Functionaliteit blijft, ook in de 21ste eeuw, een vereiste voor Delvaux. Maar vernieuwing gaat er nooit ten koste van de traditie.

Werken met de beste en de mooiste ledersoorten is traditie bij Delvaux. Aanvankelijk wilde de lederbewerker de 21ste eeuw inzetten met een verfrissende kijk op dit edele materiaal. Aan het prestige van het verleden zou echter nooit worden geraakt ten gunste van een osmose van het oude en het nieuwe. Het toeval dreef Katrien Rondelez, een jonge textielontwerpster met een diploma van La Cambre, naar de beroemde Belgische lederbewerker. De uitdaging was groot: een nieuw materiaal ontwerpen – indien mogelijk met natuurlijke bestanddelen – dat tegelijk esthetisch is en tegen een stootje kan.

Het langdurige en complexe onderzoeksproces begon twee jaar geleden bij natuurrubber. Vandaag mondt het uit in een origineel weefsel bestaande uit PVC, linnen en katoen. Het wordt vervaardigd in België, ziet er nobel uit, is licht en bestand tegen alle weersomstandigheden. Eigenschappen die allemaal op het verlanglijstje stonden. Is Delvaux – altijd een vurig verdediger van leder – bezig met zijn ziel te verkopen aan kunststof?

“Het zou best kunnen dat leder in 2200 niet meer van deze wereld is”, klinkt het ietwat ironisch. Aan het woord is François Schwennicke, gedelegeerd bestuurder van Delvaux. “Ik wil niet paranoïde zijn. Leder heeft ongetwijfeld nog een mooie toekomst, maar wat ik zeg is niet onmogelijk. Het is waar dat wij in de eerste plaats lederbewerkers zijn, maar misschien moeten wij het in de volgende eeuw wat ruimer zien. U mag niet vergeten dat Delvaux begonnen is met het vervaardigen van reiskoffers. In die beginperiode werkte het bedrijf vooral met hout en zeildoek, leder is er pas in een later stadium bijgekomen. Ook al speelt leder nog altijd de hoofdrol, dat feit mag ons niet beletten om met nieuwe materialen te experimenteren. We wilden altijd onze identiteit bewaren, maar ze tegelijkertijd ook verruimen.”

Toen Weekend Knack kwam aankloppen met het project van exclusieve creaties om de komst van de volgende eeuw waardig te vieren, is die verruiming een beetje sneller gegaan. In een mum van tijd zetten de vier ontwerpers bij Delvaux zo’n veertigtal potloodschetsen op papier. Schetsen die allemaal resoluut naar de toekomst wijzen, van een gedurfde patroontas en een rugzak new look tot een aërodynamische aktentas en een moderne interpretatie van de traditionele handtas. De inzet van de jeugd werd met algemene instemming beloond, want uiteindelijk werd het ontwerp weerhouden van de laatst bijgekomen designer in het tekenbureau, paradoxaal genoeg iemand die afstudeerde als kledingstiliste aan de Ecole Bischoffsheim in Brussel. De verkozen tas – dynamisch, rond het lichaam gegoten en afgestemd op mobiliteit – onderging duidelijk een positieve invloed van deze beroeps(mis)vorming. Het accessoire is zelf een kledingstuk geworden, maar zonder afbreuk te doen aan de voornaamste functie, namelijk het opbergen van allerlei spulletjes. De tas omhult het bovenlichaam en laat de handen vrij.

Typisch jaar 2000 is de ergonomische vorm”, zegt François Schwennicke. “Persoonlijk denk ik, dat de tas in de toekomst kleiner wordt. Een vrouw zal hoe langer hoe minder overal mee naartoe moeten nemen. De rol van de gsm en de elektronische agenda zal worden overgenomen door het polshorloge, geld zal beperkt blijven tot een plastic kaartje en zelfs make up kan blijvend worden aangebracht. Een vrouw zal dus enkel nog een zakdoekje en enkele intieme spulletjes hoeven mee te dragen, en het liefst op het lichaam om haar handen vrij te houden.”

