HOTEL HERUITGEVONDEN

Het Parijse Molitor in de jaren negentig, overgeleverd aan graffitspuiters en drugsverslaafden. De renovatie kostte tachtig miljoen euro.

Hoe kun je als hotel opboksen tegen de populaire website Airbnb ? Door jezelf heruit te vinden. Drie logeerplaatsen met een plus.

1. MOLITOR, PARIJS

Een olympisch zwembad waar je ook kunt overnachten.

Het zwembad : lijkt wel rechtstreeks uit Hollywood overgevlogen. De Molitor ging voor het eerst open in 1929 en was een magneet voor de Parijse beau monde. De architectuur deed denken aan een luxe cruiseschip Ć  la Titanic. In 1989 kwam er een einde aan de gouden tijden. Molitor ging dicht, verloederde en kreeg een bonte mix van graffitispuiters en drugsverslaafden over de mozaĆÆekvloer. Dit jaar ging het zwembad opnieuw open en kreeg het er 124 hotelkamers bij. Het zwembad ademt nog steeds Grandeur met hoofdletter G en is het hele jaar door verwarmd tot 28 graden. Als niet-hotelgast kun je enkel komen zwemmen als je lid wordt van de Club (kostprijs : 4500 euro) of een dagpas koopt (180 euro). Ahum. Bij de heropening deze zomer waren zwemfanaten wel teleurgesteld dat de Olympische lengte is ingekrompen tot 46 meter. En dat de kleedhokjes verdwenen waren en dat je nu moet omkleden in de fancy spa waarna je door de fancy bar moet om het fancy zwembad te bereiken.

Het hotel : tachtig miljoen euro werd gespendeerd aan de renovatie van de Molitor en dat zie je. Hier en daar verschenen in de Franse pers commentaren dat de renovatie onvoldoende respect voor het verleden toonde. Een onterecht verwijt als je weet dat de mozaĆÆekvloeren gerestaureerd werden met dezelfde tegels als 85 jaar geleden. Alle kamers hebben uitzicht op het magnifieke T-vormige zwembad. Wie niet wil zwemmen, kan terecht op het dakterras met zicht op de Eiffeltoren, of het restaurant van driesterrenchef Yannick AllĆ©no.

Waar : in het zestiende arrondissement, niet ver van de tennisvelden van Roland Garros.

Trivia : vroeger was Tarzan hier badmeester. Olympisch zwemkampioen Johnny Weissmuller (later de ster in de Tarzanfilms) was er elke dag in blote bast te bewonderen. En nog een weetje : in de Molitor werd de bikini uitgevonden. Op 5 juli 1946 presenteerde Louis RĆ©ard aan de rand van het zwembad zijn nieuwste badpakkencollectie. EĆ©n exemplaar was zo klein dat geen enkel model het wilde showen. Naaktdanseres Micheline Bernardini klaarde de klus en de bikini was geboren.

Info : vanaf 210 euro per nacht, www.mltr.fr

2. VOLKSHOTEL, AMSTERDAM

Een kruisbestuiving tus-sen coworkers en toeristen.

De broedplaats : toen de Volkskrant in 2007 uit haar kantoren aan de Amsterdamse Wibautstraat verhuisde, werd het gebouw omgevormd tot ‘Broedplaats’, een werkplek voor jonge kunstenaars, copywriters, modeontwerpers, dj’s. Met 180 huurders was Broedplaats een van de grootste co-working spaces van Nederland. Het gebouw is intussen opgekocht en omgevormd tot hotel, maar Broedplaats is gebleven. Het Volkshotel is een kruisbestuiving tussen locals en toeristen. Hotelgasten, clubbers, creatievelingen, nachtvlinders ; allemaal welkom. Iedereen komt binnen via de bruisende lobby en vandaar scheiden hun wegen.

