Met het historisch fresco ?Capitaine Conan? keert Bertrand Tavernier terug naar de slachtpartij uit de Eerste Wereldoorlog in ?La Vie et rien d’autre? (1989). Dit keer is de achtergrond de weinig bekende nasleep van de oorlog van 1914-1918 in de Balkan. Vlak na de Wapenstilstand is het Franse leger nog altijd niet gedemobiliseerd en trekt het met spoorwegconvooien door het oostfront om af en toe te kazerneren in stadjes in de streek. Verwarrende en obscure episodes die uiteindelijk uitmonden in bloedige schermutselingen met Russische en Hongaarse revolutionairen.

Tegen dit strijdgewoel tekent Tavernier zijn bespiegeling over de figuur van de held, een thema dat hem als kenner en liefhebber van de klassieke cinema danig bezighoudt.

De Bretoen kapitein Conan is de held van dienst, hij noemt zichzelf geen soldaat, maar een krijger die door zijn brutale aanpak en lef met zijn troepen terrein weet te veroveren in de loopgraven, waar minder kordate soldaten hopeloos klemzitten. Tavernier laat de operaties van deze partizaan contrasteren met het oorlogsoffensief op grotere schaal, de bureaucratische beslissingen van de legertop. De cineast geeft aan zijn dubieuze held meer reliëf via een tweede hoofdpersoon, die met Conan is bevriend maar ook voortdurend met hem botst : Norbert, een jonge intellectuele officier die bovendien diplomatisch is aangelegd.

Zoals wel vaker bij Tavernier, loopt de structuur van de film mank. Zijn inleiding is veel te omslachtig, het duurt veel te lang vooraleer er zich door de losse episodes een intrige ontspint : Norbert die eerst als advocaat, daarna als aanklager de vuile zaakjes moet opknappen voor de militaire hiërarchie die de slechteriken ongemoeid laat, maar de zwakken laat fusilleren. Scènes waarin het motief van de klassenoorlog schrijnend aan de orde komt en waarin Conan een tijdlang de vijand dan weer de bondgenoot wordt van Norbert. Het is pas in het tweede deel dat ?Capitaine Conan? enige kracht verwerft en een droefgeestige mijmering wordt over een wereld en een erecode die tot verdwijnen zijn gedoemd, al verliest Tavernier zich ook hier in pittoreske anekdotes en sappige terzijdes. Tavernier, die het doorgaans niet schroomt om met grote vedetten te werken, deed nu een beroep op nieuwe gezichten gerekruteerd uit de schouwburg : zowel Philippe Torreton (Conan) als Samuel Le Bihan (Norbert) zijn uitmuntend. Zoals te verwachten bij de supercinefiel Tavernier, zijn er verwijzingen bij de vleet : naar ?Paths of Glory? van Kubrick, ?La Régle du Jeu? van Jean Renoir, ?The Man Who Shot Liberty Valance? van John Ford, de oorlogsfilms van Sam Fuller en Anthony Mann.

?Capitaine Conan?van Bertrand Tavernier, met Philippe Torreton, Samuel Le Bihan, Bernard Lecoq, Claude Rich, François Berléand.

Torreton en Le Bihan in Capitaine Conan : bespiegeling over de held.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content