SWINGING & SPARKLING

Voor het geval u het nog niet gemerkt had : Luxemburg is dit jaar dus de kulturele hoofdstad van Europa. De bescheiden Luxemburgers hebben aan hun “grote” broers uit de Benelux gevraagd om enkele aspekten van de hedendaagse beeldende kunst te komen verzorgen. Vanuit Nederland is een selektie uit de kollektie van het Eindhovense Van Abbe Museum naar het Musée National d’Histoire et d’Art aan de Luxemburgse Marché-aux-Poissons gestuurd. Collection biedt werk van zowat alle grote namen van de twintigste-eeuwse kunst : in vijftig jaar tijd hebben de drie opeenvolgende direkteurs Edy De Wilde, Jean Leering en Rudi Fuchs een wereldverzameling bij elkaar gekocht. Huidig direkteur Jan Debbaut is ondertussen druk doende met de uitbreiding van het museum in Eindhoven, naar plannen van de Amsterdamse architekt Abel Cahen.

De Belgische BBL-bank toont in het Luxemburgse Casino een klein panorama van de hedendaagse kunst van de jaren zestig tot nu, onder de titel Swinging sixties, Sparkling nineties. Dat overzicht bestaat uit een zestigtal werken die geselekteerd werden uit de zowat 1500 kunstitems die de BBL-kollektie rijk is. Oorspronkelijk was het de bedoeling om meer dan honderd werken te tonen, maar de ruimte van het Luxemburgse Casino bleek te klein. Met deze tentoonstelling krijgt “Luxembourg 95” een primeur : het is de eerste keer dat (een deel van) de befaamde BBL-kollektie buiten de eigen bankmuren te zien is. De verzameling is uitgebouwd op enkele grote pijlers : de vroegere Banque de Bruxelles verzamelde vooral Belgische kunst van na de Tweede Wereldoorlog, binnen de Banque Lambert bestond de kollektie van Johanna von Rheinighaus, weduwe van Baron Henri Lambert, die topwerken verzamelde van Chagall, Picasso, Magritte, Ensor en anderen. Haar zoon Léon Lambert zou vooral de Amerikaanse kunst uit de jaren vijftig en zestig aankopen : Willem De Kooning, Rauschenberg, Warhol, Lichtenstein. Na de fusie van beide banken tot de BBL besloot de nieuwe bankdirektie een groot stuk van de Lambert-kollektie over te kopen en aan te vullen met hedendaags werk van bijvoorbeeld de Italiaanse transavangardisten (Paladino, Chia), van schilders als Per Kirkeby, Markus Lüpertz en A.R. Penck, en Belgen als Pierre Alechinsky, Jan Fabre en Philippe Vandenberg. Twee expo’s rond hedendaagse kunst in het anders zo rustige Luxemburg.

– “Swinging sixties, Sparkling nineties” in het Casino van Luxemburg, rue Notre-Dame 41 in Luxemburg, tot 9 juli. “Collection” van het Van Abbe Museum in het Musée National d’Histoire et d’Art, Marché-aux-Poissons in Luxemburg, tot 25 juni. Info via het ‘Luxembourg 95’-nummer : (00-352) 22.50.45.

HET BELOOFDE LAND

– In de Brusselse galerie Pierre Hallet stelt de Hoeilaartse schilder Bern Wery curieuze schilderwerkjes tentoon : met een snelle, expressieve en kleurrijke toets schildert hij ondefinieerbare stoeten van menselijke figuren, die op weg lijken naar het Beloofde Land. Waaraan het ligt, is moeilijk te duiden, maar de taferelen stralen een bijbels-oosterse sfeer uit, zonder religieus te worden. Het wégschilderen van sommige stukjes met losse verfvegen verhoogt nog de vervreemding. Tot 15 juni in galerie Pierre Hallet, Ernest Allardstraat 33 in Brussel. Info : (02) 512.25.23.

– De tentoonstelling van Bernard Voïta in galerie Rodolphe Janssen (Livornostraat 35 in Brussel) is even intrigerend : deze jonge Zwitserse kunstenaar (hij leeft en werkt momenteel in Brussel) lijkt architekturale foto’s te maken van anonieme gebouwen en stadsinfrastruktuur. Bij nader inzien blijken het zelfgemaakte kleine maquettes te zijn, opgebouwd uit de meest uiteenlopende afvalmaterialen die in se niks met “architektuur” te maken hebben. De kijker verwacht elk moment het hoofd of de handen van de knutselende jongen achter de maquettes. Een mooie variatie op “de illuzie van de fotografie”. Nog tot 10 juni.

