Geen titel.
Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple (257), wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week : wijnen uit de Midi (3).
De wijnen uit het zuiden zouden ‘zwaar’ zijn. Zo zegt men. Met een koppige en hoge concentratie van alles : bitterheid, alcohol en kleur. Maar het is nu net deze initiële rijkdom die de mogelijkheid biedt om tot een zekere finesse te komen, mits enige discipline en inzicht aan de dag worden gelegd. Finesse daarentegen die het gevolg is van armoede, zoals in de slechte jaren van bourgogne of bordeaux, is vals omdat ze geen onderbouw vertoont : het is een finesse die het gevolg is van onredelijk hoge hectare- rendementen.
De discipline en het inzicht die nodig zijn om de Vins du Midi tot fijne nuance te brengen, is niet voor iedereen weggelegd. Ze behoren niet spontaan tot de grote familietradities van het gebied. De beste wijnen, of alleszins de wijnen met de meeste toekomst op de aldoor moeilijker wordende internationale markt, zijn meestal deze die door outsiders zijn gemaakt. De Corbièreswijnen van de Vlaamse Belg Guido Jansegers op Château Mansenoble behoren tot de treffendste voorbeelden. De inspiratie komt van buiten.
Finesse en elegantie in het glas vragen om een zekere gelijkaardigheid op het bord. Men kan zich dus afvragen waarom juist de daube provençale en de cassoulet als typische streek- en wijngerechten in het zuiden goed gedijen. Het zijn allebei stoofpotachtige preparaties met veel knoflook, rode wijn en varkenszwoerd (daube), en witte bonen met worst en/of eendenbout (cassoulet). Zoals bij de meeste stoofpotten, als ze goed gemaakt zijn, excelleert de smaak door breedte, finesse, nuance en diepte. Deze gerechten vertonen bovendien een versmolten eenheid en structuur. Ze kunnen dus, als hoofdschotel, perfect aan tafel de getemde zuiderse wijn ontmoeten. Het bijkomende voordeel van deze volumineuze gerechten is dat ze doen zweten, wat in een warm klimaat verfrissend werkt. Het extreem pikante en kruidige van de Noord-Afrikaanse en Mexicaanse gerechten beoogt een gelijkaardige verfrissing. De veelvuldig geprezen Povençaalse sla, die met roséwijn wordt geserveerd, is altijd bedoeld als voorgerecht of snelle hap voor gehaaste handelsreizigers.
Alle wijnen die we vandaag proeven, vertonen een zeer goede kleurconcentratie en een nuance van zacht en vers.
Château La Voulte-Gasparets, Corbières 2005
Volumineuze neus van diep zwart fruit en een goed frisse en lange smaak met zachtheid en stevigheid samen. Goede nuance. Kan heel goed passen bij stoverij. (GB/Carrefour : 4,83 euro).
Château Saint Martin, Côtes du Roussillon 2005
Goed gestructureerde neus (hout) met diepte, maar een wat dunne bovenbouw. Zeer smakelijk in de mond maar toch voldoende stevig en dragend. Fris einde. Een eerste maaltijdwijn voor bij ham en fijne vleeswaren. (Colruyt : 4,75 euro).
‘Terra Sana’, Vin de Pays D’Oc 2005
Wat dun rood fruit aan de neus en zeker geen diepte. In de mond komt een wat anonieme smakelijkheid, maar wel technisch perfect. Goede barbecuewijn voor bij rood vlees.
(Colruyt : 5,59 euro).
‘Prieuré Saint-Hippolyte’,
Coteaux du Languedoc 2005
Neus met finesse, structuur en nuance, vol diep zwart fruit. Typische mondvulling van grenache noir met frisheid, lengte en grote diepte. Moet passen bij grote wildschotels.
(GB/Carrefour : 5,19 euro).
‘Le plô de la Lune’, Minervois La Livinière 2004
Voluptueuze neus van diep en donker fruit. Zeer smakelijke, goed geknoopte lengte. Moet passen bij grote vleesschotels van wild, kip of rund. (Delhaize : 7,99 euro).
Château Leboux, Pic Saint-Loup 2004
Goede, fijne, frisse neus van rood fruit waarin syrah domineert. In de mond komt grote smakelijkheid en frisse lengte, nu nog wat onversmolten, maar het moment de gloire van grenache moet nog komen. Goed genuanceerde wijn voor bij daubes. (Colruyt : 5,49 euro).
Door Herwig Van Hove
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier