Toen ik kind was, zat mijn moeder op het terras van het café aan de overzijde van de Warche in de zon en droomde van deze plek. Vijfendertig jaar geleden kochten mijn ouders de oude watermolen uit 1834, waar de mensen uit de buurt hun graan lieten malen. In het begin van de vorige eeuw fungeerde de molen zelfs twaalf jaar als elektriciteitscentrale, daarna volgden verscheidene eigenaars mekaar op.”

We staan in de vallei van de Warche, net over de taalgrens in Duitstalig België, aan de rand van de vijver. De vader van John Boereboom, de huidige eigenaar, heeft die nog laten uitgraven en de forellen lijken het er best naar hun zin te hebben. De drie vleugels rond het binnenplein zijn intact de jaren doorgekomen, maar omdat oude panden nu eenmaal duur zijn in het onderhoud, verbouwden John en Christiane het geheel onlangs tot een hotel met negen kamers. Daarvoor trommelden ze lokale ambachtslui op die de grandeur van weleer weer zichtbaar maakten, al zijn ze in hun renovatie-ijver wel erg ver gegaan. De houten vloeren en deuren ogen wat al te nieuw voor een gebouw uit de achttiende eeuw, en ook de meeste houten meubels zijn nieuw. Anderzijds zijn de kraaknette badkamers een voorbeeld van moderne efficiëntie. Ook de aankleding van de kamers met stoffen van Ka International staat op een bijzonder hoog peil, waarbij de kleuren variëren van blauw tot rood en beige. Laten we zeggen dat de ouderwetse charme plaatsgemaakt heeft voor modern comfort.

Toch voelen de gasten zich hier vooral geroepen om veel tijd buiten door te brengen. Ze luieren in de gemakkelijke ligstoelen op het terras of stappen door de verstilde Hoge Venen. In het weekend staan John en zijn vrouw Christiane zelf aan het roer. In de week neemt Randolph Kok, een Nederlandse Limburger met een ruime professionele ervaring, de honneurs waar, iets wat hij met verve en discretie doet. ’s Avonds kan men in de bar met open haard een aperitief drinken, met hapjes gemaakt van forel die Randolph een paar uur eerder uit de vijver heeft gevist en die hij eigenhandig heeft gerookt. Vervolgens trekken de gasten naar één van de kleine restaurants in de buurt, die weliswaar geen sterren voeren maar waar het vakmanschap hoog in het vaandel wordt gedragen. Ook ’s morgens is het feest, als een uitgebreid ontbijt staat te wachten op de benedenverdieping, waar de kleine tafeltjes voor grotere gezelschappen bijeengeschoven worden. En waar kaas en vlees, lokale confituren, verse broodjes, croissants en desgewenst een versgekookt scharreleitje worden geserveerd.

Le Vieux Moulin telt negen kamers, waaronder één suite, die tegen 110, 130 en 150 euro worden verhuurd, ontbijt inbegrepen.

Le Vieux Moulin, Mühlenstrasse 32, 4750 Weywertz / Bütgenbach, 080 28 20 00 of 0475 64 71 31, fax 080 28 20 01, ardmore@infonie.be, www.levieuxmoulin.be

In deze reeks wordt enkel ruimte gemaakt voor kleine hotels in een historisch

kader, waar de eigenaar zelf de zaak runt en gastvrijheid vooropstaat. De hotelletjes liggen op maximaal drie uur reizen van Brussel. Precies goed voor een charmant weekend.

TEKST EN FOTO’S PIERRE DARGE