FANTASMEN

De Antwerpse galerie De Zwarte Panter biedt drie uiteenlopende tentoonstellingen. Van Frank Maieu zijn een aantal werken te zien waarin hij in zijn bekende grotesk-karikaturale stijl de fantasmen en de nachtmerries van de kunstenaar hekelt : Picasso wordt aangevallen door een stier (de “Tauromachia”), Van Gogh krijgt een vlucht kraaien uit het korenveld over zich heen, Maieu zelf wordt op zijn oude dag met een retrospektieve, dus met het definitieve einde gekonfronteerd. En vanuit het raam kijkt James Ensor met ontzetting toe hoe zijn stad Oostende wordt ingenomen door Britse hooligans.

Marcel Praet schildert fragmenten van stukjes natuur, of details van een karrespoor, een waterput of een rots, waarbij de mikrokosmos dusdanig uit zijn kader gehaald wordt dat het beeld geabstraheerd wordt. Eén groot schilderij valt gewild uit de toon : in een Wienerwald-tafereel is een man druk doende op het terras van zijn berghut een hert uit te benen. Die ene dissonante haalt het ogenschijnlijke roerloze naturalisme van de Praet-werkjes met één klap onderuit.

Een interessante bijdrage is die van Tone Pauwels. Hij toont een reeks surrealistisch aandoende tekeningen waarin telkens een Alziend Oog of Spiraal lijkt op te duiken : God Ziet U, Hier Creëert Men Niet. Pauwels assembleerde ook een chaotisch spoor van roestige spijkers doorheen een keurig-geometrisch patroon van witte spijkers, een knipoog naar Günther Uecker en de Zero-beweging. Andere “artistieke fossielen” zijn onder meer een papieren bootje en een fruitmand, opgebouwd uit prikkeldraad.

– Marcel Praet tot 11 juni, Frank Maieu en Tone Pauwels tot 18 juni in De Zwarte Panter, Hoogstraat 74 in Antwerpen. Info : (03) 233.13.45.

LICHTBAKENS

Eeuwen geleden stond voor de kust van Alexandrië een lichtbaken : Pharos, de oudst bekende vuurtoren. Met zijn vuur vormde hij een baken in de duisternis een wereldwonder.

Voor haar eerste solotentoonstelling bij Sofie Lachaert koos juwelenontwerpster Annemie De Corte (28) precies dat tema. Onder de titel “Pharos” prezenteert zij elf objekten : het zijn evenvele vuurtorens en tegelijk juwelen. Want net als bij echte vuurtorens vangt de top de aandacht het “lichthuis” dat het licht gevangen houdt en toch telkens opnieuw prijsgeeft : wie deze lichtbron van zijn sokkel haalt, vindt een juweel, een hanger die je als teken van hoop met je mee kan dragen. Hoewel zwanger van symboliek zijn de juwelen van Annemie De Corte allesbehalve zwaarbeladen : met een subtiel spel van lijnen, draden en plaatjes in goud, zilver en palladium weet zij een harmonisch geheel te creëren, sieraden van een bedrieglijke eenvoud. Bij de vuurtoren-objekten prezenteert Annemie De Corte ook oorsieraden, geïnspireerd op hetzelfde tema. (HV)

– “Pharos” van Annemie De Corte in Galerij Sofie Lachaert, Zwartzusterstraat 20 in Gent, nog tot en met 1 juli. Info : (09) 225.72.44 (tel. en fax).

PAINTING EVENT

Met wat geluk kunnen de tienduizenden pendelaars die vandaag Brussel binnenrijden vier schilders “live” aan het werk zien : Jean-Pierre Muller, Alain Lambillotte, Marita Vervaet en Frans Labath nemen sinds enkele dagen elk een groot publi-bord van More O’Ferrall onder handen, geposteerd aan een strategische invalsweg, en zouden hun klus vandaag moeten beëindigen. Het “Live Painting Event” heeft plaats aan het Meiserplein, de Stallestraat, het Saincteletteplein en de Keizer Karellaan. Met de steun van Barclay (kunst met een tabaksgeurtje dus) worden de vier werken de volgende dagen aangebracht op meer dan zeshonderd publi-borden in 24 steden over het hele land, waar ze te zien zullen zijn tot eind juni.

MARC RUYTERS

“Contre la Photographie” (1969) van Pierre Alechinsky : BBL-kollektie in Luxemburg.

“Zonder titel” (1994) van Bern Wery : karavaan op weg.