“Een concept car versnelt de evolutie van de auto. Het stelt de designers in staat om de muur van het heden te doorbreken”, zegt Patrick LeQuément, hoofd van Renault Design. We staan in het Technocentre van de constructeur in Guyancourt, naast de Koleos, een creatie die het midden houdt tussen een SUV (Sport Utility Vehicle) en een luxeberline en die over een week op het salon van Genève aan het publiek wordt voorgesteld.

LeQuément houdt van nieuwe combinaties, hij gelooft in gedurfde cocktails die in een nieuw segment uitmonden. Straks komt de eigenzinnige AvanTime op de markt, nu staat de Koleos op wielen. “De Koleos lonkt naar de SUV’s, maar wil tegelijk breken met de traditie van het genre, door extra functies en vooral veel luxe aan te bieden. Daarom heeft de wagen geen echte concurrent en zit hij ergens tussen de RangeRover en de Cherokee in.” Hij noemt de Koleos racée et anticonformiste. Luxe gekoppeld aan vierwielaandrijving, én de omvorming tot een pick-up daarbovenop.

De Koleos oogt bepaald indrukwekkend, staat op 21-duimswielen, is 4,51 meter lang en draagt de dualiteit ook mee in de styling. De auto ziet er vooraan stoer vierkant uit, en opteert achteraan voor een zeer zuivere lijn. Zoals het een concept car past, komt hij niet op de markt, al weet men tegenwoordig nooit: concept cars zijn steeds vaker voorlopers van wat de productie brengt. Ten minste enkele aspecten ervan dringen door tot het dagelijkse leven; en een blijver is wellicht het systeem van variabele hoogte, waardoor de auto op de weg een stuk lager ligt dan op het terrein. Al is hij bijna te mooi om hem het veld in te sturen.

“Ik wilde geen macho-ding, geen grof geschut. Daarom lieten we de bull bar links liggen, evenals het reservewiel dat achterop wordt gemonteerd en zo opzichtig is. Overigens hebben we met de PAX-banden van Michelin helemaal geen reservewiel nodig. Wij willen met de Koleos geen agressiviteit, we willen présence.”

Renaults krijgen almaar meer vorm, het zal voor vriend en tegenstander duidelijk zijn dat het merk zich nadrukkelijker wil profileren. “Zoals het GuggenheimMuseum de stad Bilbao op de kaart heeft gezet, zo kunnen de concept cars Renault een nieuw gezicht geven.” Maar er is niet alleen het gezicht, ook de innoverende ideeën ontbreken niet. De wagen heeft een dubbelscharnierende achterklep die zijdelings wegdraait, langs de zijflank. De koffer is modulair, het achterste deel van het dak kan weggeschoven worden in het plafond, zodat de functionaliteit van een pick-up ontstaat en er bijvoorbeeld een surfboard meekan.

Meedrijvend op de ecologische golf, laat de Koleos ook een hybride karakter zien: een 2-literbenzinemotor met turbo drijft de voorwielen aan, terwijl in de stad een propere elektromotor met lithiumionbatterijen de achterwielen in beweging zet. In het veld kan een combinatie van de twee worden gebruikt.

Ondanks alle technische snufjes is de Koleos binnenin op zijn mooist. De stoelen bestaan uit een dun laagje koolstof dat met mousse en handgestikt leer is overdekt, en door de firma Connoly – leverancier bij Rolls-Royce – werden vervaardigd. Ze zijn erg elegant, lijken hard en werden op vier pootjes met vering gemonteerd. Mooi en functioneel.

Een centrale rail uit geanodiseerd metaal zweeft op heuphoogte door de hele wagen, zodat de klassieke middenconsole kon verdwijnen. Op die rail zitten functietoetsen en twee tv-schermpjes die bij gebruik omhoogklappen – alles prachtig afgewerkt. LeQuément, die steeds beter Engels spreekt, heeft er een slogan voor bedacht: High Tech et High Touch.

En dan zijn er de koplampen, die door het Franse bedrijf Megalux werden ontwikkeld: specialist in vloeibare lenzen. De lichtstroom dringt door een dioptrische vloeibare lens, waardoor het licht gekanaliseerd kan worden naar de onderste of naar de bovenste lichtboog – naargelang de dimlichten dan wel de grote lichten branden.

” Dieu est dans le détail“, merkt LeQuément op, verwijzend naar Plato. Intussen heeft hij alweer de mond vol over een andere innovatie: de belangrijkste functies worden in de Koleos via spraaktechnologie bediend, waardoor men knoppen en hendels kon weglaten. Adieu les boutons.

LeQuément heeft bij zijn aanwerving carte blanche geëist, omdat hij vond dat Renault een saai staatsbedrijf was geworden dat saaie producten op de markt bracht. Hij heeft de verwachtingen niet beschaamd: als hij een nieuw product aankondigt, beseft iedereen dat hij alweer een briljante vorm heeft bedacht. Daardoor verwierf hij de reputatie van een revolutionair. Hij weet het en hij is er fier op.” Il y a quelque chose de noble à être révolutionnaire“, zegt hij als we hem aan zijn innoverende rol herinneren.

Daarnaast neemt hij steeds vaker het woord haut de gamme in de mond, bijna al zijn concept cars situeren zich in de hoogste klasse, terwijl de roeping van Renault toch altijd die van massaproducent was. Mogen we binnenkort eindelijk een kleine concept car verwachten? Met twee plaatsen bijvoorbeeld, en niet langer dan 2,50 meter?

LeQuément gaat aan de vraag voorbij. Hij houdt niet zo van de omschrijving van massaproducent, hij verkiest de rol van buitenbeentje. Hij lacht en heeft al een nieuwe omschrijving achter de hand. ” La force d’une marque est d’ être irremplaçable.”

PIERRE DARGE