EEN FORNUIS IN ZIJN ESSENTIE

DE FRANSE ARCHITECT JEAN-MICHEL WILMOTTE ONTWIERP EEN NIEUWE KEUKEN VOOR DE MEER DAN HONDERD JAAR OUDE FORNUIZENFABRIKANT LA CORNUE. “ALLES IS ANDERS. HERDACHT. TOT HET LOGO TOE.”

In het hoofdkwartier van La Cornue, een eind buiten Parijs, staat directeur Xavier Dupuy voor een nonchalant gedekte tafel. Aan één kant van de kamer is een kip aan het braden, aan de andere kant staat het prototype van de oven waarmee Dupuy een nieuw hoofdstuk wil schrijven voor zijn bedrijf. De nieuwe oven is een ontwerp van architect Jean-Michel Wilmotte en de directeur glimt van trots (alvorens hij zich in een kippenbeentje verslikt) als hij de creatie aan zijn team voorstelt.

Xavier Dupuy is de kleinzoon van de stichter van La Cornue, Albert Dupuy, parfumeur en uitvinder, maar vooral een bon vivant die zichzelf omschreef als ” gourmet, gourmand et gastronome”. In 1908 regis-treerde grootvader Dupuy de Rôtisseuse Pâtissière La Cornue à gaz, een apparaat gebaseerd op het principe van natuurlijke luchtcirculatie, in een oven waarvan de vorm deed denken aan een Parijse metrotunnel. Meer dan honderd jaar later plukt La Cornue nog altijd de vruchten van die uitvinding. “We zijn een tôlerie de luxe, een veredeld staalplaatbedrijf”, grapt Dupuy tijdens de personeelslunch. “We verkopen blik voor zeer veel geld.” Een Château – het traditionele fornuismodel van het merk – kost om en bij de 25.000 euro. Een volledig ingerichte keuken vier keer meer. “Onze klanten, dat zijn voetballers, celebrity’s, topchefs, maar ook quasiprofessionele hobbykoks en nostalgici. Bij La Cornue maken we keukenapparaten voor professionals, maar geen professionele keukens. Onze fornuizen zijn niet bedoeld voor restaurants. Een goede autoconstructeur maakt niet noodzakelijk goede vrachtwagens.”

TIJDLOOS

Sinds Xavier het familiebedrijf overnam van zijn vader, in 1985, is er heel wat veranderd. La Cornue verliet de Parijse banlieue voor een industriezone aan de rand van Cergy-Pontoise, bijna een uur rijden van de hoofdstad. Dupuy concentreerde zich op de verovering van het buitenland. Op dit moment wordt tachtig procent van de productie uitgevoerd, naar zo’n veertig landen. Het gamma werd fors uitgebreid. Er zijn nu kloeke koelkasten met het logo van het merk, koperen kookpotten en vaatwerk. In 2004 verkocht Dupuy zijn onderneming aan de Britse groep Aga Rangemaster. “Als we in ons eigen Franse hoekje waren blijven aanmodderen,” zegt de directeur, “zouden we al lang dood zijn geweest.”

Wat al die jaren niet veranderde, of nauwelijks, waren de fornuizen : massief, indrukwekkend, maar door hun vorm ook nostalgisch. Oubollig ? Allicht. Maar dan op de manier van een Rolls-Royce, of een chesterfieldbank. Tijdloos, eerder dan voorbijgestreefd. De fornuizen worden ook nog altijd gemaakt zoals vroeger : met de hand, door een klein, toegewijd team, dat elk jaar zo’n achthonderd exemplaren bouwt.

La Cornue hoefde niet noodzakelijk iets nieuws te proberen. “Toen mijn grootvader en mijn vader aan het hoofd van het bedrijf stonden,” zegt Dupuy, “gingen de mensen er nog van uit dat ze tegen het jaar 2000 hun maaltijden in pilvorm zouden nemen.” Hij kijkt naar de gedekte tafel in zijn toonzaal (kip, brood van Poilâne, sla, aardappelen, Franse kazen, wijn). “Samen aan tafel een maaltijd delen : een mens geniet daarvan. Dat is sinds 1908 niet veranderd, en er is geen reden om aan te nemen dat dat in de toekomst anders zou zijn.” Wat niet wil zeggen dat alles moet blijven zoals het is.

GA UW GANG

Vier jaar geleden ontmoette Dupuy de Franse architect Jean-Michel Wilmotte, gespecialiseerd in musea, congrescentra, hotels en kantoren. “Wilmotte vroeg me waarom La Cornue geen hedendaagse keukens maakte, en mijn antwoord was : ga uw gang.” Het resultaat : de W Collection (met de W van Wilmotte). De architect is gespecialiseerd in renovaties : hij geeft oude gebouwen een hedendaagse toets. Wilmotte vernieuwt en bewaart tegelijk de essentie van de oorspronkelijke architectuur. Voor een bedrijf met het officiële label van Entreprise du Patrimoine Vivant lijkt dat de juiste partner. En nochtans : “In de nieuwe producten is geen vijs te vinden die al werd gebruikt voor onze andere fornuizen”, zegt Dupuy. “We zijn met een leeg blad begonnen. Alles is anders. Herdacht. Tot het logo toe. De oven en de kookplaat zijn elektrisch. Er is een nieuw, elektronisch controlepaneel. We gebruiken de nieuwste inductietechnologie. De temperatuur in de oven wordt elektronisch geregeld…”

Ook de vormentaal is nieuw voor La Cornue : strakke lijnen, één en al antracietkleurig geëmailleerd aluminium. Wilmotte heeft elk element opgevat als een meubel : de inductietafel is vooral een tafel ; de oven lijkt gewoon een kast. Maar tegelijk is ook de herkomst duidelijk. De W is een tot de essentie gereduceerde Château. “Ik denk dat het nodig was om ons achter een dergelijk project te scharen”, zegt Xavier Dupuy. “Binnen het bedrijf is iedereen enthousiast, en ook dat helpt ons vooruit.” De directeur rekent erop dat hij van de nieuwe collectie zo’n honderd toestellen per jaar zal verkopen. Het is wachten op de eerste reacties. De nieuwe keuken wordt deze week aan de wijde wereld voorgesteld op Eurocucina, de keukenbeurs in de marge van de meubelbeurs I Saloni, in Milaan. Dupuy is er gerust in : “Ik ben ervan overtuigd dat we over een jaar de eerste imitaties zullen zien opduiken. En niet noodzakelijk in China.”

DOOR JESSE BROUNS

“IN DE NIEUWE KEUKEN IS GEEN VIJS TE VINDEN DIE AL WERD GEBRUIKT VOOR ONZE ANDERE FORNUIZEN”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content