Het hotel : de vroegere bedrijfskantine van de krant is een hippe nachtclub/ontbijtruimte geworden. Je hebt er 360 graden zicht op de hele stad, want de volledige verdieping is in glas opgetrokken. Iconische foto’s en vergeelde krantenpagina’s sieren de muren. Het Volkshotel ademt nog steeds inkt en papier. Let ook op de faƧade, waar het woord ‘Volks’ nog steeds blinkt in het oude lettertype van de krant. De 172 standaardkamers variĆ«ren van klein (12 mĀ²) naar groot (45 mĀ²). Kunstenaars uit de Broedplaats ontwierpen de deurhangers en shampooflessen. Meubelen van multiplex, betonnen vloer, peertjes als verlichting : dit is een hip budgethotel. De wifi is gratis en werkt ! Hoe kan het ook anders, met al dat jong geweld in huis. Negen kamers werden origineler ingericht : als privĆ©cinema, berghut of Japans badhuis. Het Volkshotel is de Amsterdamse versie van ketens als Mama Shelter en Ace Hotel : het haalt de buurt naar binnen met een cafĆ©, werkplekken en coole vibe. Hotelgasten willen niet meer in een toeristenreservaat logeren, kijk naar het succes van Airbnb.

Waar : vroeger werd deze buurt de ‘architectonische as van het kwaad’ genoemd. Of de ‘Stalinallee’. De kranten Trouw, Parool en de Volkskrant palmden er met grote kolossen de drukke boulevard in. Vandaag zijn de redacties verdwenen en kwamen hippe restaurants, boetieks en koffiebars de lege plaatsen invullen. Oost-Amsterdam is een opkomende buurt.

Trivia : het gebouw werd in 1965 getekend door een architectenbureau met de bijzondere naam Kraaijvanger, dat trouwens vandaag nog altijd bestaat. Gefinancierd met centen van de Katholieke Arbeidersbeweging. De stichtende broers Kraaijvanger noemden het gebouw ‘De Witte Zwaan’. De faƧade was toentertijd bedekt met 1,5 miljoen witte tegels, een verwijzing naar het aantal tekens die een volledige krant telde. Met de jaren werd de witte zwaan grijs, omdat de tegels eraf vielen.

Info : vanaf 69 euro, www.volkshotel.nl

3. EYES/NIGHTS ONLY, KORTRIJK

Een tentoonstelling met het gevoel van een hotel, of net andersom.

De galerie/het hotel : Eyes/Nights Only is ’s nachts een hotel en overdag een expositieruimte. De slaapkamers waar gasten slapen, doen overdag tussen 12 en 21 uur dienst als galerie. Het is een ‘pop-upresidentie’, die alleen open is tussen 17 en 26 oktober, de periode van de BiĆ«nnale Interieur, het tweejaarlijkse designevenement in Kortrijk. Het idee komt van Dift, het creatief bureau dat op de meubelbeurs in Milaan dit jaar ook al de gesmaakte tentoonstelling Belgen organiseerde. Hun galerie/hotel wordt ondergebracht in twee vijftiende-eeuwse herenhuizen met fraaie tegelvloeren, rocailles in rococostijl en zelfs intact gebleven religieuze glasramen. Elk van de twintig kamers is ingericht door een ander merk of designer. Ze kregen slechts Ć©Ć©n richtlijn : denk out of the box. Bezoek zeker de kamer ‘Arbijt Motel’, een designinterpretatie van de Amerikaanse weghotels. Ook onder meer Atelier Belge, Marina Bautier en de Antwerpse winkel Espoo zijn ‘creatief met bed’.

Waar : in de Budabuurt, waar de BiĆ«nnale sinds 2012 probeert om de beurs ook in de stad te laten leven. Wandel de hoek om en je komt in de Interieur Bistro terecht, een restaurant dat werd ontworpen door de laatste acht Belgische Designers van het Jaar. En als je de Leie vlak voor het hotel oversteekt, beland je in de Budatoren. Waar een minstens even opmerkelijk expoconcept plaatsvindt : een zogenaamde design performance. Het jonge Belgische muzieklabel Goose zal er de “grenzen tussen architectuur, design en muziek laten vervagen”.

Trivia : het Broelmuseum, de Broelkaai, de Broeltorens. Overal waar je komt in Kortrijk, loop je tegen het woord Broel. De herenhuizen van Eyes/Nights Only zijn verbonden aan de voormalige Broelschool. Het woord verwijst naar bruul, een afgebakend stuk land, meestal moerassig. Daarom kregen de twee torens over de Leie in de veertiende eeuw Broel in hun benaming.

Info : vanaf 77 euro, www.eyesnightsonly.be

DOOR VEERLE HELSEN

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content