Eline Van Lancker

In het nieuwe boek Het groene geluk fileert auteur Eline Van Lancker de populairste outdoorhypes van de voorbije jaren en hun invloed op ons welzijn. JL

Je merkte zelf als stadsmens hoezeer je de natuur was gaan missen, schrijf je.

“Ik ben altijd een natuurkind geweest. De tuin van mijn ouderlijk huis in Bonheiden grensde aan een natuurreservaat. Daar kon ik in mijn eentje uren ronddwalen, bosbaden avant la lettre. (lacht) Sinds ik zo’n tien jaar geleden naar Brussel verhuisde, was ik dat gevoel wat kwijt. Als journalist heb ik de afgelopen jaren heel wat groene hypes onderzocht en ook zelf gemerkt hoezeer ik dat contact met de natuur gemist had. Veel mensen ervaren dat gemis niet tot ze ontdekken dat ze zich merkbaar beter voelen door een tocht in de natuur.”

Je schrijft over allerlei groene hypes, van bosbaden tot moestuinieren. Wat was je opvallendste ontdekking?

“Ik wist al dat er over tuinieren verschillende studies bestaan die zeggen dat het stress en angst vermindert, maar dat je neurologisch gezien echt meetbaar gelukkiger kan worden na contact met aarde vond ik erg interessant. Bepaalde microbacteriën in de aarde zouden volgens recente laboratoriumexperimenten het serotonineniveau in de hersenen beïnvloeden, waaruit men afleidde dat ze zo je weerbaarheid tegen stress kunnen verbeteren. Het onderzoek werd dan wel uitgevoerd op ratten, het geldt zo goed als zeker ook voor mensen.”

Welke outdoorhype heeft je positief verrast?

“Wat mij het meest bijgebleven is, is vogelspotten. Ik dacht er aanvankelijk ook het mijne van, door alle gekke clichés die je erover kent, maar het was eigenlijk zeer mindful . Je ervaart een zekere geruststelling wanneer je bepaalde soorten herkent, anderzijds zorgt het ook voor korte dopamineshotjes wanneer je onverwacht een vogel spot, de zogenaamde birdgasms.”