Het pakket geproefd

Onze spelregels :

Iedere maand ontvangt een BV (Bon Vivant) drie wijnflessen : goedkoop, mediumkoop en duur. Dit keer is auteur, componiste en zangeres (in vijf talen) Jo Lemaire aan de beurt. Zij kent geen prijs of importeur, maar heeft slechts één opdracht : eerlijk proeven, de flessen in volgorde van voorkeur zetten én er een prijs op plakken. Parallel worden de wijnen ook door ons becommentarieerd.

Felline Albarello 2003, Rosso di Salento, Puglia (Italië, 6,15 euro)

Jo Lemaire : Voor mij de minste van de drie. De eerste indruk was nochtans niet slecht. De wijn heeft zelfs een fluwelen smaak, maar je proeft te veel de alcohol en de smaak blijft grotendeels zoek. De afdronk is ook zo kort. Is het door zijn jonge leeftijd ? Meer dan 3 euro zou ik er nooit voor betalen.

Frank Van der Auwera : Toegegeven : ik heb al sterkere oogsten geproefd van deze Italiaanse ‘landwijn’, die zijn turbo haalt uit 50 procent primitivodruiven en 50 procent negroamaro plus de knowhow van topoenoloog Roberto Cipresso. Toch geloof ik dat deze fles momenteel in zijn ‘norse’ fase zweeft. Mediumrode, al geëvolueerde kleur, en vooral mediterraan rijp parfum van noten, vijgen en chocolade. Zachtkruidig in de mond, opnieuw met impressies van cacao en rijpe rode pruimen/kersen, toch wat bruusk eindigend. Koel en jong schenken (13/14°) en absoluut bij geroosterd vlees of stoofpotjes.

Sigalas 2004, Santorini (Griekenland, 10,60 euro)

JL : Een jonge, frisse wijn, helder en droog, met een goede, maar nogal vluchtige afdronk. Misschien iets te ‘zuur’. Een degelijke middenmoter die alleen een beetje temperament mist. Zou volgens mij niet misstaan op recepties. Rond 7 euro ?

FVDA : Een witte vulkaanwijn : wie ooit landde op de zakdoekgrote lavaklomp beseft dat er bitter weinig plaats is om er wijn te produceren. Toch worden hier witte topproducten gemaakt, waarop deze fles een betaalbare introductie vormt. Medium strogeel, aangenaam geparfumeerd met rijp wit en geel fruit, ‘mineralig’ van ondertoon. In de mond : kruidig, met gekonfijte citroen, aanvankelijk zelfs mollig-rijp, maar al snel opnieuw vuursteenachtige impressies. Vinnige zuren zorgen voor veel tegenspel. Een wijn die baat heeft bij enkele uurtjes zuurstof happen (dus : tijdig ontkurken) en hoofdzakelijk bij gerechten zijn beste beentjes voorzet.

Fattoria Mancini, Blu 2001, Marche Rosso (Italië, 22,40 euro)

JL : Mijn favoriet ! Mooie donkerrode kleur, tranend. Intense, geparfumeerde geur, pittig van smaak en met een lekkere afdronk. Geen twijfel mogelijk : dit is Italiaans. Veelbelovend, mag duidelijk nog een tijdje rijpen. Zo’n 15 euro ?

FVDA : Ook mijn troetelfles en wat mij betreft zijn prijskaartje dubbel en dik waard. Een klasbak in hart en nieren. Een 18 maanden op eik gelagerde mix van 50 procent pinot noir en 50 procent lokale ancelottadruiven, maar deze laatste domineren duidelijk de atletische structuur. Inktachtige kleurspiegel als van een vatstaal. Kruidig parfum met zwarte bes, mineralen en vanille. Peperig in de mond, nog ‘cedergedomineerd’, maar met veel rood en zwart fruit, gecorseerd en piepjong. Nog pakken tannine. Potentieel zat !

Wijnen : Pasqualinno, Weg naar Zwartberg 63/1, 3660 Opglabbeek, 089 62 17 62, info@pasqualinno.be, website www.pasqualinno.be

Welk type wijnliefhebber bent u ?

Ik ben, zoals in veel andere dingen, een avonturierster. Steeds op zoek naar verrassende smaken. De juiste wijn bij het juiste eten is een van mijn stokpaardjes.

Hoe frequent en wanneer drinkt u wijn ?

Door mijn beroep kom ik vrij veel in restaurants, moet recepties bijwonen en de laatste jaren word ik ook regelmatig gevraagd op degustaties. Daarbuiten ben ik een gelegenheidsdrinker, wanneer er bezoek is. Dan laat ik familie of vrienden graag mijn ontdekkingen proeven.

Stockeert u een eigen wijnvoorraad thuis ?

In mijn kelder liggen een tachtigtal flessen, gelijkmatig verdeeld over rood, wit en rosé. Voornamelijk Franse wijnen met toch een niet te onderschatten aandeel Italiaans en Spaans.

Wat is uw lievelingsdruif ?

Heb ik niet. Het eindresultaat is het belangrijkste en ik kijk vooral naar de streeknaam. Die geeft al een belangrijke aanwijzing voor de kwaliteit.

Welk wijntype, -land of welke -regio doet uw hart sneller kloppen ?

Ik hou van zonnige, pittige wijnen. Een chianti classico, een montepulciano of een karakterwijn uit Rioja zoals faustino.

Wat is voor u een (te) dure wijn ?

In principe is er geen maximum. Ik koop bijna nooit wijn in supermarkten. Ik ga naar een degelijke wijnhandelaar en proef eerst wat ik interessant vind. De keuze gebeurt in functie van de gelegenheid waarvoor de wijn bestemd is en het budget.

De mooiste fles die u ooit gedronken hebt ? Of die u ooit hoopt te drinken ?

Ooit heb ik een formidabele gevrey-chambertin gedronken, maar de naam ben ik vergeten. Een droom is ooit eens een Château Petrus te proeven. Om te weten of het nu echt waar is wat men ervan vertelt.

Frank Van der Auwera

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content