‘Ex-designer’, zo noemt Martí Guixé zichzelf. Want hij ontwikkelt liever systemen en ideeën dan voorwerpen, waarvan er al meer dan genoeg zijn. Een verrassend standpunt voor een ontwerper. We spraken met de Spanjaard naar aanleiding van een expo in Hasselt over hem en drie van zijn eigenzinnige collega’s.

Martí Guixé is vooral bekend als designer van de winkels van schoenenmerk Camper. Tafels en stoelen ontwerpen interesseert hem niet. Meubels zijn er al in overvloed. Hij bedenkt liever projecten, focust zijn aandacht op ideeën, functies en systemen die relevant zijn in de eenentwintigste eeuw. Geen trendy voorwerpen, geen bloemetjespatronen, geen nostalgische vormen, geen leuke materialen, maar concepten en ideeën, staat op zijn website te lezen. Een soort van motto. “Ik vermijd materie”, zegt hij. “Ik tracht vormen uit de weg te gaan.”

Guixé is gespecialiseerd in food design, immaterieel design, performance design, de-sign dat te maken heeft met compliciteit, interactie en communicatie (wat hij de parameters noemt van elke hedendaagse ex-industriële maatschappij). De ideeën van Guixé hebben vaak iets hilarisch. Neem de Functional Tattoos, waaronder een zeer handige, op de wijsvinger gedrukte meetlat. Of de I-cake, waarbij een op de cake afgebeeld diagram informatie verstrekt over de ingrediënten. Decoratie wordt informatie.

Zijn werk is op dit moment in Hasselt te zien. Het kunstencentrum Z33 organiseert daar de tentoonstelling Designing Critical Design, over vier ontwerpers die als het ware werken in de marge van de mainstream, kritisch en ambivalent. Naast Guixé komen ook Jurgen Bey en het duo Fiona Raby en Anthony Dunne aan bod. Ze tonen, elk apart, recent werk, alsook een voor de tentoonstelling geconcipieerd project (een voorwerp, een interventie in de openbare ruimte, of een installatie).

“De tentoonstelling geeft een goed overzicht van mijn werk aan de openbare ruimte”, vertelt Guixé. “Ik toon verscheidene recente projecten, enkele video’s, plus een voorwerp dat op een plek in de stad wordt opgesteld. Een autospiegel, vijf meter lang, drie meter hoog. Als je er voorbijrijdt, kun je jezelf met je wagen zien. Het idee is dat de auto een extensie is van je persoonlijkheid, een modeaccessoire, en niet gewoon een instrument om mee te rijden.”

U noemt zichzelf ex-designer.

Martí Guixé : Ik heb mezelf ex-designer genoemd omdat nogal wat mensen in het wereldje vonden dat wat ik deed niet echt design was. Ik heb daarop getracht om mijn activiteit zo goed mogelijk te definiëren. Ik ben wel degelijk een ontwerper, maar ik werk niet binnen netjes omlijnde grenzen.

Vorige maand stelde u in Barcelona een eigen label voor met dezelfde naam, Ex-designer.

Ik heb mijn werk voor het eerst in een galerie getoond in 1997. Ik had al vijf of zes jaar niet meer in Barcelona tentoongesteld. Voor de tiende verjaardag van mijn activiteiten wilde ik geen overzichtstentoonstelling, geen nos-talgie. In de plaats daarvan presenteer ik dus dat nieuwe merk, dat ik zal ontwikkelen naast mijn bezigheden als ontwerper. Ik heb vijf ex-designers gevraagd om producten te ontwikkelen voor ex-consumenten.

Pardon ?

Ex-designers zijn mensen die hun carrière in de designwereld hebben geruild voor iets anders. Ex-consumenten hebben dezelfde wensen en behoeftes als andere mensen, maar hun perspectief is anders. Ze hebben geld en hebben eigenlijk alles wat ze nodig hebben. Als ze iets kopen, moet het dus echt het beste zijn.

Welke producten mogen we verwachten ?

Ik presenteerde vorige maand alleen nog maar een businessplan. Ik heb natuurlijk wel een bepaald idee van de collectie, maar er is nog niets echt zeker. Ik hoop tegen het einde van het jaar klaar te zijn. Ik ben meer geïnteresseerd in designinfrastructuur dan in voorwerpen en vormen. Ik ontwerp liever een businessplan dan een voorwerp.

Hoe kijkt u als ex-designer naar de evolutie van design ?

Design wordt alsmaar meer mode. Er is een zekere banalisering aan de gang. Modernisme lijkt goed en wel voorbij, maar je ziet nog veel nostalgische designers die werken met de parameters van het modernisme. Dat zijn tribuutdesigners. En dan heb je de modemensen, die leuke vormen ontwerpen, maar niet echt nadenken. Ze ontwerpen voor het moment, voor nu. Ik denk dat er grote veranderingen op komst zijn. Onze gewoontes veranderen enorm snel, onze behoeftes evenzeer. Ik geloof dat design in de toekomst veel minder een zaak van vormen zal zijn, maar meer van functies. Van businessplannen en infrastructuur. Stel, je wilt gaan zitten. Een designer moet geen leuke vorm ontwerpen, maar een manier om je te laten zitten. Je vertrekt naar het platteland en je hebt ginder een stoel nodig, maar je wilt die niet zelf transporteren. Dat is een typisch probleem voor een designer. Die moet dan een service ontwerpen. Een manier om een stoel te leveren. Ik zeg niet dat design zoals we het kennen zal verdwijnen. Alles wordt wel veel gelaagder. We leven al lang niet meer in de jaren zestig of zeventig, toen er een duidelijk verschil was tussen goed en slecht design. Tegenwoordig vindt iedereen zijn plek.

Designing Critical Design, tot 3 juni, Z33, Zuivelmarkt 33, 3500 Hasselt. Open van dinsdag tot zaterdag,

11 tot 18 uur. Op zon- en feestdagen, 14 tot 17 uur.

Gesloten op maandag. Toegang gratis. www.z33.be, www.guixe.com .

Door Jesse Brouns