Naast de barolo schuift Piëmont zijn drie barbera’s naar voren. Niet groot, wel lekker.

Ter plaatse twijfelt niemand : barolo is minstens even groot als mouton en mag dus ook een hoge prijs voeren. Maar hoe zit het nu eigenlijk ? Barolo voldoet wel aan alle nodige voorwaarden voor grootheid : een monocépage-wijn van een moeilijke druivensoort uit een gematigde klimaatzone en inherent van laag rendement. Daarom is het snikhete jaar 2003 geen goed nebbiolojaar. Die druif heeft koelte nodig en een langzame rijping. Door koele nachten, veel direct zonlicht en een niet hoge temperatuur tijdens het rijpen, krijgt men de verlangde complexiteit. Met bovendien rijpe tannines door de zongestuurde fenolische rijpheid en met voldoende fruit om houtlagering aan te kunnen. Dergelijke zeldzaam perfecte wijnen verouderen heel goed op fles, ze ontwikkelen en accentueren hun inherente positieve eigenschappen. Maar denk nu niet dat met barolo alles in orde is. In tien jaar (1995-2005) is de teeltoppervlakte gestegen met 48 en de opbrengst zelfs met 71 procent. Voor een grote wijn is dat verdacht, het zou betekenen dat de wijnboeren vóór 1995 de betere percelen zomaar braak lieten liggen of dat men er nu bij toeval enkele heeft bij gevonden!

Barbera daarentegen is een zuiderse druivensoort, die de snikhete zomer van 2003 wel schitterend heeft doorstaan. Met normale rendementen (70 hl/ha voor Barbera d’Alba) blijft de inherente barberazuurheid binnen de perken van wat men frisheid noemt – erg belangrijk voor zuiderse wijnen. Maar vooral komt er dan een volgekleurde, fruitige en sappige wijn van met zachtaardige tannines. Maar alles laat voorzien dat het verouderingspotentiëel veeleer beperkt is. Op de betere wijnbedrijven is geen voorraad van oude wijn omdat hij gewoonlijk voor de oogst al verkocht is. Dergelijke wijn is immers de lieveling van de (betere) restauranthouder : het is een allemansvriend. Het antwoord op “Is barbera een grote wijn ?” is dus een voorzichtige “neen, maar lekker is hij wel”.

Het oogstjaar 2003

Net als Toscane is Piëmont extreem warm in 2003.

’s Zomers regent het praktisch niet en schiet de thermometer vaak boven de 35 graden. De robuuste barbera kan beter tegen de droogte dan de delicate nebbiolo.

Op de jaarlijkse barberaproefronde proeven we een honderdtal stalen van de 2003, de 2002 wordt overal wat weggemoffeld. Van de voorgestelde wijnen zijn echter vele van het type superiore, dat een jaar langer moet rijpen. We vermelden enkel de onbetwistbaar goede.

Barbera d’Asti Superiore. Cantina Sociale di Vinchio e Vaglio Serra met de ‘Vigne Vecchie’ ; Tenuta La Tenaglia met ‘Tenaglia’ ; Pavese Livio met ‘Podere’ ; de ‘Passum’ en ‘Litina’ van Cascina Castlet ; Noceto Michelotti met ‘Montecanta’ ; Pavia Agostino met ‘Moliss’ ; Dei Sei Castelli met ‘Le Vignole’ ; Ferraris Luca met ‘La Regina’, Dezzani met ‘Il Dragone’, de ‘Generala’ en ‘Cremosina’ (verbluffend) van Bersano ; Cerutti met ‘Foje Russe’ ; Morando Silvio met ‘Le Coste’ (verbluffend) ; Vigne Uniche di Alfiero met ‘Collina della Vedova’ ; Cantina Sant’Agata met ‘Cavale’ ; Cantina Post Dal Vin met ‘Castagnassa’ ; La Contea met ‘Caplin’ ; Vigne Regali met de verbluffende ‘Banin’ ; Marchesi Alfieri met ‘Alfiera’ ; Tenuta San Mauro ; Malgra met ‘Mora di Sassi’ ; Cascina Garitina met de verbluffende ‘Neuvsent’ ; Vietti met ‘La Crena’ ; Scrimaglio met ‘Acse’ ; Carussin met ‘Ferro Carlo’ ; en Michele Chiarlo met de verbluffende ‘La Court’.

Ten slotte een Barbera d’Alba Superiore : Fontanafredda met ‘Papagena’ en drie stalen Barberadel Monferrato Superiore : Agricola Sulin met ‘Ornella’, Vicara met de verbluffende ‘Cantico della Crosia’ en Accornero Giulio met ‘Bricco Battista’.

Het oogstjaar 2004

Het jaar begint goed : flinke regen in de herfst van 2003 en begin 2004 herstellen het watertekort van 2003. Het regent tot begin mei, de vegetatieve cyclus loopt wat achterstand op. De zomer is niet speciaal warm of nat, waardoor de bessen eind augustus tien dagen achterstand hebben. Dan komt er veel zon, warmte en weinig regen in september tot begin oktober. Hierdoor verloopt de oogst kalm volgens de rijpheid : rond 10 september de witte soorten, de dolchetto tot einde september. Dan komen barbera en nebbiolo aan de beurt, de laatste al iets onder de regen. Men kan 2004 een normaal jaar noemen. We proeven een zeventigtal wijnen en onthouden wat goed is.

Barbera d’Asti. Marchesi Alfieri met ‘La Tota’ ; Casalone met ‘Rubermillo’ ; Coppo met ‘Pomorosso’ ; Cantamessa Giorgio met ‘San VI’ ; Noceto Michelotti met generische wijn ; Rabino Marco met ‘Castle’ ; Castelvero met een verbluffende superiore ‘Rive’.

Barbera d’Alba. Castello di Neive met ‘Mattarello’ ; Costa di Bussia Tenuta Arnulfo met ‘Campo del Gatto’ ; Brezza Giacomo met ‘Cannubi Muscatel’ ; Giacosa met ‘Maria Gioana’ en ‘Madonna Como’ ; Negro Angelo met ‘Nicolon’ ; Fontanafredda met ‘Raimondo’ ; Porello Marco met ‘Filatura’ ; Bric Cenciurio met een superiore ‘Naunda’ ; Terre da Vino met een superiore ‘Croere’ ; Cascina Chicco met een superiore ‘Bric Loira’.

Barbera del Monferrato. La Scamuzza met ‘Baciamisubito’ en Accornero Giulio met ‘Giulin’.

Door Herwig Van Hove

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content