Een krachtige en tegelijk toch rustgevende binnenplaats van een vierkantshoeve. En buiten de muren een sobere tuin die het omliggende landschap laat spreken. Twee werelden die harmonieus verbonden worden door een overdekte buiteneetkamer.
Info : www.lineahortus.be
Aan het eind van de jaren negentig gingen Olivier Van Parys en Bieke Wildemeersch, allebei pas afgestudeerd aan de tuinbouwschool van Melle, op zoek naar een huis. Uiteindelijk kwamen ze terecht in het Waalse dorp Hennuyères, net over de taalgrens, waar de prijzen van het vastgoed op dat moment een stuk lager lagen dan elders in het land. Ze vielen voor een oude vierkantshoeve, de Ferme du Flament, waarvan het oudste deel dateert uit 1772, zo blijkt uit het jaartal in de gevel.
Het pand werd door het jonge paar verbouwd tot een passende woning voor het inmiddels drie kinderen tellende gezin. En de boerderij bood meteen ook voldoende plaats voor hun beroepsactiviteiten : het bureau voor tuin- en landschapsarchitectuur van Bieke, en het bedrijf gespecialiseerd in de aanleg en het onderhoud van parken en tuinen van Olivier.
Zoals veel oude boerderijen is ook deze hoeve erg ruim. Zo geeft de binnenplaats toegang tot enkele schuren waar het zwaar materieel van Olivier wordt gestald, maar ook tot oude stallen die werden omgevormd tot kantoren. De bijbehorende weiden werden deels getransformeerd tot een mooie, grote tuin. Een ontwerp van Bieke, dat werd uitgevoerd door Olivier.
BUITEN KOKEN
De tuin heeft ondertussen al enige maturiteit en omvat duidelijk twee grote delen : de binnenplaats en het weiland. ?We hebben een grote opening aangebracht in een van de muren, naar de tuin en het achterliggende platteland.” Het binnenplein wordt gemarkeerd door een monumentaal waterbassin, in de vorm van een betonnen kanaal van 12,50 meter lang, 1 meter hoog op het hoogste punt, en 1 meter breed. Het kanaal is afgezoomd door een kaarsrecht gesnoeide beukenhaag. ?De haag vormt de hoofdas, de ruggengraat van de hele tuin”, zegt Bieke. ?Deze vegetale massa wordt iets verder bovendien herhaald, om zo een doorlopende lijn te vormen. Zo ontstaan er ankerpunten.”
Afgezien van deze twee architectonische elementen – het kanaal met de fonteinen en de haag – oogt de binnenplaats als een ruimte voor ontspanning en gezellig samenzijn. Onder een steeneik, midden op een groot houten terras, staat een tafel. Maar de echte buiteneetkamer bevindt zich onder het door de opening gecreëerde portaal. Ze is voorzien van een buitenkeuken, waar alles aanwezig is voor het bereiden van heerlijke grillades. ?De binnenplaats was lichtjes hellend, zoals trouwens het grootste deel van ons terrein”, zegt Bieke. ?Daar hebben we gebruik van gemaakt om een ongeveer vijftig centimeter hoger gelegen niveau te creëren. Dat is nu ons terras.”
ZUIVER ALS EEN BERGMEER
Bieke gebruikt drie thema’s om haar werk te karakteriseren: eenvoud, soberheid en een warm minimalisme. Als je de grondplannen bekijkt, lijkt het alsof er weinig of niets werd aangeraakt. ?Maar we hebben wel degelijk ingegrepen om bepaalde curven zachtjes te accentueren, of om een plaats te creëren voor de zwemvijver.”
Ook de beplanting is sober gebleven. Hier en daar zien we partijen hoog oprijzende grasachtigen, Molinia ‘Heidebraut’ en enkele vaste planten, waaronder twee blauwe Verbena bonariensis en de vooral als bodemverbeteraar bekende Phacelia tanacetifolia. Het minimalisme wordt weerspiegeld in de tuinuitrusting. Het kleine poolhouse is bijvoorbeeld opmerkelijk door het vormenspel en door zijn bescheiden afmetingen. De in grote zwarte frames opgehangen kinderspeeltuigen, door Bieke zelf ontworpen, tekenen zich scherp af tegen de horizon.
Voor Bieke was de keuze voor een natuurlijke zwemvijver vanzelfsprekend : ?Zo’n vijver is onlosmakelijk verbonden met het landschap. Zelfs als je geen zwemmer bent, kun je genieten van het spel van reflecties op het watervlak. ’s Avonds kunnen we de vijver trouwens ook verlichten, net als andere delen van de tuin die we willen accentueren.”
Geen ’traditioneel’ zwembad dus. ?Dat is vaak afgesloten, om te vermijden dat je het te vaak moet reinigen. Bovendien is het veel aangenamer om te zwemmen in natuurlijk water, dat doet denken aan de zuiverheid van meren en zelfs bergmeren. Dankzij de warmtepomp, die we alleen in gang zetten als het echt nodig is, kunnen we onze zwemvijver gebruiken van april tot oktober.”
DE ECHTHEID VAN RUW HOUT
We verlaten de tuin, die mooi harmonieert met de omgevende weiden en akkers, en gaan naar het woongedeelte. Deze ruimtes werden ingericht door Bieke in samenwerking met interieurarchitecte Sophie Demeester. Op de begane grond zijn er twee met elkaar in verbinding staande vertrekken : de twee grote kamers aan de straatkant en de keuken met eetkamer die uitkijkt op de tuin. De oude ramen werden opengetrokken tot op de grond. Een lange familietafel staat pal in het verlengde van de open haard. De blikvanger in de woonkamer is de tegelkachel in Scandinavische stijl. Hij werd op maat gemaakt door Christian Van Parys, een keramist uit Chaumont-Gistoux.
?We wilden zo weinig mogelijk raken aan de basisstructuur van het huis. De historische elementen moesten bewaard blijven : de entree, de cementtegels, de schoorsteenmantels in de grote kamers, de wandkasten. We hebben wel het houtwerk laten decaperen, om terug te keren naar de authenticiteit, de echtheid van ruw hout.”
De bovenverdieping, de vroegere hooizolder, is gereserveerd voor de slaapkamers van de ouders en de drie kinderen. Ook deze ruimtes ademen het sobere minimalisme van Bieke, waarbij de bewerkte houten balken van het gebinte mooi afsteken tegen de witte houten wanden.
TEKST EN FOTO’S JEAN-PIERRE GABRIEL
De binnenplaats oogt als een ruimte voor ontspanning en gezellig samenzijn
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
