Het mooie eendje
Twintig jaar geleden lieten twee jeugdvrienden kleurige plastic tassen los op de wereld. Ze noemden ze naar een bonte vogel met een waterdichte verendos. De Chinese eend nam een hoge vlucht.
Lene Kemps
De tas duikt in nine 1/2 weeks op, en geen wonder. In een film waar alles design is, zelfs de seksscènes, moet Mandarina Duck meespelen. Even gestroomlijnd als Alessi en even herkenbaar als Swatch zweeft het merk met de eend rond cultstatus. Het lijkt een product dat veeleer uit een laboratorium of fabriek komt dan uit een ontwerpbureau. Prijzen voor vormgeving en productdesign van musea, een plaatsje in de Conran-shop en ongeveer anderhalf miljoen verkochte exemplaren van de oer-bestseller Utility ; niet slecht voor een twintigste verjaardag.
Paolo Trento (directeur) en Piero Manato (niet langer actief in de firma) zijn jeugdvrienden. In 1968 maken ze van ?samen staan we sterk? hun motto en stichten ze hun bedrijf Plastimoda, waarin ze technische knowhow willen opdoen over het werken met rubber en plastic. Ze willen hun modegevoeligheid scherpen, inzicht krijgen in de evoluties van trends, en meer greep op de smaak van het publiek. In 1977 komt het eerste Mandarina Duck-product op de markt, model Utility : een kleurige plastic rugzak. ?Ik was een tiener toen?, vertelt Andrea Pierantoni, exportmanager, ?maar ik herinner me de schok die de tassen veroorzaakten. In een traditionele en klassieke sector vol bruine leren producten doken plots tassen op die de gebruiker op een heel andere manier aanspraken. Ze appelleerden aan je gevoel voor fun, ze ontroerden en verrasten je. Ze voelden anders aan : zacht, licht en vriendelijk. Ze waren ook provocerend, omdat het leek alsof ze een taboe doorbraken. Een tas moest niet langer saai en ernstig zijn.?
Vernieuwing is een sleutelwoord gebleven voor Mandarina Duck, een merk dat door zijn klanten wordt gezien als grensverleggend, met een sterke vormgeving en functionaliteit. ?Een tas is een container om je bezittingen in te vervoeren?, zegt Andrea. ?Verder staat er niets vast. We moeten ervoor opletten niet in stereotiepe denkpatronen terecht te komen.? Voortdurend wordt research gedaan naar nieuwe materialen en originele oplossingen. Een team van designers inspireert zich op wat er gebeurt in de autosector, het leger of de sport. De metalen druksluiting van Hera, het in plastic gevatte metalen handvat van Sistema, de ronde vormen van Mood… Mandarina Duck vroeg in de loop der tijden zo’n vijftig patenten aan. In de folder zet de firma de tassen naast vliegtuigen en luchtballons. ?Omdat we een perfect evenwicht zijn van design en functionaliteit, creativiteit en technologie, eenvoud en intelligentie?, aldus Andrea. ?In een vliegtuig is elk detail belangrijk en functioneel, en toch heeft het geheel nog iets sierlijks en elegants.?
Mode is een vies woord bij Mandarina Duck, tijdloosheid een streven. Modellen zoals Utility blijven twintig jaar lang onveranderd in het gamma, hoewel Andrea opmerkt dat de levenscyclus van een product steeds korter wordt : ?Zelfs een auto moet elk jaar worden aangepast.? Dat Mandarina Duck in Japan dezelfde status heeft als Prada en Gucci geneert de firma een beetje. ?Japan is een unieke situatie?, zegt Andrea. ?In de meeste andere landen worden we geapprecieerd voor wat we zijn : een collectie van tassen die jarenlang meegaan.?
