Nog even en dan staat in Lanaken alles in het teken van oldtimers. Zowel de fanaten als de minder fanatieke autoliefhebbers genieten er drie dagen van een unieke sfeer. Een oldtimerrally zonder competitie maar met vertier voor jong en oud.

Het begon zo’n vierendertig jaar geleden als een passie die steeds groter werd. Het was Denis Geurts’ schoonbroer die het lontje aanstak en al snel bleek er geen weg terug. Geurts, ex-mijnwerker in de steenkoolmijn van Eisden, is nu de bezieler van Old-timertreffen Lanaken, een driedaagse happening waar oldtimerfanaten en andere autoliefhebbers hun hartje ophalen. Geurts : “Mijn schoonbroer had een old-timer. Toen ik die wagen voor het eerst zag, was ik meteen verkocht. Via via hoorde ik dat een gepensioneerde man uit de streek een Ford 12 M uit 1958 had, de befaamde auto met het wereldbolletje. Ik waagde mijn kans en haalde alles uit de kast om hem te overtuigen de wagen te verkopen. En dat is me gelukt. Sinds die dag is het nooit meer opgehouden. Oldtimers kregen een steeds belangrijkere plaats in mijn doen en laten. Uiteindelijk verkocht ik de Ford om een ouder exemplaar te kunnen kopen. Zo ging ik telkens weer op zoek naar een nog ouder model. Nu heb ik vier oldtimers. Als je rijdt in zo’n wagen van rond 1904, die je nog moet aanzwengelen en die tuft en kraakt, dan geeft dat een heel bijzonder gevoel. En vind je op een beurs dat ene ontbrekende stuk, waar je al zo lang naar zoekt, dan kan het jaar niet meer stuk. Dan voel je je als een kind dat het ene ontbrekende Paniniplaatje bemachtigt en eindelijk zijn boek helemaal vol heeft.”

De liefde voor oude auto’s werd zo groot dat Denis er meer mee wilde doen dan alleen genieten van de wagens die bij hem in de garage stonden. Hij was twaalf jaar voorzitter van de Internationale Historische Automobiel Club (IHAC) en is nog steeds lid van STOVL (Stichting Old- timer Vrienden Limburg). Vijf jaar na elkaar organiseerde hij het Oldtimertreffen. Met succes. Liefhebbers kwamen uit heel Europa om er met hun bolides prachtige ritten te maken en te genieten van de unieke sfeer in het Limburgse plaatsje.

Toch hield Denis het na vijf jaar voor bekeken en nam iemand anders de organisatie over. Toen bleek dat er plots duidelijk minder belangstelling was, werd hij opnieuw gevraagd. Denis zei meteen ja. “Deze traditie mag niet verloren gaan. Ik zag het event een beetje als mijn kind. Mijn hele ziel en zaligheid had ik in de opbouw ervan gestopt. Dat zomaar zien doodbloeden, deed me meer pijn dan verwacht. Dus nam ik de draad weer op. Om de twee jaar een Oldtimertreffen Lanaken is voortaan de bedoeling. Nu is het weer zo ver. En ook dit jaar wil ik het weer anders aanpakken. Grootser. Verrassender. Oldtimerliefhebbers moeten hier drie prachtige dagen beleven. Maar ook wie puur uit nieuwsgierigheid een kijkje komt nemen, moet aan zijn trekken komen. En dat zal ook gebeuren. Gegarandeerd.”

EEN SNUIFJE CHAUVINISME

Organiseren zit Geurts in het bloed. “Als je zo’n evenement wil laten slagen, moet je echt in de materie zitten. Ik ben intussen vergroeid met mijn oldtimers, zeg maar. Ik onderhoud ze zelf. Sleutelen en smeren, met plezier. Maar ook aanvoelen wat mensen echt verlangen op zo’n evenement, is minstens even belangrijk. En daar heb ik weinig moeite mee. Vroeger heb ik voor carnavals een en ander georganiseerd, en ik stond vijftien jaar op de planken in een komisch duo. Ik entertain graag. Van nul beginnen tot iets waar mensen nog dagenlang van nagenieten, dat is de uitdaging.”

Geurts is ervan overtuigd dat ook dit jaar het oldtimergebeuren een succes wordt. Tenminste, als het weer wat meezit, maar in het verleden viel dat best mee. De bedoeling van het event is tweeledig. Uiteraard spelen de oldtimers de hoofdrol, drie dagen lang is Lanaken in de ban van auto’s die voor 1940 op de markt kwamen. Maar er is meer. Geurts wil ook Limburg laten zien. “Onze provincie heeft zo veel te bieden : natuur, cultuur, een flinke portie geschiedenis. Vlamingen zijn vaak niet chauvinistisch genoeg. Alsof we niet trots durven te zijn op wat we hebben. Wie na de driedaagse huiswaarts keert, moet goesting hebben om terug te komen, omdat er zo veel moois te zien is. Daarom steken we veel tijd en moeite in het uitstippelen van de autoroute. We proberen elk jaar een ander parcours te bedenken. Zes mensen zijn maandenlang bezig met het bepalen ervan. De route loopt grotendeels doorheen Belgisch Limburg maar gaat ook even over de grens om te laten zien hoe mooi Nederlands Limburg is. Die inspanningen wierpen in het verleden hun vruchten af. Ik herinner me nog dat Bok-rijk zes jaar geleden een stopplaats was. Achteraf zijn vier Duitse bussen het park komen bezoeken, op advies van iemand die aan de oldtimerroute had meegedaan.”

