Wat vijftig jaar geleden aan de Antwerpse Meir begon als een boetiek voor prinsjes en prinsesjes, is uitgegroeid tot een instituut. Niet alleen in België, ook in het buitenland. Tijd dus voor een gesprek met ‘mijnheer’ Marc Somers, de man aan het hoofd van Princess.

Wie dertig jaar geleden al eens over de vloer kwam bij Princess, herinnert het zich waarschijnlijk nog wel. De nummertjesmachine aan de muur die alles controleerde. Als een kleine dictator bepaalde die wie bediend werd en wie onder begeleiding van een winkeljuffrouw naar binnen mocht. Vandaag de dag kan niemand het zich nog inbeelden. De nummertjesmachine is dan ook verdwenen, de winkeloppervlakte verdubbeld, het klassieke decor vervangen door een strak, eigentijds interieur…

Een statige trap leidt naar de kantoren boven de winkel. “Mijnheer Marc komt zo meteen”, verzekert de receptioniste me. Ondanks de doorgedreven modernisering herinneren details als deze aan de tijd van toen, aan een traditionele familiezaak die gerund wordt op een traditionele manier. En toch is het net mijnheer Marc Somers die voor de vernieuwing zorgde.

Na het overlijden van zijn schoonmoeder zet hij de eerste stappen in de familiezaak, in het begin van de jaren tachtig. Oorspronkelijk enkel als juridisch adviseur om de administratieve zaken op te volgen. Maar al snel wordt het een fulltime job en verlaat advocaat Somers de Antwerpse balie. En dan valt het verdict dat de Meir autovrij wordt. “Toen leek dat het begin van het einde, maar achteraf beschouwd was het een goede zaak. Het heeft ons gedwongen alles in vraag te stellen en bescheidener te worden. Tot dan konden we het ons veroorloven om op zaterdag te sluiten.”

Verschillende maatregelen worden genomen om het voortbestaan van de winkel te garanderen. Zo opent in 1992 een tweede boetiek, Country. Vier jaar later wordt ook de winkeloppervlakte verdubbeld. Het jaar nadien komt daar nog een benedenverdieping van 450 vierkante meter bij om ook het jonge publiek opnieuw aan te trekken. Later volgt dan de opening van een aparte bruidsafdeling en de renovatie van de oude kinderwinkel. Bij een nieuw interieur hoort een nieuwe look, en dus ondergaat het krullend logo een strakke facelift en worden de etiketten van Princess vervangen door merknamen. Princess als moderne multimerkenwinkel is een feit. Ongeveer een jaar later opent de eerste boetiek buiten de landsgrenzen (in Luxemburg), gevolgd door Blue, een derde boetiek in thuisbasis Antwerpen.

Met uitzondering van een personeelsfeest zijn er voor de vijftigste verjaardag nog geen bijzondere feestelijkheden gepland. Als reden wordt tijdgebrek ingeroepen, want bij Princess rusten ze nooit op hun lauweren. Zo wordt deze maand een tweede boetiek geopend aan de Kustlaan in Knokke, voor de meer avant-gardistische clientèle. “Net als in Blue zal hier meer plaats zijn voor jonge, hippe ontwerpers als Marc Jacobs, Blaak en Luella Bartley. Ik ben ervan overtuigd dat zelfs het conservatieve bcbg-publiek van Knokke en Brussel zich op modevlak begint te ontplooien. We merken dat sinds een jaar ook in Antwerpen. Dochters die Princess vroeger oubollig vonden, zijn teruggekeerd dankzij de verjongingskuur van zes jaar geleden. Die dochters brengen nu hun moeder mee naar Blue. En die moeders durven nu ook in jeans en lage heupbroeken rondlopen.”

Nieuwe tijden, nieuwe zeden. Zo ook in modeland. En dus bereidt Marc Somers zich al voor op de volgende stap. Na meer dan een jaar onderhandelen, is zijn ‘patrimoniumvennootschap’ de nieuwe eigenaar van het oude ASLK-FORTIS-agentschap dat aan de achterzijde uitgeeft op de Princess-boetiek aan de Meir. Concreet betekent dat 1100 vierkante meter grondoppervlak, 4000 vierkante meter kantoren en 47 ondergrondse parkeerplaatsen.

“In een eerste fase moet de firma zich consolideren, maar binnen een termijn van twee jaar zou dit wel eens de verdubbeling van Princess kunnen betekenen qua oppervlakte. Wat we met de verdiepingen zullen doen, weet ik nog niet. Schoenmaker blijf bij uw leest, zeg ik altijd, maar er komt zeker een eetcafé. We lopen allang rond met dat idee.” Over de overige plannen wil Marc Somers voorlopig niet veel kwijt.

In de jaren vijftig moest Princess weinig concurreren, nu moet de zaak het opnemen tegen reusachtige luxeconglomeraten. “Vroeger hadden we in Antwerpen zo goed als het monopolie, maar als je kijkt naar de evolutie van de laatste vijftien jaar… Grote merken openen hier de ene boetiek na de andere. Tien jaar geleden maakte ik me daar nog druk om, nu ben ik ervan overtuigd dat een grote multimerkenwinkel bij veel mensen de voorkeur heeft. Hier hebben ze meer keuze, een ruimer aanbod.”

De jury van de professionele vakbeurs CPD was het blijkbaar met die redenering eens en overhandigde aan Princess de eerste International Fashion Marketing Award. “In het begin begreep ik niet goed wat dat betekende, maar toen nadien de burgemeester van Düsseldorf op bezoek kwam en journalisten uit binnen- en buitenland aan de bel hingen, besefte ik plots wat we de voorbije tien jaar gerealiseerd hadden. Het heeft me veel deugd gedaan, dat gevoel van erkenning.”

Erkenning door het buitenland is één zaak, schaalvergroting buiten de landsgrenzen een andere. Na Luxemburg lonkte Maastricht, maar de uitbreidingsmogelijkheden voor de bestaande vestigingen deden Somers van idee veranderen. “Op lange termijn denk ik dat het zeker zo goed is om de plaats te verstevigen waar je sterk bent. Want uiteindelijk zijn we actief in een luxesegment, waardoor we aan hoge kwaliteitsnormen moeten voldoen. Maar hoe groter je imago, hoe brozer je zaak. Ik vergelijk dat vaak met de Comme chez Soi. Het heeft Pierre Wynants misschien tien jaar gekost om drie Michelin-sterren te krijgen, maar één bord te koud onder de neus van een inspecteur en hij kan terug van nul beginnen. Dat is pijnlijk. Op een receptie heb ik daarover eens een gesprek gehad met de grote baas van E5-mode, toch niet de eerste de beste als het op marketing en financieel beheer aankomt. Volgens hem is vastgesteld dat je in eigen beheer maximum vijf winkels kan runnen. Dat heb ik toch in mijn oren geknoopt. Dus, liever ons versterken in Antwerpen en Knokke dan uitkijken naar Brussel of Maastricht.”

Pascale Baelden

Marc Somers : “Dochters die Princess vroeger oubollig vonden, zijn teruggekeerd. Ze brengen nu hun moeder mee.”