IN SNELLEGEM BLOEIT EEN INDRUKWEKKENDE ROZENTUIN, EN TUSSEN DIE ROZEN ZORGT LIES VOOR EEN ROMANTISCHE VORM VAN GASTVRIJHEID. EEN ADRES OM NOOIT TE VERGETEN.
Lies Vandenberghe van B&B Loverlij is niet bang van werken, en ze heeft daar een eigen bescheiden verklaring voor : “Mijn roots liggen tenslotte in de gemeente Werken.” Nadat ze een heel leven in de slagerij van haar man had gestaan, en op een stuk land met een vervallen hoeve hormoonvrije runderen had gekweekt, vond ze de tijd rijp voor verandering. “Ik had van jongsaf aan een voorliefde voor de graskant, met zijn wilde kervel en zijn boterbloemen, en ik was gevoelig voor de schoonheid van de natuur. Een tuin creëren op mijn weide, leek een logisch vervolg.”
Bovendien ontdekte ze een roos die probeerde te overleven in die wildernis. Ze bleek ziek, en dat ontroerde de wakkere gastvrouw. Ze ging haar licht opsteken bij een rozenspecialist, redde het leven van de roos, en wist opeens glashelder wat ze met de rest van haar leven wilde gaan doen : “Ik zou een tuin creëren en er rozen kweken, en begon alvast met die ene klimroos.”
Twintig jaar later ontdekt de reiziger langs de gekasseide oprijlaan een wereld van groen, een magische plek. De bruin gebrande, slanke, sportieve gastvrouw in jeans is al lang niet jong meer, maar de jeugd straalt van haar gezicht, en we informeren gelijk naar haar recept. “Ik doe aan topsport, want rozen kweken is topsport. ’s Zomers sta ik om halfzes op om in de tuin te gaan werken, maar ’s winters vervloek ik het snoeien. Ik heb een haat-liefdeverhouding met mijn rozentuin.”
Toen de tuin steeds meer allure begon te krijgen, en bezoekers die van ver kwamen al eens in het huis bleven overnachten, suggereerden ze Lies, die met het bescheiden pen-sioen van een zelfstandige moest zien rond te komen, om van die gastvrijheid een nieuwe uitdaging en een nieuwe loopbaan te maken. Zes jaar geleden creëerde Lies een van de merkwaardigste B&B’s in Vlaanderen die we kennen. Al scheelde het niet veel of ze was elders aan de slag gegaan. “Ik had eerder al aan het runnen van een B&B gedacht, maar wilde eigenlijk naar de Provence. Alleen wilde mijn vriend niet mee, en nu ben ik wat blij dat ik het niet gedaan heb, omdat de Provençaalse winters niet te onderschatten zijn. Om de leemte toch een beetje in te vullen gaan we er nog elk jaar een paar weken heen.”
TUINKAMERS
Het huis waar de gasten terechtkunnen, staat op de plaats van de vervallen hoeve, die niet meer te redden bleek. Omdat uitsluitend gebruikgemaakt werd van oude materialen om het nieuwe huis op te trekken, lijkt het er al eeuwen te staan. Ervoor ligt een prachtige buxustuin, en her en der verscholen in het groen ontdekt de bezoeker zoetjesaan nog eens eenenveertig tuinkamers, waarin telkens weer rozen groeien. Vaak kaderen ze in een thema, zoals de adellijke rozentuin, de romantische of de schaduwtuin. Of ze dragen de naam van een roos, zoals de Redouté, of namen van componisten zoals in de muziektuin. Doordat de oude hoeve omwald was en omzoomd met water, treft men her en der water aan, dat prachtig in het landschap verweven werd. Een idyllische plek, met kleine waterpartijen, bankjes, en rustplekken, die door Lies zo ongeveer in haar eentje verzorgd wordt. Terwijl ze tussendoor nog de tijd vond om wilgen te planten, die een ideale en natuurlijke steun vormen voor klimrozen.
“Werken is genieten”, onderstreept de gastvrouw, voor wie geen inspanning te veel is en die bruist van energie. Vijf jaar geleden voelde ze het aan de voet van de Mont Ventoux kriebelen, huurde ter plekke een fiets en reed zo naar de top van de kale berg.
Het huis oogt met zijn kleine, intieme hoekjes en de vele oude spullen méér dan romantisch. De inspiratie voor de binneninrichting vond de gastvrouw in tijdschriften en boetieks. Niet alles is oud, maar het lijkt wel zo, en omdat het zo kunstig gedaan is, stoort het in het geheel niet. Wie er in de suite ‘Dien avond en die rooze’ logeert, krijgt er een eigen terras bij, en zit daar als het ware in de tuin. Maar omdat ze bezet bleek, klommen we twee hoog naar de kamer Blanchefleur onder de dakhelling. Ze is helemaal in het wit gezet, er staat een bosje witte kunstrozen, er hangen harten en een heus baldakijn. Door het venster kijken we uit over de buxustuin. Het is er stil en vredig, en de televisie is handig in een kast weggestopt, die zullen we maar even uit laten. Wie het raam openzet, krijgt bij het ochtendgloren zowel het fluiten van de vogels als het zoeven van het vrachtverkeer op de snelweg naar de kust te horen.
Ook bij het ontbijt wordt duidelijk dat Lies oog heeft voor detail en voor de noden van anderen. Er staat vers geperst fruitsap klaar, een fruitsla van appel en kiwi, en nog veel meer. Op het buffet liggen zalm, kazen en charcuterie, maar ook diverse broodsoorten en croissants. Ideaal voor wie de dag aan een gezapig tempo wil beginnen, omringd door klavecimbelmuziek. Terwijl Lies met een stralende glimlach tussen de tafels huppelt. Kortom, een unieke plek waar Gastvrijheid met een hoofdletter wordt geschreven…
ER ZIJN ÉÉN SUITE EN TWEE KAMERS, DIE RESPECTIEVELIJK VOOR 150, 125 EN 110 EURO WORDEN VERHUURD, INCLUSIEF DE ONTBIJTEN.
B&B LOVERLIJ, OUDE GISTELSTEENWEG 8, 8490 SNELLEGEM, 050 39 01 49, WWW.LOVERLIJ.BE, LOVERLIJ@HOTMAIL.COM.
DOOR PIERRE DARGE & FOTO’S MICHEL VAEREWIJCK
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
