Hollywoodroyalty tegen wil en dank

Van wereldvreemde puber over bitchy fashionista tot vurige vorstin : Brits acteertalent Emily Blunt lijkt elke rol aan te kunnen. De glamour en de glitter die gepaard gaan met het acteursbestaan zeggen haar echter niets. ‘Het is en blijft één grote poppenkast. ‘

Emily Blunt, dochter van een onderwijzeres en een advocaat uit een Londense buitenwijk, werd ontdekt op 17-jarige leeftijd. Berucht artiestenmanager Ken McReddie boekte haar onmiddellijk, nadat hij haar aan het werk had gezien tijdens het prestigieuze Edinburgh Festival. Enkele rollen op de bühnes van de West End volgden, maar coming of age-drama My Summer of Love (2004) betekende een eerste doorbraak. Blunts vertolking van de rijke, ietwat geschifte Tamsin, die de arme, naïeve Mona in haar fantasiewereldje meesleurt, passeerde allesbehalve onopgemerkt.

Haar flamboyante uitbeelding van een krengerige assistente in modefarce The Devil Wears Prada (2006) maakte echter duidelijk dat Blunt klaar was voor de big league. Met haar neurotische trekjes, roodgekleurde haren en spitse oneliners speelde ze niet alleen leeftijdgenote Anne Hathaway maar ook levende legende Meryl Streep van het scherm. Die laatste ging zelfs zo ver om haar “de beste jonge actrice met wie ze ooit samenwerkte” te noemen.

De bijrollen bleven zich opstapelen – Blunt dook onder meer op in het Tom Hanksvehikel Charlie Wilson’s War (2007) en de indiehit Sunshine Cleaning (2008) – en haar celebritystatus groeide aanzienlijk. De bladen stonden vol met verhalen over haar ondertussen beëindigde relatie met de Canadese jazzster Michael Bublé, en het Italiaanse modehuis Max Mara deed een beroep op haar schattige snoetje voor een reclamecampagne.

In The Young Victoria moet Blunt echter voor het eerst een film dragen. En dat doet ze met verve. Dit prachtig gefotografeerde kostuumdrama zoomt in op het vroege leven van de vorstin die van 1837 tot 1901 over Groot-Brittannië regeerde. Van kindsbeen af werd Victoria omsingeld door lui die hun meninkjes wilden opdringen. Haar moeder, verscheidene politici, de mannen die naar haar hand dongen : allemaal probeerden ze haar in een bepaalde richting te duwen. Alleen bij prins Albert van Saksen-Coburg en Gotha voelde ze zich op haar gemak. De twee stapten in 1839 dan ook in het huwelijksbootje.

“Voordat ik aan dit project begon, zag ik Victoria als de verbitterde weduwe die we allemaal kennen uit de geschiedenisboeken”, vertelt een goedlachse Blunt – nu 26 – wanneer ik haar in het Londense Mandarin Oriental Hotel ontmoet. “Dat starre imago bleek echter niet te stroken met de realiteit. Mensen die haar van dichtbij kenden, vertelden dat ze voor de dood van haar echtgenoot (die stierf op 42-jarige leeftijd), exuberant, gepassioneerd en energiek uit de hoek durfde te komen. Ze was een rebel die inging tegen de vaak dubieuze adviezen van haar politieke raadgevers.”

Ik kan me inbeelden dat u parallellen zag tussen haar gespleten bestaan en uw leven in en naast de schijnwerpers.

Emily Blunt : Als je het hebt gemaakt in Hollywood, leid je sowieso een dubbelleven. Enerzijds ben je een performer die te allen prijze een goede beurt moet maken tijdens galapremières en andere openbare aangelegenheden. Anderzijds speelt er zich heel wat af achter gesloten deuren – en nee, daarover ga ik niet uitweiden. (Lacht) Het klopt dus dat ik me gemakkelijk kon identificeren met Victoria. Dat wil echter niet zeggen dat onze situaties compleet vergelijkbaar zijn. Haar onderdanen hadden het niet op prijs gesteld indien ze haar hartstochtelijke relatie openbaar had gemaakt. Zoiets zou men onbetamelijk hebben gevonden. Nu lijkt Jan Publiek echter voornamelijk geïnteresseerd in zulke zaken. Kijk maar naar al die tabloids die volstaan met roddels over prins Harry en zijn Chelsy.

Wordt u dikwijls herkend op straat ?

Dat gebeurt vaker en vaker, maar niet op de manier die u bedoelt. Als mensen me in Groot-Brittannië aanklampen, denken ze dat ze met mij op school hebben gezeten. “Hey, hallo. Herinner je je die en die leerkrachten nog ?” “Eh, nee. Ik denk dat u zich vergist.” (Lacht) In de Verenigde Staten ligt dat enigszins anders. Daar zijn de mensen veel directer. Zinnetjes als “Yo, ben jij niet dat meisje uit The Devil Wears Prada ?” krijg ik regelmatig naar mijn hoofd geslingerd. Meer dan een verlegen ‘misschien’ krijg ik er dan niet uit. Wat ben ik blij dat ik nog nooit écht opgejaagd ben door fans of paparazzi.

