Twee dames ontvangen, ieder op hun manier en met evenveel plezier: de eerste maakt er een culinair hoogfeest van, de tweede viert eenvoudiger maar stijlvol ‘en famille’. Proef en geniet mee met de twee.

Ann Standaert, Hobbykok van het Jaar 2001, leeft zich helemaal uit en bereidt samen met haar vriend Piet een verfijnd festijn voor acht.

BIJ DE NUMMER ÉÉN

Ann Standaert vroeg haar vriend Piet Van Dorpe of het feestje in zijn appartement kon doorgaan: Piet woont namelijk ruimer en heeft de grote tafel die nodig is om acht personen culinair te verwennen. Ann en Piet zijn vrienden sinds een paar maanden en hebben elkaar ontmoet in de keuken van het restaurant Kasteel van Saffelaere in Zaffelare. Piet is daar kok. Hij kan bogen op twaalf jaar keukenervaring en dat is meegenomen. Ann is in de week directiesecretaresse. Koken is haar grote liefde en zij doet dit met zoveel talent dat zij onlangs de titel wist te behalen van Hobbykok van het Jaar 2001 (zie Weekend Knack van 25 oktober 2000).

Ann werd door haar moeder besmet met het kookvirus. Moeder ging vroeger naar de kookles en wanneer de kinderen in het weekend van hun studentenkamer naar huis kwamen, probeerde zij van alles uit. Ann wilde dat ook leren en zij schreef zich in op diverse avondcursussen koken. Drie jaar geleden begon ze in Spermalie, waar je een beroepsdiploma kan halen. Tussendoor volgt de hobbykok losse kooklessen, onder meer bij de Weekend Knack Kookclub. Ze leert daar veel en vindt het prettig om mensen met gelijkaardige interesses te ontmoeten. Ann Standaert is culinair nieuwsgierig: dat betekent dat zij minder geïnteresseerd is in de keuken van alle dagen, maar vooral zoekt naar gelegenheden om nieuwe dingen uit te proberen. Zelden maakt zij tweemaal hetzelfde. Ook oosterse gerechten krijgen haar belangstelling, net zoals combinatiegerechten uit de fusion kitchen. In haar vakanties gaat Ann op reis naar verre landen, waar zij de lokale keuken test en vanwaar zij altijd kruiden en andere exotische producten meebrengt.

Om zich verder te vervolmaken, heeft Ann zich aangemeld als zaterdags keukenhulpje in het Kasteel van Saffelaere. Zij mag er in kokskostuum toastjes maken en springt in waar het nodig is. Zij leerde er organiseren en snel werken. Het is een jaarlijkse traditie om samen met twee vriendinnen een buffetfeest voor zo’n honderd man te organiseren. Door haar ervaring in de beroepskeuken gaat dit plots veel vlotter. Soms gebeurt het dat Ann wordt gevraagd om bij vrienden of kennissen te koken. Dat doet zij met plezier. Heimelijk droomt Ann ervan om ooit een eigen restaurant te openen. Een weekendrestaurant of een andere vereenvoudigde formule.

Piet Van Dorpe wijdt zijn vrije tijd aan fotografie. Zijn kamer hangt vol met ingelijste kiekjes, van hem en ook van een vriendin die Vietnam bezocht. Piets feesttafel is een Indonesische tafel met bijbehorende houten bank. De tafel is in ‘vrije stijl’ in kerstsfeer gedekt: niet te overladen, kleurrijk en met geometrische vormen. Er zijn rechthoekige vakjesborden, waarbij het servet in het kleine vakje komt te liggen. Bij het bord komen moderne glazen zonder voet en de tafel is versierd met twee soepkommen gevuld met rozen. Omdat het free style-feesten is, komen vork en mes rechts van de borden. Piet trok op voorhand een polaroidfoto van de gerechten. Op de achterkant van de foto plakte hij het menu, waarna de foto in een standaard op het bord werd gezet.

Piets keukentje heeft alles wat nodig is om een feestmaaltijd te bereiden. Op een oude bakkerskast liggen Global-designmessen, in de hoek staat een ijsmachine en de laden steken vol klein keukengerei. Ann en Piet kokkerellen naast elkaar en blijkbaar is de concentratie zo groot dat er nauwelijks tijd is om te spreken. Er is geen taakverdeling: beide koks weten wat er gedaan moet worden. Ann is niet meteen van het huiselijke type: zij doet liefst zoveel mogelijk verschillende dingen, heeft altijd het gevoel dat er geen tijd genoeg is en heeft een hekel aan afwassen. Piet brengt rust en Ann bewondert zijn organisatietalent, zijn gave om dingen te combineren en de kunst om van restjes iets lekkers te maken.

Om halfacht komen de genodigden: Arlette en Peter met hun zoontje van 1 jaar oud; Martin, een collega van het werk, die komt met Leen; Veerle, de zus van Ann; en Eva, Piets fotograferende vriendin. Er zijn bloemen voor de gastvrouw en de vrienden nemen plaats op de bank. Piet opent een fles en Ann gaat ondertussen terug de keuken in om de laatste hand te leggen aan de aperitiefhapjes. Er wordt getoast, waarna ook Piet in de keuken komt. Nu is het even hectisch: alles moet warm zijn, dus er moet snel worden gewerkt. Ann houdt het hoofd koel, zelfs als de schotel met mozzarella te lang in de oven blijft en de kaas uitloopt. De oesters worden kort in de oven opgewarmd, terwijl er binnen in de zitkamer wordt genoten van gekonfijte tomaat met coppa di Parma en parmezaanse krullen. Een truffel van ganzenlever met pistachenoten volgt en iedereen is vol bewondering. In de keuken mixen Ann en Piet de cappuccino van knolselder tot schuim. En omdat het feest is begonnen, gaat de baby de box in.

MENU

Hapjes

– gekonfijte tomaat met coppa di Parma en parmezaankaas

– truffel van ganzenlever met pistachenoten

– mozzarella in auberginejasje op een bedje van tomatenfondue

– warme oester met waterkersmousseline

Soep

– cappuccino van knolselder

Voorgerechten

– gerookte zalm met gekruide geitenkaas, een sausje van zure room en haringkaviaar

– carpaccio van jakobsvruchten met prei, champignonroom en oester

– zeebaars op een sokkel van geglaceerde komkommer met saffraansausje

Hoofdgerecht

– hertenkalffilet vergezeld van een torentje met broccolipuree en rode biet, spaghetti van schorseneren, meli-melo van bospaddestoelen, paddestoelaardappelen en een sausje van vlierbessensiroop

Nagerecht

– bonbon van filodeeg gevuld met exotisch fruit met mangocoulis en mispelsorbet

WIJNEN

-Aperitief: champagne of goede méthode champenoise

– Premium Oak, Domaine Boyar, Bulgaarse chardonnay ’98 (189 fr., Delhaize)

– Villa Anes, ’97 Caramany, Côtes du Roussillon Village, wijnstokken Syrah en Vieux Carignan (329 fr., Spar/Laurus)

– Château Le Puch ’98, Monbazillac, Grande Cuvée (359 fr., Spar/Laurus).

Pieter van Doveren en Filip Verheyden / Styling Kat de Baerdemaeker / Foto’s Tony Le Duc

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content