Ja. Ik denk dat het voor kinderen best leuk is als ze jonge ouders hebben.” Ann, 39, moeder van Kaat (8 maanden)

Toch ben jij zelf pas op je 38ste moeder geworden. Was dat toeval of een bewuste keuze ?

Het is gewoon zo gelopen. Ik hoefde niet per se kinderen, en heb er erg lang over gedaan om uit te maken of ik nu wel of niet moeder wilde worden. Toen ik ten slotte 38 was en het even wat rustiger werd in mijn professioneel leven, begon ik na te denken : “Zou het toch niet leuk zijn ?” Wat later zijn we eraan begonnen, want onder geen beding wilde ik na mijn veertigste moeder worden. Ik heb geluk gehad, want ik was meteen zwanger.

Was je je sterk bewust van het feit dat je niet meer echt piep was ?

Ik dacht natuurlijk wel eens aan de risico’s. Maar echt bang ? Neen, dat niet. De dokters behandelden mij wel nadrukkelijk als een risicogeval, maar die extra zorg vond ik alleen maar geruststellend.

Denk je nooit : was ik er maar vroeger aan begonnen ?

Neen, zo ben ik niet. Mijn leven is gelopen zoals het gelopen is, en ik heb nergens spijt van. Ik wilde trouwens ook, heel bewust, de consequenties van het lange wachten erbij nemen. Als ik niet zwanger was geworden, was ik ook niet van plan ‘alle hens aan dek’ te roepen in de vorm van hormoonkuren en ingrijpende vruchtbaarheidsbehandelingen. No way. Als ik soms zie wat mensen zoal doen om toch maar eigen kinderen te hebben, denk ik : neen, dat hoeft niet voor mij. Ik vind trouwens dat het alternatief ‘geen kinderen’ in onze maatschappij te weinig ruimte krijgt. Waarom zou iedereen in godsnaam kinderen moeten hebben ?

Heb jij enige druk van je omgeving gevoeld om aan kinderen te beginnen ?

Neen, nooit. En toen ik zwanger was, kreeg ik uitsluitend positieve reacties : “Toch nog zwanger ? O, fijn !” Ja, misschien hebben de tijdsgeest en de omgeving ook wel een rol gespeeld : in mijn vriendenkring zijn er wel meer koppels die pas laat aan kinderen beginnen. En onbewust redeneren heel wat koppels misschien ook : “Ik kan gerust nog even wachten, want er staat toch een hele batterij hulpmiddelen voor mij klaar.”

Je hele leven heb je zonder kinderen geleefd, nu ben je plots moeder. Valt dat mee ?

O ja, ik vind het moederschap fantastisch. De ochtendlijke drukte vind ik wel erg stresserend, maar verder geniet ik van elk moment. En ja, ik ben ook al aan het nadenken hoe ik een tweede kind in mijn leven zou kunnen inpassen. Misschien met een au pair ? Want zonder een goede organisatie is er geen beginnen aan.