conflict met mijn werkgever, later het internet en de groeiende macht van consumenten online. Hun recensies en aanbevelingen verdringen stilaan de traditionele reclame.
Ik ben een aanrader is mijn eerste en wellicht laatste boek. Als copywriter had ik een vlotte pen, maar dat ligt na vijf jaar in China wel anders. Nederlands komt er amper nog aan te pas, en zakelijke rapporten schrijven helpt evenmin. Gelukkig had ik strenge proeflezers ( lacht).
Sjanghai is niet altijd een pretje voor expats. Het is van oudsher een internationale en tolerante havenstad, maar ook daar rukt het nationalisme op. Er waren razzia’s in door westerlingen bezochte cafés, en buitenlanders moeten hun verblijfs- en werkvergunning op zak hebben. In de pers wordt duchtig op hen gefoeterd – een beangstigende evolutie.
Ik kom uit een Mechelse familie van handarbeiders. Als primus van de klas vond iedereen dat ik voor burgerlijk inge-nieur moest gaan. Zelf sympathiseerde ik met de wereldverbeteraars van de jaren zestig, en dus werd het Germaanse. Tussen mijn kandidaturen in Brussel en licenties in Leuven zaten bovendien enkele jaren als beroepsrevolutionair, tot ergernis van mijn vader.
Als reclameman voelde ik me schizofreen. Een overloper, want als student was ik actief in de maoïstische beweging, bij Amada, de voorloper van de Partij van de Arbeid. Later volgde Vredeseilanden en stond ik aan de wieg van het mondiale maandblad MO* en Kauri, een netwerk dat bedrijven en ngo’s samenbrengt. Gelukkig worden bedrijven zich nu bewust van hun maatschappelijke opdracht.
Misschien verwachtte ik begin jaren negentig te veel van het internet. Ik dacht : hoe meer burgers en consumenten het woord nemen, hoe beter. Vroeger kregen alleen experts een megafoon en was van participatieve democratie of cyberacties geen sprake. Ondertussen kennen we de keerzijde van het medium, zoals door uitgeverijen betaalde boekrecensies, desinformatie en het gemak waarmee mensen hun privacy opgeven.
Vernieuwende ideeën prediken ligt in mijn aard. Maar het is wel vermoeiend. Er valt in eerste instantie ook weinig mee te verdienen.
Heimwee heb ik niet. Ik zie mijn kleinkinderen niet vaak en mis in Sjanghai het culturele aanbod thuis, maar een Einzelgänger kan daar tegen. Mijn vrouw had het moeilijker in het begin, dat deed me uiteraard wel iets.
Consumenten zijn impulsief. Het internet maakt informatie vinden en producten vergelijken gemakkelijker, maar rationele beslissingen zijn een illusie. Uiteindelijk geven emoties toch de doorslag.
Jan Van den Bergh (59) startte zijn carrière als copywriter. Hij richtte in ’91 mee het reclamebureau Quattro op, waarna hij zich toespitste op interactieve internetmarketing. Sinds 2005 pendelt Van den Bergh tussen het Belgische Perk en Sjanghai, waar hij twee internetbedrijven leidt. Zijn boek ‘Ik ben een aanrader’ (24,99 euro) wordt uitgegeven door LannooCampus.
Door Wim Denolf & Foto Wouter Van Vaerenbergh
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
