Hartelijkheid als troef

Redactie Knack

24-04-2007, 22:00 Bijgewerkt op: 07-12-2020, 22:04

Ligging : op het platteland I Sfeer : nieuw met oude materialen I Reistijd : anderhalf uur rijden van Brussel I Prijzen : niet goedkoop.

Hoteliers die mopperen over het succes van het B&B-fenomeen, lijken niet te willen begrijpen dat de persoonlijkheid en de betrokkenheid van de gastvrouw minstens zo belangrijk zijn als de inrichting, de dure stoffen of de loze marketingslogans. Toen we nog maar een paar minuten over de vloer waren bij Françoise Chamberland, wisten we het al : hier huist een dame die van haar werk én van haar gasten houdt.

Na een carrière van vijftien jaar als haarkapster besloot de dynamische jonge vrouw om het over een andere boeg te gooien. Met haar man ging ze op zoek naar een oude boerderij, maar die bleek of te duur of niet te vinden. Dus gingen ze oude stenen en objecten verzamelen, kochten een lap grond van een hectare en bouwden zelf hun oud huis. Twee jaar geleden openden ze het voor gasten en inmiddels staat het pand niet alleen vol met objecten en prullaria, er hangt vooral een warme sfeer van hartelijkheid. Dat kan niet toevallig zijn. “Ik heb altijd al graag mensen ontvangen, en zowel mijn ouders als mijn grootouders zaten in de hotellerie”, weet de Ardense. “Dit is gewoon mijn aard.”

We zitten in de zeer ruime, L-vormige woonkamer, waar ’s morgens het ontbijt wordt opgediend, gasten ’s middags een partijtje biljart kunnen spelen, en ’s avonds in de kussens bij de open haard kunnen wegzakken bij een goed glas wijn. Het huis mag dan nieuw zijn, de fauxvieux oogt heel aardig en onze kamer Tendresse op de tweede verdieping is zowel ruim als gezellig, met een houten vloer, een zithoek met tafel en twee stoelen, en een bos echte en verse tulpen. De badkamer met douche is functioneel en kraaknet. Een oude kast en een minibar, verborgen in een oude reiskoffer, ronden het geheel af. Al baadt het allemaal wel een beetje in de fiorituren, soberheid is hier niet aan de orde.

Terwijl we absoluut niet te klagen hebben over ruimte, blijkt al snel dat de andere kamers nog veel groter uitvallen, zodat er overal een sfeer van ruimte hangt die we zeer wisten te appre- ciëren. Wanneer we ’s avonds op de kamer komen, zijn de kaarsen aangemaakt en als we tussen de lakens glijden, blijkt daar een ouderwetse, warme bedkruik te liggen, een attentie die we nooit eerder mochten ervaren maar die Françoise ten voeten uit tekent. ’s Morgens wachten in de eetkamer verse broodjes, kaas, charcuterie en confituur.