Boeken over boekenclubs, je hoeft er niet lang naar te zoeken. Top of the bill is ongetwijfeld Karen Joy Fowlers The Jane Austen Book Club, over een stel Californische vriendinnen die samen het oeuvre van de beroemde Britse schrijfster (1775-1817) bestuderen en hun relaties meer en meer als hedendaagse versies van Austens boekenromances ervaren. “Hoopvol in de liefde, maar hulpeloos in relaties”, heet het op de achterflap. De filmversie met o.a. Emily Blunt, Maria Bello, Amy Brenneman, Hugh Dancy en Jimmy Smits in de hoofdrollen is excellent Vijftv-materiaal – niet geschikt voor cynische mannelijke kijkers dus. Onvergetelijk citaat : ” He looks at me as if he’s the spoon and I’m the dish of icecream.”

Ook verfilmd werd Tom Perrota’s wrange Little Children en wel met Kate Winslet als een uitgebluste huisvrouw die de hots krijgt voor huisman Patrick Wilson, een mislukte rechtenstudent die niet goed weet wat hij met zijn leven moet aanvangen. Ze ontmoeten elkaar in ’t geniep met hun respectieve kinderen in het park en bij het zwembad en beramen een nieuw leven samen, maar een subplot met een pedofiele buurjongen en een gefrustreerde politieman steekt daar een stokje voor. ” Madame Bovary in suburbia“, zo omschreef een Amerikaanse recensent de prent en jawel, in een van de scĆØnes van Kate met haar meer gelaten parkvriendinnen ontspint zich een vinnige discussie over het liederlijke liefdesleven van Emma Bovary, nadat een van die vriendinnen de klassieker bestudeerd had in haar boekclub. En natuurlijk geeft Kate zich danig bloot met haar begrijpende houding tegenover Flauberts onsterfelijke heldin.

Oudere lezers herinneren zich ongetwijfeld het charmante 84 Charing Cross Road uit 1987, gebaseerd op het boek van de bibliofiele Amerikaanse Helene Hanff (een rol van Anne Bancroft) die vanaf 1949 een 22-jarige correspondentie en platonische relatie onderhoudt met Frank Doel (Anthony Hopkins), de hoofdaankoper van Marks & Co, het antiquariaat op het bewuste Londense adres. Omdat ze het voortdurend over boeken hebben – ik herinner mij bespiegelingen over de sermoenen van John Donne – zou je kunnen stellen dat ze met hun tweeĆ«n een soort boekenclub per briefwisseling vormden. Door allerlei omstandigheden stelt Hanff een ontmoeting steeds uit en als ze uiteindelijk toch in Londen geraakt, blijkt Frank overleden te zijn aan buikvliesontsteking. Een ouderwets romantische film, vol pudeur en met sympathieke, intelligente hoofdpersonages.

Wat een ontgoocheling dan ook als Deborah Campert, de Nederlandse vertaalster van 84 Charing Cross Road, onthult dat de echte Helene Hanff bij hun ontmoeting in New York sigaren rokend en gin-tonic zwelgend ontkent dat er ook maar enige aantrekkingskracht geweest was tussen haar en Frank, erger nog, dat ze hem eigenlijk toch vooral een ouwe zeur vond. WĆ©g heerlijke romance. Overigens staat C’est la vie, het brievenboek van Campert en hartsvriendin Barbara van Kooten ook vol boekentips en verwijzingen naar gelezen favorieten.

LINDA ASSELBERGS

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content