Zulke zaken horen toch bij het vak ?

Ik ben niet beginnen te acteren om de bekendste vrouw op aarde te worden. Ik was een naïeve tiener die van de ene hobby naar de andere dobberde. In de huid van een ander kruipen beviel me beter dan bijvoorbeeld hardlopen. Natuurlijk geniet ik van het succes, maar ik hoef niet altijd in de spotlights te staan. Als ik collega’s de ronde zie doen in alle talkshows, huiver ik. Ik zit in deze branche omdat ik films wil maken, niet om oeverloos te lullen.

Wat vindt u het verschrikkelijkste aspect van uw job ?

Me klaarmaken voor de rode loper ! Ik besef dat veel mensen een moord zouden begaan om zo’n evenement bij te wonen en ik weet dat ik er gewoon van zou moeten genieten, maar dat lukt me niet. Voor mij is en blijft het één grote poppenkast. Zet één stap verkeerd en je wordt de volgende dag in alle bladen afgemaakt. Die druk werkt verlammend. Het kost me dan ook dagen om de juiste outfit te kiezen. Geef mij maar deze lompen ( Blunt draagt een versleten jeansbroek en vintage T-shirt).

Deze kleren zitten ongetwijfeld com-fortabeler dan de kostuums die u in ‘The Young Victoria’ draagt.

Korsetten zijn ware marteltuigen. Al je organen schreeuwen om hulp en je staat machteloos. Als je dan ook nog eens samenwerkt met iemand van het kaliber van Sandy Powell ( legendarische kostuumontwerpster die op handen wordt gedragen door onder anderen Martin Scorsese), ben je helemaal de pineut. Voor haar is vorm koning. De kostuums moeten en zullen er perfect uitzien, ook al betekent dit dat je helse pijnen moet doorstaan.

Maar doet u het uzelf niet een beetje aan ? In uw volgende film, een remake van griezelklassieker ‘The Wolfman’, wandelt u alweer rond in Victoriaanse jurken.

Wandelen ? Rennen, bedoel je ! In vergelijking met die prent was The Young Victoria een makkie. Amper kunnen ademen terwijl je op een troon zit, is één ding. Als je moet vluchten voor een weerwolf, denk je dat die kleren je je leven zullen kosten. Soms had ik echt zin om me te laten oppeuzelen door dat akelige monster.

Waarom koos u voor dat project ? Een ‘damsel in distress’-rol lijkt me niets voor u.

Simpel : ik mocht met acteerkanonnen Anthony Hopkins en Benicio Del Toro samenwerken. Zo’n kans krijg je niet vaak. Misschien zou het cooler zijn om te zeggen dat ik een ongelooflijke fan ben van de originele prent, maar dan zou ik liegen. Ik ben allesbehalve een horrorliefhebber. Al moet ik toegeven dat het tragische aspect van de weerwolfmythe me wel aanspreekt. Het doet me denken aan al die geweldige toneelstukken uit de Griekse oudheid.

Benicio staat bekend als een acteur die volledig in zijn rol opgaat. Gebeurde het dat hij u te lijf ging ?

Volgens mij zijn al die berichtgevingen over zijn method-neigingen fel overdreven. Een ding klopt wel : hij gaat ontzettend nauwgezet te werk. Bij momenten leek hij geobsedeerd door de drijfveren van zijn personage. Maar dat wil nog niet zeggen dat hij zat te grommen tussen de takes door. (Lacht)

In vergelijking met Benicio lijkt Rupert Friend, uw tegenspeler in ‘The Young Victoria’, een doetje.

Rupert is een schatje. Dat hij bovendien geweldig acteert, is natuurlijk mooi meegenomen. (Lacht) Serieus nu : in mijn ogen was hij de enige echte kandidaat voor de rol van Albert. Toen hij de kamer had verlaten na zijn auditie, vroeg ik of we de casting nog moesten voortzetten. Andere acteurs interpreteerden Albert als een passief personage, terwijl Rupert hem als een onbaatzuchtig doch kordaat iemand neerzette.

Tot slot : ik las dat u graag uw eigen potje kookt als u niet op de set staat. Wat bereidt u op zulke momenten ?

Eerst een bekentenis : mijn culinaire experimenten draaien regelmatig op regelrechte rampen uit, vooral wanneer ik probeer te improviseren. (Lacht) Maar enkele dagen terug maakte ik een Frans stoofpotje waarop ik tot op het einde van mijn dagen trots zal zijn. Verder durf ik zeggen dat mijn kerrieschotels en Italiaanse gerechten altijd in de smaak vallen wanneer ik gasten over de vloer krijg.

The Young Victoria: vanaf deze week bij ons in de bioscoop.

Door Steven Tuffin

“Als ik collega’s de ronde zie doen in alle talkshows, huiver ik.”

“Zet één stap verkeerd en de volgende dag word je in alle bladen afgemaakt. Die druk werkt verlammend.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content