IEDEREEN GELIJK VOOR DE WET

Geurts heeft met zijn eigen oldtimers in de loop der jaren al veel georganiseerde ritten gereden. En dat doe hij nog steeds. “Van april tot november rijden mijn vrouw en ik op uitnodiging mee. Ja, ook zij is intussen gebeten door de microbe. We rijden tot in het zuiden van Frankrijk. Of in Engeland, Nederland, Duitsland, Zwitserland. Daardoor ken ik veel old- timerbezitters en die nodig ik uit om naar Lanaken te komen. Het zijn erg verscheiden mensen die in het dagelijkse leven in compleet andere kringen vertoeven, van bakkers en slagers tot bedrijfsleiders. Maar hier is geen onderscheid, iedereen gedraagt zich gewoon. Eenzelfde passie bindt hen en de rest telt dan even niet meer. Dat is mooi om te zien.”

De meeste deelnemers komen op donderdag aan en vertrekken pas op maandag. De organisatoren zorgen voor alles, van slaapplaats tot diner. En ook dat moet tot in de puntjes verzorgd zijn. “Die drie dagen geven vijftig vrijwilligers het beste van zichzelf. Zelf wil ik op elk moment weten wat er gebeurt en wie daar verantwoordelijk voor is. Het vergt veel organisatie en denk- en puzzelwerk op voorhand. Maar net dat maakt het fijn. Net als het feit dat alle Lanakenaren meeleven. We hebben ook plaatselijke kunstenaars bij het gebeuren proberen te betrekken. We organiseerden een wedstrijd om de affiche te bedenken. De beste inzendingen kwamen op een postkaart. Elke Lanakenaar kreeg zo’n kaart, in de hoop dat ze die zouden versturen en zo nog meer mensen op de hoogte zullen zijn van het oldtimertreffen. Nog even en dan zullen we zien of de actie mensen enthousiast genoeg maakte om naar Limburg af te reizen. Met de hand op het hart kan ik nu al zeggen dat geen enkele bezoeker spijt krijgt.”

VOOR JONG EN OUD

Wat als je eind augustus naar Lanaken trekt ? Met of zonder oldtimer ? Het programma biedt vooral variatie. Voor elk wat wils. Van jong tot oud. “We hebben bewust geen wedstrijd georganiseerd. De prijs voor de mooiste auto ? Dat zou de pret kunnen bederven. Wie met hart en ziel hier zijn wagen komt tonen, vindt de zijne natuurlijk de allermooiste. Dergelijke wedstrijden liggen soms gevoelig en zijn vaak zo subjectief dat we dit liever niet doen. Oldtimertreffen Lanaken moet vooral een gezinshappening worden. We hebben onder meer een echte brassband geboekt. Minstens vijftien auto’s blijven het hele weekend in het centrum van Lanaken staan. Overal krijg je een woord uitleg. Ook de oldtimers die de geplande rit rijden, worden eerst voorgesteld. Voordat ze een voor een vertrekken, geef ik wat extra uitleg over de auto. En ik ga op zoek naar leuke weetjes. Over de eerste T-Fords bijvoorbeeld. Die werden allemaal zwart geschilderd. De reden : die zwarte verf droogde een pak sneller dan andere verf. Meneer Ford was heel clever ! Hij dacht : ‘Als ik alleen die verf gebruik, kan ik veel meer auto’s produceren en tikt de kassa.’ Of ik vertel waarom zogoed als elke old- timer twee reservebanden had. De reden was simpel : begin twintigste eeuw waren paard en kar nog een populaire manier om zich te verplaatsen. Die paarden waren met hoefijzers beslagen en de nagels bleven op de weg liggen. Vandaar dat twee reservebanden geen overbodige luxe waren. Dergelijke dingen horen de mensen graag. Maar er is meer. Dit jaar organiseren we op zondagnamiddag een aparte tocht met iets jongere auto’s. Naoorlogse oldtimers, zeg maar. Iets herkenbaarder exemplaren die vaak een gevoel van nostalgie opwekken. Misschien heeft opa of vader er nog mee gereden. Zo krijgen we auto’s te zien van 1900 tot 1985. Op die manier willen we de geschiedenis van de auto volledig in kaart brengen. Een museum op wielen. Ik hoop dat we tussen de 150 en 200 auto’s kunnen showen. We showen ook oude fietsen en twee hele oude caravans. Zo zie je hoe campingliefhebbers vroeger op reis gingen. Een club van mensen met miniatuurautootjes krijgt ook een plek. Kinderen komen ook aan hun trekken. Er komt een Stanley of stoomauto van 1913. Een grote wagen waarin je met z’n zessen kan. De eigenaar is bereid om door het centrum van Lanaken toertjes te rijden met de kinderen. Het is net die interactie die een bezoek aan Lanaken tijdens het Oldtimertreffen zo interessant maakt. We zijn nog op zoek naar een oude schommel van 1910 die vroeger op kermissen stond. De middenstand van Lanaken wil hierin investeren. En kinderen hoeven niet te betalen voor het ritje.”

Op 22, 23 en 24 augustus. www.lanaken.be/Oldtimertreffen

DOOR BARBARA CLAEYS & FOTO’S FRÉDÉRIC RAEVENS