Hoe definieer je de Belgische stijl zoals voorgesteld door Forms From Flanders? Probeer “minimalistisch” en je haalt je een bende woedende ontwerpers op de hals. Maar toch: de lijnen zijn uitgepuurd, de vormen rechttoe rechtaan, de kleuren gedempt. De Belgische stijl is architectonisch, maar warm. Traditioneel, maar hedendaags. Van de Breugeliaanse traditie is een zeker gewicht bewaard, alsook de nabijheid van een knetterend haardvuur. Typisch Belgisch zijn ten slotte het serieux van het design en de kwaliteit van de uitvoering. Dit meubilair is niet echt om te lachen.

Spijker is gespecialiseerd in de meubelvariant van haute-couture. Het merk is destijds opgezet als het eenmansbedrijf van Renaat De Maeyer, maar intussen gegroeid tot een hecht team. “Spijkers, pen en gat, zwaluwstaart: daarmee hebben onze voorouders een schitterend stuk erfgoed opgebouwd waar wij graag op steunen”, klinkt het in de brochure. “Haute-couture in interieur en meubelkunst is mogelijk,” zegt De Maeyer, “maar je hebt er wel een ambachtsman voor nodig, iemand die weet waarover hij praat.” De materialen zijn duurzaam, de technieken modern. “Frezen en zagen gebeuren computergestuurd. Geavanceerde technologieën brengen ons naar nieuwe vormen van creativiteit.”

Het succesnummer van Spijker is het massieve-kastenprogramma Biblios, ontworpen door Jean Wauters. Opvallendste element van de meubelen: een neerslaande en tegelijk inschuivende deur, die in geopende toestand niet meer als dusdanig herkenbaar is: de deur wordt een boekenplank. In Milaan toont De Maeyer ook een nieuwe stoel, eveneens ontworpen door Wauters.

Het buitenmeubilair van Extremis is zo begeerd dat het ook binnen wordt gebruikt. In het Latijn betekent extremis: buiten-gewoon, wat niet alleen wil zeggen dat de producten bijzonder zijn, maar ook dat ze bedoeld zijn voor buiten. Gewoon verwijst naar de materialen, die ecologisch verantwoord zijn, dus zo min mogelijk bewerkt. De Gargantua, die al vijf jaar geleden werd gelanceerd, blijft een van de markantste tuinmeubelen op de markt, en niet alleen omdat die markt vooral bestaat uit vulgaire stoelen van wit plastic. Het concept, bedacht en uitgevoerd door zaakvoerder Dirk Wynants: een ronde tafel waaraan vier losse banken zijn gehaakt. De banken kunnen op verschillende hoogten worden gehangen (in de hoogste positie fungeren ze als extra ring rond het tafelblad, in de middenpositie kunnen ze worden gebruikt als kinderzit). Ze kunnen ook worden weggehaald. Vorig jaar werd een nieuw tuinmeubelprogramma gelanceerd, Extempore, ontworpen door Arnold Merckx. De snelst groeiende markt voor Extremis is Australië. In Brazilië wordt een deel van de collectie onder licentie gemaakt.

Obumex is wellicht het bekendste bedrijf van de F3’ers, vooral door die keuken van John Pawson, behalve een subliem product ook een marketingcoup van formaat. Het bedrijf werd opgericht in 1960, door de inmiddels overleden Eli Ostyn. Aanvankelijk was het gespecialiseerd in schoolmeubilair. Bijna tien jaar later kwamen er keukens bij en in de seventies waagde Ostyn zich aan de totaalinrichting van woningen en openbare gebouwen, een activiteit waarvoor Obumex sindsdien een uitstekende reputatie heeft. In 1996 werden de keukenactiviteiten geïnternationaliseerd, met de keuken van Pawson. Een jaar later haalde het bedrijf het kwaliteitslabel ISO 9001 en sindsdien heeft het toonzalen in Antwerpen en Brussel.

“In die veertig jaar hebben we niet één keukenconcept van iemand anders gebruikt”, zegt zaakvoerder Geert Ostyn. “Tot nu toe hielden we ons aan haute-couture: maatwerk voor veeleisend klanten, telkens met nieuw ontworpen, unieke elementen.” Obumex by John Pawson en Wash by Obumex (een collectie badkamermeubilair ontworpen door Suzon Ingber en Vincent Van Duysen) moeten dan maar worden beschouwd als de prêt-à-portercollectie van het bedrijf.

Maarten Van Severen Meubelen by TM is een onderdeel van Top Mouton, een bedrijf uit het West-Vlaamse Proven dat kan bogen op een lange traditie van kwaliteitsdesign en tot nu toe vooral was gespecialiseerd in het inrichten van privé-woningen, net als Obumex. Top Mouton heeft ook een distributietak. Maarten Van Severen Meubelen, dat vorig jaar werd opgenomen in de portefeuille, is het jongste hoofdstuk: een interessante manier van diversificatie en een structurele mijlpaal voor het Belgisch design. “De respons op F3 is overweldigend”, zegt Kris Pieters. “We zijn naar Keulen gekomen met louter commerciële bedoelingen, we zochten verkooppunten. In Duitsland hadden we die nog niet. Nu wel. Er is ongelooflijk veel interesse. Ook heel concreet. Neem die tafel van vier meter die we hier tonen, daar komen de fabrikanten op af, de Italianen. Omdat er veel knowhow in zit. Daar kunnen ze iets van opsteken.”

Licht is ongrijpbaar en als product moeilijk aan de man te brengen: je beleeft licht, je ziet het niet. Kreon is een van de belangrijkste verlichtingsbedrijven in ons land. Hoewel verlichtingsbedrijf misschien niet de correcte manier is om de zaak van Jan Van Lierde te beschrijven. “We maken licht,” zegt hij, “geen verlichting.” Het bedrijf, dat werd opgericht in 1983 en sinds 1987 alleen met eigen producten werkt, is internationaal actief, met een filiaal in Milaan, kantoren in Parijs en Istanbul en drie vestigingen in Duitsland: Kreon Nord, Révoluce en Seibert Lighting Technologies. Onlangs werd een permanent kantoor geopend in Keulen, in het gebouw aan de Brühlerstrasse waar F3 in januari een onderkomen vond. In 1994 werd Vektron opgericht, een bedrijf dat is gespecialiseerd in geïntegreerde plafondsystemen. Uit het portfolio van Kreon: de verlichting van het door architect L. Matthyssen herbouwde stadhuis van Brasschaat, een runway-effect voor de receptie van de Civil Aviation Authority in Londen, en lichtprojecten voor een restaurant in het Sidney Opera House, Reebok-stores over de hele wereld en de Star Alliance Lounge in Chek Lap Kok, de luchthaven van Hongkong.

Forms From Flanders brengt ook enkele gasten mee. In Keulen was dat Casimir, het in Limburg gevestigde bedrijf waarvan het houten meubilair in het bijzonder werd geapprecieerd door de ploeg van Wallpaper. Casimir is opnieuw mee, net als Alinea Design Objects (met ufo-schalen die werden ontworpen, geproduceerd en gecommercialiseerd door Leo Aerts), Appart (met tuinmeubilair en een brievenbus, beide bedacht door Bataille & Ibens), L’Anverre (glaswerk), Piet Stockmans (eetserviezen), JZUZ (een jonge, pas afgestudeerde ploeg die in Milaan een nieuw concept van blokkendoosachtige zitelementen presenteert), Christophe Coppens (de hoedenmaker toont zijn objecten), en Durlet (met het in opdracht van Weekend Knack ontworpen zitmeubel, zie elders). De producten van de gasten worden voorgesteld in enorme nissen.