De zevende editie van de Hercule Poirot-prijs voor de beste Vlaamse thriller ontving een recordaantal inzendingen en leverde een rijke oogst aan debutanten op.

:Uit het kransje genomineerden wordt op vrijdag 29 oktober de uiteindelijke winnaar van de Hercule Poirot-prijs 2004 gekozen. De bekendmaking gebeurt die dag om elf uur op de Boekenbeurs , waarna Trui Moerkerke, hoofdredacteur van Weekend Knack, de prijs zal uitreiken.

Uiteraard nodigen we alle lezers uit daarbij aanwezig te zijn .

De jaargang 2004 van de Hercule Poirot-prijs mag zich om verscheidene redenen het predikaat ‘historisch’ toe-eigenen. Om te beginnen werden de acht juryleden (zeven journalisten, één auteur / zes heren, twee dames) niet gespaard : ze kregen tussen november en half september liefst 31 titels te lezen, een absoluut record. Verder stuurden vijf van de zes vorige winnaars een werk in. Alleen Piet Teigeler, die onlangs in Amsterdam werd verkozen tot president van de Asociación internacional de escritores policiacos, een vereniging van misdaadauteurs uit 35 landen, ontbrak op het appel. Ook het aantal thrillerdebutanten bleek indrukwekkend en liefst drie vrouwelijke auteurs waagden zich op het gladde ijs van de spannende roman. Werd nooit eerder een vrouw genomineerd, dan vinden we er dit jaar liefst twee in de finale. Na een eerste ronde waarin nog tien titels overeind bleven, koos de jury voor vijf genomineerden. Voor het eerst sinds het bestaan van de Hercule Poirot-prijs was Pieter Aspe daar niet bij. In willekeurige volgorde overlopen we de gelukkigen.

Ann Van Loock en Marc Sluszny sloegen de handen ineen om Code zwart ( Orega) op papier te zetten. Zij is scenarioschrijfster (onder meer van Spring voor Ketnet), hij is een vegetarische beursmakelaar en kan een onwaarschijnlijk bloemrijk palmares voorleggen, van deelnames aan de Davis Cup tennis over een wereldrecord bungee jumping tot een topvijf in de Belgische golfsport. De thriller is een mengeling van Sluszny’s levensverhaal en een gezonde portie fictie waarin Philippe Right door de Israëlische tennisfederatie uitgenodigd wordt om een opleiding te volgen in het befaamde Wingate Institute in Tel Aviv. Na zijn eindproef wordt hij door de geheime dienst benaderd om een opdracht uit te voeren die zijn hele leven ingrijpend zal veranderen. Sluszny noemt zich de architect achter de plot, Ann Van Loock zette het geheel op muziek en dat leidde tot een boeiende en intrigerende cocktail.

Duivels offer ( The House of Books) van Mieke de Loof wordt als een literaire thriller geserveerd. De auteur, die aan haar eerste thriller toe is, schreef eerder met haar vader En niemand hoort je huilen, over de gevolgen van een atoomoorlog. Ze is socioloog en filosoof en was niet te beroerd om in het verleden als wetenschappelijk onderzoeker, dienster in een nachtkroeg en chauffeur aan de slag te gaan. In Duivels offer voert ze de jonge jezuïet Ksaveri Ignatz von Oszietsky op in de hogere kringen van het bruisende Wenen aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog. De hoofdfiguur heeft net zijn opleiding als geheimagent achter de rug en wordt door zijn provinciaal overste op een eerste missie gestuurd, met in zijn achterzak als leidraad de uitgesponnen metaforen van zijn zeventiende-eeuwse mentor, Balthasar Graciàn y Moralez s.j. Een merkwaardig geheel over intriges en schijnheiligheid op het allerhoogste niveau.

Een banale vorm van verkeersagressie lijkt in Verminkt ( Manteau) van Patrick De Bruyn de aanzet te zijn tot een portie ogenschijnlijk onverklaarbare agressie ten huize van Peter Bressing. De gebeurtenissen in de vierde thriller van De Bruyn, die met Indringer al in 2000 een nominatie voor de Hercule Poirot-prijs in de wacht sleepte, draaien uit op een nachtmerrie voor Bressings familie, waarbij er meer vragen dan antwoorden opduiken en de auteur enige maatschappijkritiek niet uit de weg gaat. Maar ook de rol van de media in deze maatschappij komt aan bod. Een interessante cocktail die van de eerste tot de laatste zin spannend blijft.

De dode die met z’n tweeën was ( Houtekiet) is de eerste misdaadroman van Jos Pierreux, die eerder kortverhalen in diverse literaire tijdschriften publiceerde alvorens vijftien jaar geleden met de roman Tattoo te debuteren. De eigenzinnige en niet geheel politiek correcte inspecteur Luk Borré wordt in het anders zo crimineelvrije mondaine Knokke van burgemeester Leopold graaf Lippens geconfronteerd met de verdwijning van een campingbewoonster, met een dubbele moord op een baron en zijn chauffeur en met de vele vragen rondom een niet opgeëiste lottowinst. En dat terwijl hij thuis nog aan een even merkwaardige als verslavende relatie het hoofd moet bieden. Een originele achtergrond voor een verhaal dat via een verwarrend aantal zijlijnen in goede banen wordt geleid.

Staf Schoeters was in 1998 met De schaduw van de adelaar de allereerste winnaar van de Hercule Poirot-prijs. Met Belegerd verleden ( BMP) kiest hij andermaal voor een historisch kader waarin de jonge Duitse historicus Jörgen Bayens het veld wordt ingestuurd, op zoek naar zijn Vlaamse roots en naar het verleden van zijn Antwerpse grootmoeder. Bij dat onderzoek komt hij niet alleen oog in oog te staan met Finne, maar diept hij ook de persoonlijke tragedies op die negentig jaar na de Eerste Wereldoorlog nog voor verwikkelingen zorgen. Een spannende historische thriller waarin ook de collaboratie en de positie van zowel activisten als pacifisten niet uit de weg wordt gegaan.

Tekst Pierre Darge

Een uitzonderlijk sterk jaar met maar liefst twee vrouwen bij de genomineerden : een primeur.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content