ETTORE SPALLETTI

De Italiaan Ettore Spalletti (1940) is één van de weinige kunstenaars die zich naadloos heeft weten in te passen in het konceptuele discours van de avant-gardekunst en toch ook een pure estetiek bereikt, iets wat niet zo vanzelfsprekend is. Spalletti maakt doeken en skulpturen die vormelijk verwijzen naar zowel archetypische figuren als amforen, potten en zuilen als naar de zachte kleuren en glooiingen in het landschap van de Abruzzen, zijn geboortestreek. Een tweede niveau is de minimalistische en toch harmonieuze manier waarop hij met zijn beelden een ruimte invult, en een derde niveau is dat van het kleurgebruik. Spalletti werkt met impasto, een mengsel van lijm en gipsverf dat hij op doek of wand aanbrengt. Door bepaalde hoeveelheden wit door de massa te mengen, verliest elke kleur aan intensiteit, waardoor een transparant effekt ontstaat. Het gaat hem daarbij niet enkel om het “mooie effekt”, aldus Spalletti : “Als ik een bepaalde kleur gebruik in plaats van een andere, dan heeft die kleur een specifieke betekenis voor de ruimte. ” Met andere woorden : geel in Milaan is anders dan geel in Antwerpen. Daarom is de tentoonstelling “Anversa, Settembre 1995” hoe dan ook uniek : zelfs de oudere Spalletti-werken krijgen in de Muhka-ruimte, die zindert van het wit op vloeren, muren en plafonds, een andere betekenis. Dit broze werk is veel meer dan minimalistisch en/of konceptueel : het is een syntese van sensualiteit én sublimering.

– Ettore Spalletti in het Muhka, Leuvenstraat in Antwerpen, tot 5 november. tel. (03) 238.59.60.

TRIPS

Van september 1994 tot juli van dit jaar maakte de Amerikaanse kunstfotograaf Daniel Faust kiekjes van de plaatsen waar hij tijdens die periode woonde, werkte of verbleef. Dat was onder meer in Leipzig, op de loft van kollega-kunstenaar Dan Graham in New York, onderweg van Etta’s Blues Club in Houston naar Corpus Christi, op het vliegtuig naar New York, op een barbecue ter gelegenheid van het 4th of July-feest, tot en met een circus-voorstelling op Rhode Island. Dat leverde honderden kontaktafdrukken op die nu in strak gelid op de muur van de Antwerpse galerie Jamar kleven. De reeks eindigt met de circusfoto’s, waarvan de laatste vijf één na één telkens qua formaat verdubbeld werden. Daniel Faust onderzoekt de impact van het medium fotografie op kunst en samenleving. Zijn werk staat de jongste tijd sterk in de belangstelling in “the scene”. Waarom hij wel en vele anderen niet ? Misschien heeft Daniel Faust wel de juiste vriendjes.

Bij Jos Jamars buurvrouw Micheline Szwajcer stelt Antwerpenaar Mark Luyten tentoon. Luytens oeuvre oogt erg hermetisch : hij ordent voortdurend zijn kennis van schilderkunst, literatuur en muziek op een letterlijk beeldende manier. Voor hem is kunst het laatste bastion, de ultieme verdediging tegen de dagelijkse banaliteit, en hij probeert dat waar te maken door “open beelden” aan te bieden die zonder rationele uitleg de kijker toch intrigeren. Bij Szwajcer lukt dat onder meer met een installatie van tientallen op elkaar gestapelde glasplaten die het zicht op een televisie belemmeren. Op die tv speelt een video met een autorit, opgenomen vanuit Luytens rijdende wagen. “The Elsewhere” staat er haast onleesbaar op het glas gegrift. Isolement, het afdekken van heldere beelden, het schijnbaar doelloos verplaatsen : het zijn allemaal indirekte tema’s in Luytens werk, net als het geluidloze van sneeuw, de inertie van zwart (negen zwarte lijsten op elkaar gestapeld), enzovoorts. Luytens postmodernistische spel met referenties naar zowel dé kunst als naar zijn eigen vroegere werk, is niet makkelijk om te interpreteren. Maar wie goed uitgerust en goedgemutst is, moet het aankunnen.

– Daniel Faust bij Jos Jamar, Verlatstraat 12 in Antwerpen, tot 22 oktober. tel. (03) 238.68.75. Mark Luyten bij Micheline Szwajcer, Verlatstraat 14 in Antwerpen, tot 7 oktober. tel. (03) 237.11.27.

SCULPTURA

Tachtig beeldhouwers en keramisten nemen deel aan de tentoonstelling Sculptura 95 in en om het 18de-eeuwse kasteel van Ardooie in West-Vlaanderen. Georges Grard, Reinhoud, Les Lalanne, Panamarenko, Paul Van Hoeydonck, Vic Gentils, de keramisten José Vermeersch en Tjok Dessauvage zijn de bekendste namen, maar de organizatoren hebben ook twaalf jonge kunstenaars uitgenodigd die de nieuwste ontwikkelingen in de hedendaagse kunst voor hun rekening nemen. De tentoonstelling heeft geen specifiek tema, zodat het aanbod uiterst eklektisch is, van figuratief arduin-, marmer- of bronswerk tot hedendaagse installaties. “Sculptura 95”, georganizeerd door de serviceclub Kiwanis Rodenbach Roeselare, loopt nog tot en met zondag in het kasteel van Ardooie (aan de oude steenweg Brugge-Kortrijk). Open alle dagen van 10 tot 18 uur, inkom 200 frank.

UNO-TAPIJT

De Koninklijke Manufactuur van Wandtapijten Gaspard De Wit uit Mechelen is net klaar met de reiniging van het grootste geweven wandtapijt ter wereld : het hing sinds 1954 in de centrale hall van het Uno-gebouw in New York, als Belgisch cadeau bij de oprichting van de Verenigde Naties in dat jaar. Het tapijt, dat negen op veertien meter meet, werd ontworpen door de Antwerpse kunstenaar Peter Kolfs. De vijftigste verjaardag van de Uno bleek de gepaste aanleiding voor een grondige restauratie. Vanaf donderdag is het gigantische kunstwerk, dat de Uno-idealen “Vrede, voorspoed en gelijkheid” uitbeeldt, te zien in het kultureel centrum Oude Minderbroederskerk (rechtover de katedraal) in Mechelen. Het publiek kan gratis binnen tot zondag 24 september, van 10 tot 20 uur.

MARC RUYTERS

Werk van Ettore Spalletti op de Documenta 1992 in Kassel : nu in “Anversa, Settembre 1995”.