“Een tas zal dus geen belemmering meer zijn, maar een functioneel en comfortabel voorwerp. Maar toch is er ook nog plaats voor paradoxen, en zullen vrouwen altijd oog blijven hebben voor elegantie en esthetiek. Ze zullen mooie voorwerpen blijven verkiezen, die klassieker aandoen en veel minder praktisch zijn. Ik ben ervan overtuigd dat er altijd een publiek zal zijn voor zeer luxueuze tassen zoals onze Ligne Un, waarvoor wij de allermooiste leders gebruiken en die dat ouderwetse trekje blijven behouden. Daarnaast zijn er de tassen voor alledag, die heel praktisch zijn en rond het lichaam gegoten, zoals die uit onze Ligne Deux en waarvan dit ontwerp het beste voorbeeld is. De schets van Ego zag eruit als een kledingstuk. Dat beïnvloedde meteen ook de fabricage van die nieuwe materie, die een mengsel is van PVC, linnen en katoen. Er gingen verscheidene maquettes en prototypes aan vooraf, omdat er problemen ontstonden bij het vervaardigen, vooral bij de afwerking van de snit ter hoogte van de buik. Een bewijs dat ‘mooi vallen’ niet uitsluitend op textiel van toepassing is. De definitieve versie ziet er prachtig uit. De tas is eenvoudig en functioneel, dynamisch en heel draagbaar. Het huis Delvaux lijkt hiermee een nieuw tijdperk te zijn binnengestapt.

Deze tas is geen bluf en geen utopie”, zegt Michelle Naiken, verantwoordelijk voor onderzoek en ontwikkeling bij Delvaux. “Dit object is heel doordacht en past helemaal in de filosofie die Delvaux al 170 jaar bezielt. Onze knowhow kan goed mee met de tijd en bewijst dat iets moois ook zeer functioneel kan zijn. Persoonlijk geloof ik sterk in die simpele vorm. De tas doet me trouwens denken aan de buidels waarin de mensen vroeger hun hebben en houden meedroegen, terwijl ze hun handen vrijhielden om op alles voorbereid te zijn. Vandaag keren we terug naar dit idee van eenvoud ten dienste van de mobiliteit. Toevoegen is heel makkelijk. Veel moeilijker is het dingen weg te laten en toch een sterk product over te houden. We kozen resoluut voor soberheid met een heel eenvoudige, maar eerlijke en sterke tas, die zowel op de rug als op de borst kan worden gedragen.”

Dit fin-de-siècleproject introduceerde nog een nieuwigheid bij Delvaux. Men bleef namelijk niet ongevoelig voor de huidige trend dat mannelijk en vrouwelijk vervagen, zowel in gedrag als in kleding. In tegenstelling tot de andere creaties van het merk, zal de Ego-tas duidelijk gepositioneerd worden als uniseksmodel. We zullen er nog tot lente 2001 op moeten wachten. De tas ligt nu enkel in het bereik van de winnaar van de wedstrijd, georganiseerd door Weekend Knack, maar zal later deel uitmaken van een collectie in dat nieuwe materiaal (PVC-linnen-katoen), waarvan de andere modellen nog niet allemaal getekend zijn en die pas vanaf november 2000 in productie zullen gaan.

François Schwennicke heeft het grootste vertrouwen in het succes van dit nieuwe troetelkindje en zegt dat hij voor 120 procent tevreden is met de verwezenlijking van het project.

“Als we ons bij Delvaux inzetten voor iets dat we niet gewoon zijn, dan heeft dat vaak positieve gevolgen en zorgt dat meestal voor een openheid van geest die nog lang vruchten afwerpt. Het nieuwe materiaal waaruit dit nieuwe ontwerp is gemaakt, heeft ons veel kopzorgen gebaard, omdat het licht en weerbestendig moest zijn, en vooral ook makkelijk te bewerken. Wij mogen ons dus heel tevreden noemen, omdat we erin geslaagd zijn met een mix van materialen een nieuwe look te creëren en onze knowhow te verruimen. De onderkant van de tas, dat is de kant die op het lichaam wordt gedragen, is van leder, ook al ziet men dat niet. Dat hebben we gedaan voor het comfort van de drager, maar ook om de traditie van Delvaux in ere te houden. Het is belangrijk om altijd voor ogen te houden wie we zijn, ook al kiezen we met Ego resoluut voor moderniteit én een nieuw materiaal.” De toekomst hoort ook het verleden toe…

Frédéric Brébant / Foto’s Lieve Blancquaert