Het hemd als grens
Eva Lacres heeft voor zichzelf een specialiteit gekozen en is er nog lang niet op uitgekeken. Zij maakt hemden, hemden en hemden.
Lene Kemps / Foto’s : Tom Niemans
Hemden bekleden een vreemde positie in de modewereld. Soms zijn ze het uithangbord of de klassieker van een collectie, zoals de mooie witte exemplaren van Yohji Yamamoto of Ann Demeulemeester. Soms hebben ze zoveel succes dat ze een aparte lijn voor zich krijgen, zoals bij Comme des Garçons shirt. Soms doen ze dienst als klein grapje binnenin een collectie. Zoals de vele hemden van Paul Smith, vol fotoprints : een dosis humor onder een klassiek pak. Of zoals la chemise célibataire van Eric Beaudouin en Anne Masson : een hemd met duidelijke vouw- en plooi-aanwijzingen en verstel- en vervangbare onderdelen. Zelfs een man alleen kan het makkelijk de baas.
Vaak zijn hemden louter een springplank naar een volledige collectie. Monique Low startte Collège met vier oversized shirts die ze voor zichzelf en haar vriendinnen had gemaakt. Bellerose dankt zijn succes aan een reeks van basishemden in vijftien kleuren.
Eva Lacres doet niets van dat alles. Zij blijft bij haar vertrekpunt. Ze heeft haar keuze gemaakt : mannenhemden en daar blijft het bij. Uit praktische overwegingen : ?Ik wilde me beperken omdat ik noch grote investeringen, noch een grote organisatie aankan.? Maar vooral uit overtuiging : ?Ik functioneer goed binnen zelfopgelegde grenzen. Liever dan aan de oppervlakte te blijven, diep ik een onderwerp helemaal uit. Op de hemden ben ik nog lang niet uitgekeken.?
Van haar tien hemden tellende debuutcollectie in zomer ’94 verkocht ze vijfhonderd stuks en ze bereikte er meteen de juiste winkels mee. Nu gaan er elk seizoen zo’n drieduizend hemden buiten. De collectie bevat 25 tot 30 verschillende modellen, waarbij het kleur- en stoffenaanbod voor tweehonderd mogelijkheden zorgen. Eva Lacres heeft dertig verkooppunten in België (XSO in Antwerpen, Wagram in Knokke…) en winkels in Japan, New York, Koeweit, Duitsland, Jersey en Corsica. Eva denkt na. ?Ja, het gaat relatief goed denk ik.?
U hebt meteen voor hemden gekozen.
Eva Lacres : Een hemd is een van de weinige artikels die je apart kan verkopen. Het vraagt niet te veel investering ; een jasje is veel duurder wat maakloon en stof betreft. En het is een kledingstuk dat me altijd heeft geboeid. Het zat altijd in mijn achterhoofd : als ik ooit zelf iets begin, is het een hemdencollectie.
Mannenhemden bovendien.
Damesblouses interesseren me niet, daar zijn te veel frullen aan. Een mannenhemd is mooi omdat het zo simpel is, ik heb een voorkeur voor eenvoud.
Mijn collectie is niet echt unisex, maar wel vrij androgyn. Vrouwen kopen de hemden ook, zelf draag ik ze bijna altijd. Vroeger was mijn kleinste maat een medium, toen droegen dames ze oversized. Nu heb ik voor Japan een maatje nul toegevoegd, een small, dus nu is zelfs het maten-probleem van de baan.
Waarom begon u een eigen collectie ?
Ik deed freelance werk : voor modefirma’s, in de binnenhuisdecoratie, in de grafische sector… Ik heb zelfs een tijdje in het onderwijs gestaan. Heel interessant omdat je veel leert, maar uiteindelijk had ik behoefte aan continuïteit. Ik wilde een rode draad door mijn werk.
Seizoenen lang hebben we geen hemden gezien in het modebeeld. Mannen droegen polo’s en singlets, of gingen desnoods in blote borst de straat op.
Dat het hemd minder populair wordt, daar heb ik weinig van gemerkt. Mijn omzet stijgt nog steeds. Er zijn altijd mannen die hemden dragen en die verlangen naar een model dat een beetje speciaal is, dat zal altijd zo blijven. Maar de mode is een stuk lichaamsbewuster geworden en dat heeft als gevolg dat de kledingstukken dichter op het lichaam zitten. Ik heb op die evolutie gereageerd door een aantal strakkere hemden in de collectie op te nemen. En door in stretchstoffen te werken.
Bent u eigenlijk nog niet uitgekeken op uw product ?
Vreemd genoeg niet nee. Ik ontdek altijd nieuwe vormen en accenten. Ik ontwerp mijn hemden op de computer. Er is een speciaal tekenprogramma voor me opgesteld en daar experimenteer ik mee. Ik heb zelden een gevoel van : wat zal ik nu weer een keer verzinnen, het komt allemaal vrij natuurlijk.
Al is uw stijl vrij specifiek. Een seventies polyester hemd met puntkraag en op-artmotief zie ik u niet maken.
