Iedere maand ontvangt een BV (Bekende Vlaming of Bon Vivant) drie wijnflessen : goedkoop, mediumkoop en duur. Dit keer is Christine Van Broeckhoven aan de beurt. Zij kent geen prijs of invoerder, maar heeft slechts één opdracht : eerlijk proeven, de flessen in volgorde van voorkeur zetten én er een prijs op plakken. Parallel worden de wijnen ook door ons becommentarieerd.

:: Wijnen : Leirovins, Oude Heerbaan 9, 9230 Wetteren, 09 369 07 95, leirovins@pandora.be, www.leirovins.be

Christine Van Broeckhoven studeerde scheikunde-biochemie aan de Universiteit Antwerpen en is nu professor en wetenschappelijk directeur van het Departement Moleculaire Genetica aan deze universiteit. Ze behoort in haar vakdomein tot de wereldtop.

Domaine Brichot, Vin de Pays de Gascogne 2004 (Frankrijk, 4,80 euro)

Christine Van Broeckhoven : Als overtuigd wittewijndrinker is dit de wijn die ik het lekkerst vond. Heel droog, maar toch tegelijk heel fruitig. Verfrissend ook. Zeker niet koppig en géén streken. Een prima aperitief en wijn voor een gezellige babbel.

Frank Van der Auwera : Helemaal akkoord : dit is in zijn genre de perfectie. Een schoolvoorbeeld van moderne enologie en de zogeheten macération pelliculaire, het gedoseerde contact met de schillen tijdens de bereiding – ook voor witte druiven -, waardoor de aroma’s maximaliseren. Als er tenminste een vakman bezig is, zoals op dit domein. In ons glas ontploft een zesty fruitbom, kristalhelder met een limoenfris parfum van voornamelijk citrus en Kaapse appel. Het is vooral de smaak die scoort : supersappig, met een samba van rijpe limoenen en passievrucht, voortreffelijk qua frisheid.

Heinrich, Pannobile 2001, Burgenland (Oostenrijk, 22,65 euro)

CVB : Zoals je nu ondertussen weet, hou ik sowieso al minder van rode wijn, dus zal het wel duidelijk zijn : dit product komt voor mij haast ’te vol’ over. Overdadig qua smaak en in mijn ogen overrijp. Toch denk ik dat dit de duurste wijn is, in de orde van 30 euro.

FVDA : Heike & Gernot Heinrich bouwden een van de meest hypermoderne kelderinstallaties in deze regio dichtbij Hongarije met zijn (warmer) microklimaat. Bovendien selecteren ze voor deze cuvée nog eens de beste percelen, die proportioneel meer zonneschijn krijgen en dus rijper fruit afleveren. Het resultaat gelijkt op een grand cru classé : deze nochtans typisch Oostenrijkse mix van zweigelt, blaufränkisch en cabernet sauvignon resulteert in een rijpe, fruitkrachtige wijn met een boeket à la bordelaise, met impressies van munt en zwarte bessen. Heel mondvullend, nog stevig gestructureerd, met rijpe rode en zwarte bessen, een minerale eiktoets en kruidige, peperige afdronk. Klassieke klasbak.

Heinrich, Blaufränkisch 2003, Burgenland (Oostenrijk, 12,55 euro)

CVB : Voor mij was er eigenlijk weinig verschil tussen beide rode wijnen : vol, rijp, té zwaar voor mij. Als ik toch moet kiezen tussen beide rode wijnen, ga ik toch eerder voor dit product. Zijn prijskaartje ? Rond de 13 euro ?

FVDA : Ocharme, zo’n naar superrijpe blauwe en rode pruimencompote geurende en smakende wijn, dàt moet wel een kwelling zijn voor een consequente liefhebber van wit ! Dit is inderdaad een wijn met dikke fruitdijen : zwarte bessen, krieken en noten, heel vlezig qua textuur, met een afdronk van toffee en chocolade. Tip : serveer relatief koel (max. 14°) zodat ook de alcohol zich gedeisd houdt. Maar wel lekker.

Tekst Frank Van der Auwera | Foto’s Gerald Dauphin