In volle expansie beslist de familie in 1985 het confectiebedrijf Andres over te nemen. Bij de vierde generatie lijkt Isabelle Santens de grootste affiniteit te hebben met mode. Onder haar hoede krijgt Andres een eigentijds imago. In 1993 ontstaat in de schoot van het bedrijf een tweede merk: Hampton Bays. Oorspronkelijk een herencollectie in Amerikaanse stijl, maar intussen uitsluitend een vrouwencollectie met een jonge, sportieve uitstraling. Ook Andres ontsnapt niet aan een verjongingskuur. Om de vernieuwing kracht bij te zetten krijgt het merk in 1997 een nieuw logo en wordt er een X voor de naam gezet. Xandres is klaar voor een nieuw millennium.

Wat zijn de voor- en nadelen van een familiebedrijf?

Luc: Dat hangt af van de structuur. Geen enkel familiebedrijf is hetzelfde. Wij hebben bewust gekozen voor een bepaald corporate government: een scheiding tussen kapitaalbeheer en dagelijks bestuur. Op Isabelle na maakt niemand van de Santens-familie deel uit van het directiecomité.

Isabelle: Het feit dat ik zowel in de raad van bestuur als in het directiecomité zit, heeft voordelen. Ik ken het hele verhaal, weet hoeveel er beschikbaar is voor investeringen.

Luc: Er is ook een enorme inzet. Als je mede-eigenaar bent, werk je voor jezelf.

Isabelle: Inderdaad, je bent meer betrokken bij het bedrijf. Je wilt toch een visie op lange termijn uitbouwen. Er is een continuïteit. De oudere generatie geeft haar knowhow door aan de volgende. Ik bel mijn oom zeker tweemaal per week. Ik kan mijn ideeën toetsen, advies vragen, in volle vertrouwen. Er is geen hidden agenda, iedereen trekt dezelfde kar.

Luc: Natuurlijk begint alles bij het kiezen van de juiste opvolgers. De vierde Santens-generatie bestond uit maar liefst vijftien ’troongerechtigden’. Uiteindelijk zijn er slechts drie actief in het bedrijf. De opvolging is vlot verlopen omdat er in de familie een consensus bestond.

Isabelle: We werden als tiener zeker niet klaargestoomd om onze ouders op te volgen. Al ontsnap je niet aan een zekere invloed. We speelden verstoppertje tussen de badstof. En ik geef nu ook iets mee aan mijn kinderen: ik volg de defilés op televisie, maak hen gevoelig voor een zekere lifestyle. Maar dat wil niet zeggen dat ze in mijn voetsporen zullen treden. Ik was eigenlijk ook niet van plan om in het bedrijf te stappen, heb eerst geografie gestudeerd en wou me specialiseren in urbanisatie en stedenbouw. Al tijdens mijn studie wist ik dat ik verkeerd had gekozen. Nadien heb ik nog een graduaat bedrijfseconomie gevolgd. Daarna liep ik stage bij alle bedrijven van de Santens-groep en deed ik een jaar ervaring op in Amerika. Na de overname van Andres ben ik hier begonnen op de tricotafdeling om zo door te groeien tot directeur van de creatie. Pas toen de algemeen directeur Andres verliet, heb ik hem opgevolgd.

Delen jullie familietrekjes?

Isabelle: Wij zijn een relativerende familie.

Luc: We kunnen niet stil zitten.

Wat zal de toekomst brengen?

Isabelle: We gaan ons nog meer focussen op onze merken, de niche waarin wij spelen. Ik ontken niet dat we een moeilijke periode achter de rug hebben, maar de toekomst ziet er opnieuw rooskleurig uit. We hebben terug zuurstof om te investeren, om nieuwe mensen aan te trekken. Al is dat laatste niet altijd gemakkelijk. Mode wordt in België nog niet echt serieus genomen. Maar er is hoop: initiatieven als het Flanders Fashion Institute zijn stappen in de goede richting.

Wat zou er op het familieschild staan?

Isabelle: Misschien een leeuw? Mijn vader, mijn oom en ik zijn alledrie leeuw, het sterrenbeeld van de doeners.

Bestaat er zoiets als de Belgische mode?

Isabelle: Ik denk het wel, Xandres is typisch Belgisch, terwijl Hampton Bays meer een internationale uitstraling heeft. Vergeleken met tien jaar geleden doet de Belgische mode het in eigen land bijzonder goed. In de multimerkenwinkels verdringen wij binnen ons segment stilaan de buitenlandse labels, ik heb het nu niet over Versace of Armani. Belgen combineren Duitse degelijkheid met creativiteit uit het zuiden en dat is onze grote troef. Nederland is een beetje uitgekeken op de traditionele Duitse merken. Een label als Xandres vinden ze daar verfrissend.