Mijn hemden hebben een sterk herkenbaar imago : ik zou ze omschrijven als onconventioneel, gestyleerd, trendy, actueel maar tijdloos. Het duidelijk Gucci-achtige modieuze hemd behoort niet tot mijn domein, daar moet ik me niet aan wagen. Het banale streepjeshemd voor zakenmannen is evenmin iets voor mij. Ik moet trouw blijven aan mijn stijl.
U zet uzelf buiten de trends, is het dan niet moeilijk om de collectie te doen evolueren ?
Er is evolutie. Voor de zomer zelfs heel veel. Ik heb duidelijk gevoeld dat ik moest bijsturen, weg van dat… wat is het woord… zwaarwichtige, naar een kleuriger, sportiever en losser beeld toe, maar dan wel op mijn manier. Ik kan niets doen wat tegen mijn natuur in gaat, het moet vanuit mezelf komen.
U wil weg van het duidelijke label : designerhemd.
Misschien kan je het zo omschrijven. Ik heb me gerealiseerd dat ik uiteindelijk een concept hanteerde dat nog voor een stuk in de jaren tachtig zat : dat permanente zoeken naar nieuwe vormvariaties, al die beredeneerde en ingenieuze accenten. Een aparte zak, een dubbele kraag, een mouw met een treklintje ; in de jaren tachtig was dat soort details erg belangrijk. Voor de jaren negentig wil ik een minder gecompliceerde aanpak.
Voor de zomer heb ik er een aantal speelse elementen bijgebracht. Militaire accenten : epauletten, borstzakjes. Grapjes zoals geknoopte mouwen of een klepzakje op de rug. Verrassende, felle kleuren ; een echt regenboogpallet. De zomer is geïnspireerd door de wereld van moderne kunst, informatica en energetica. Explosief oranje, Yves-Kleinblauw, schemergroen… Ik heb lang gezocht naar de juiste tinten, maar ik heb mijn kleuren gevonden. Ik denk dat veel mensen verrast zullen opkijken.
Want uw voorkeur voor donkere of neutrale kleuren is bekend.
Die zitten ook nog in de zomercollectie hoor, ik zou ze niet plots kunnen kunnen afzweren. Misschien komt mijn voorliefde voor sobere kleuren voort uit het feit dat ik tijdloosheid nastreef. Of omdat de vorm en de materialen bij mij altijd zo belangrijk zijn dat ik er niet nog eens een extra laag motieven of kleur wil opgooien. Zelfs mijn eindejaarscollectie op de Academie was al in donkere tinten.
Materialen zijn belangrijk voor u.
Naar de stoffenbeurs gaan, is voor mij altijd een feest. Voor de winter werk ik graag met wol, een wol-zijde-mengeling of een popeline ; materialen die diep en rijk zijn. Ik hou ook van structuur : ribs en piquées ; van changeant stoffen, van combinaties van matte en glanzende materialen.
Ik heb zo het idee dat uw klanten zich vaak in artistieke kringen bewegen.
Mijn klanten behoren tot een artistiek milieu, hebben een creatief beroep of zijn bekend in de media. Het zijn architecten, schilders, kappers, muzikanten. Op openingen van tentoonstellingen kom ik vaak mijn hemden tegen. Ik ontwerp voor een man die zich discreet wil onderscheiden. Geen fashion victim, maar iemand die houdt van mooie materialen en simpele details als goed geplaatste knopen.
Ze worden waarschijnlijk ook vaak als ceremoniehemd gebruikt.
In Nederland is een winkel die ons uitsluitend als trouwkleding verkoopt en die doet goede zaken. Ik vind het plezant dat mensen iets feestelijks in mijn hemden zien.
Worden ze ook vaak als cadeau gegeven ?
Je zou het veronderstellen omdat we ze in die doos presenteren. Maar het zijn meestal mannen die de hemden voor zichzelf kopen.
Hebt u een lievelingshemd ?
Zelf ben ik heel tevreden over de minder gesofisticeerde dingen, over een klassiek hemd met een extra toets, zoals dit model waaraan het enige opvallende detail een lusje over het knopenpad is. Of het trompe l’oeil vest, een vest met hemdsmouwen, dat model zit er al drie seizoenen in.
Zijn er modellen die er onmiddellijk uitvliegen bij gebrek aan succes.
Neen, zeer zelden. Ik denk dat ik vrij goed aanvoel wat mijn publiek wil. Er zijn natuurlijk details : korte mouwen verkopen bijvoorbeeld heel moeilijk. Ik ga het voor de zomer weer proberen omdat ik het zelf sportief vind, maar ik ben benieuwd.
Verzamelt u hemden, leest u boeken over hemden, kortom : weet u nu van naadje tot draadje alles over hemden ?
Als ik met vakantie ga, merk ik dat ik altijd naar hemden kijk en ik zou dolgraag een collectie aanleggen. Ik neem mezelf voor om me te verdiepen in de geschiedenis van het hemd, maar het komt er nooit van. Ik moet zelfs tot mijn schande bekennen dat ik nog nooit het hemdenmuseum heb bezocht.
Het hemdenmuseum ?
In Argenton-sur-Creuse alstublieft, bij Limoges. We liggen er zelf met een aantal van onze hemden, maar ik heb nog geen tijd gehad om te gaan kijken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier