OP ZOLDER

Het oeuvre van schilder Ronny Delrue (1957) evolueert gestaag en konsekwent. Vorige reeksen van hem draaiden om ‘de herinnering’, die nooit zomaar een kopie of reproduktie kon zijn : het ging onvermijdelijk om subjektieve, geabstraheerde interpretaties van zijn atelier, van de dood van zijn grootmoeder, een reis in Mexico en dies meer. In een mooie tentoonstelling in het Museum van Deinze en de Leiestreek zet Delrue een aantal nieuwe stappen op hetzelfde parkoers : zijn recente reeks werken draait om vergetelheid, vergankelijkheid en vervuiling. Delrue schildert in vuilere kleuren, laat de verf al eens afdruipen, de ophanging in reeksen doet de ruimte tussen de doeken onvermijdelijk haar eigen rol opeisen. Maar essentieel is de almaar cynischer wordende idee van de vergankelijkheid. Delrue overschilderde enkele oude burger-portretten, ooit gemaakt door zondagsschilders. Die anonieme geportretteerden hingen eerst fier in de salon, twee decennia later op de slaapkamer om ten slotte, meestal bij de derde generatie in familiebezit, op zolder of op de rommelmarkt te eindigen. Het ‘vereeuwigen’ bestaat dus niet : iedereen keert onvermijdelijk weer tot stof en as. Zo hangt in Deinze het portret van ene Helene Decuypere eenzaam aan een muur, gevat in een gouden kader. Links van haar hangt haar echtgenoot, de kader staat tegen de grond. De menselijke figuren zijn weggeschilderd, ze hebben nog slechts een rol te vervullen als objekten in een tentoonstelling. Maar, cynisch genoeg : van de vuile zolder zijn ze dan toch nog in het museum beland, iets wat ze wellicht bij leven nooit hadden durven dromen.

– Ronny Delrue in het Museum van Deinze en de Leiestreek, Luc Matthyslaan 3, Deinze, tot 11 december. tel. (09) 386.00.11.

MET VRUCHT

Zelfs met de meest banale tema’s kan je een persoonlijk oeuvre opbouwen : de Amerikaan Maceo Mitchell (1942) schildert fruit en groenten in bigger than life-formaten. Aubergines, paprika’s, appels, peren, tomaten, radijzen en andere vruchten van Moeder Aarde sieren de muren van de Antwerpse Nine Arts Gallery van Halina Marcowicz en Mickey Weinstock. Ze zijn precieus en virtuoos geschilderd in pastel, olie- of waterverf. Op een eerste niveau lijken het modieuze, puur estetizerende werken, die perfekt op hun plaats zouden hangen in een sjiek restaurant. Maar er zit méér achter. De fruit- en groentesoorten zijn namelijk soms individueel, soms in groep geschilderd, waarbij gelijkaardige klassifikatienormen worden gebruikt als de menselijke soort dat doet om zichzelf in te delen in upper- en lower-class of in blank en zwart. Een blozende, bloedrode tomaat barst van de zelfingenomen pretentie, vier aubergines op rij lijken evenveel swingende en heupwiegende zwarte blues-vrouwen. Bij mijn bezoek was de tomaat nog niet verkocht, voor de aubergines verdrongen de kandidaten zich. Er is nog hoop voor deze wereld.

– Maceo Mitchell in Nine Arts Gallery, Lange Lozanastraat 238, Antwerpen, tot 16 december. tel. (03) 238.84.77.

75 JAAR MAEYER

A la recherche du temps perdu luidt de naam van de kleine overzichtstentoonstelling van de net 75 geworden Gentse kunstenaar Marcel Maeyer in galerie F17. Maeyer neemt de bezoeker mee voor een honderdjarige wandeling : hij begint met een foto van zijn moeder als kleuter in 1895, toont een levensgroot meisjesportret van haar dat geschilderd werd door zijn oom Alfons Proost, en gaat via zijn eigen jeugd verder tot de (en zijn) hedendaagse kunst. Onderweg ontmoet hij Gauguin en Van Gogh ; experimenteert hij met nieuwe technieken, met collages en zijn bekende kompilaties ; en evolueert hij naar een somber zwart, want volgens hem “is de kunst in de katakomben terechtgekomen”. Toch eindigt hij (voorlopig) met lichte tekeningen, onder meer een “Landschap voor Bruce Nauman”, omdat die hedendaagse kunstenaar hem fascineert. Een carrière met hoogte- en laagtepunten, maar altijd boeiend, omdat Maeyer zich zijn hele loopbaan lang de essentiële vragen over de zin van kunst heeft gesteld.

– Marcel Maeyer in F17, Fortlaan 17, Gent, tot 17 december. tel. (09) 222.00.33.

SIGNALEMENTEN

– Tot 22 december stelt Jo De Meester tekeningen en akwarellen tentoon in de Ufsia-biblioteek (Prinsstraat 9 in Antwerpen). De Meester gebruikt het tema van de vogel als metafoor voor de (kleine) menselijke kantjes en tekent daarmee een gamma dat gaat van vrolijke ironie tot cynische spot.

– Liefhebbers van hedendaagse Vlaamse glaskunst kunnen terecht op de expo Vorsicht ! Glaskunst in het Cultureel Centrum Strombeek-Bever (Gemeenteplein, tot 17 december). Vier kunstenaars stellen tentoon : Jan Leenknegt verheft glasramen tot skulpturen, Lieve Van Stappen is beeldhouwster met een voorliefde voor glas, Klara Leibovitz-Jiraskova behandelt glas als graficus en tekenaar, en Beatrice Neetens maakt abstrakte werken in overwegend transparant glas. tel. (02) 263.03.43.

MARC RUYTERS

“Helene Decuypere” (1995) van Ronny Delrue : tot schim vereeuwigd.

Werk van Maceo Mitchell : verwaande tomaat.