Dat allereerste bedrijfje Plastimoda is ondertussen onderdeel van de veel grotere holding Finduck, en is verantwoordelijk voor het laatste ei van de eend : een kledinglijn. Elena Moretti, marketingmanager, hoedt zich voor het woord collectie ; het gaat om een project. ?Het begrip collectie brengt zekere veronderstellingen met zich : een compleet assortiment, de mogelijkheid tot een total look, een ondergeschiktheid aan trends. Allemaal zaken die we beslist niet willen.?
Net als bij de tassen is research de drijvende kracht achter het kledingproject. Het onderzoeksteam was een multidisciplinaire bende van architecten, biologen en industriële ontwerpers. ?Ons grote voorbeeld was de natuur?, zegt Elena. ?We willen een soort tweede huid leveren, een omhulsel dat het lichaam op een vanzelfsprekende en natuurlijke manier koestert. Ons concept is : protection, maar niet op een te technische manier. We glijden niet af naar survival. We gaan evenmin de richting van multifunctionaliteit uit. Het enige doel van een kledingstuk is : bescherming. Je goed voelen, niet gewoon er goed uitzien.?
Waar is iedereen zo bang voor en waar moeten we dan toch allemaal tegen beschermd worden ? Zure regen, atoomneerslag, milieuvervuiling ? ?Heel eenvoudig tegen de chaos van de buitenwereld?, zegt Elena. ?We zijn geen doemdenkers, we verwachten geen ijstijdperk. We stellen gewoon vast dat de meeste mensen genoeg hebben van mode en trends. Ze worden overdonderd door merken en stijlen. Ze willen eenvoud en verlangen naar een persoonlijke band met producten. De klant kiest niet langer in functie van zijn noden op een bepaald moment, maar ook vanuit een emotionele impuls. De vorm en aanraking van een product moeten iets wakker maken in de gebruiker. Concreet betekent dit dat wij de perfecte sweater leveren waarin je ’s morgens kan joggen, die je ’s middags over je schouders hangt en die je als kussen gebruikt om in het park wat in te dommelen. Zo’n trui houdt je warm en laat je toe te bewegen, maar zorgt er ook voor dat je je goed voelt.?
Een jasje als knuffelbeer dus, een sweater als veiligheidsdeken. Elk kledingstuk kreeg namen als cel of ei en heeft ronde, aangename vormen. Toch ziet de lijn er futuristisch uit. Space Age. Doordacht, vol technische details. ?Modern?, verbetert Elena. ?Het moet stadskleding blijven. Het is niet de bedoeling dat je er als een astronaut bijloopt. We gaan nooit buiten de grenzen van de normaliteit.?
Kleding is het eerste project dat Mandarina aanpakt naast de accessoires. Andere uitbreidingen werden overwogen : meubels of designobjecten bijvoorbeeld. ?De klant vroeg naar andere Mandarina Duck-producten?, zegt Elena. ?Ze zijn ons erg trouw en uit onderzoek blijkt dat ze een groot vertrouwen in het merk hebben. De voldoening die onze accessoires hen geven, willen ze ook in andere producten vinden. We kozen voor kleding omdat die sector erg dicht bij accessoires ligt, het is een gebied waarin we twintig jaar ervaring hebben. En natuurlijk zijn er massa’s overeenkomsten : net als een tas is een jas iets wat je op het lichaam draagt en waar je een emotionele relatie mee hebt.?
De hoge zichtbaarheid van een kledinglijn is uiteraard mooi meegenomen. ?We hebben inderdaad een streng imagoplan?, zegt Elena. ?Op korte en middellange termijn worden er van ons geen omzetten gevraagd, maar wel versterking van onze uitstraling en onze waarden.?
Van links af : lederen tas uit de Unica-lijn, zilver als nieuwe kleur voor de Mood-reeks, en zachtbruine Wink-tas.
Van boven af : de oer-beststeller Utility. Hera-tas met metalen druksluiting. Nieuw is de kledinglijn : We willen een soort tweede huid leveren, een omhulsel dat het lichaam op een natuurlijke manier beschermt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier