ARABELLE MEIRLAEN, DE ENIGE VROUWELIJKE STERRENCHEF IN ONS LAND, IS OOK EEN JONGE MOEDER. WAT VOOR LEKKERS BEREIDT ZIJ VOOR HAAR KLEINE MEIDEN, MIA EN ELLA ? HOE KRIJGT ZE HET VOOR ELKAAR DAT ZE ALLES ETEN ?

Toen Arabelle Meirlaen tien jaar geleden begon met haar restaurant Li Cwerneu (dialect voor hoornblazer) in Hoei, was haar leidmotief : “Goed zijn voor de mensen.” Daarmee bedoelde ze : zo gezond mogelijk koken. Aanvankelijk volgde ze het pad van de hedendaagse keuken, maar al snel werd ze gefascineerd door alles wat met het welzijn van het lichaam te maken had. Met plantkundigen bestudeerde zij de wilde flora en de voedende en geneeskrachtige eigenschappen van de eetbare delen van inlandse planten. De neerslag hiervan is terug te vinden in haar vaak erg kleurige bereidingen. Daarin volgt zij zo dicht mogelijk de seizoenen, door gebruik te maken van fruit en groenten van het moment en zelfgeplukte inlandse planten. In Arabelles keuken staat de integriteit van het product, dat zo weinig mogelijk wordt gemanipuleerd en bewerkt, centraal. Haar keuken heeft ook een duidelijke vrouwelijke toets.

Deze doordachte manier om met voeding om te gaan trekt Arabelle ook door in haar andere ‘carrière’, die van moeder van Mia (3,5 jaar) en Ella (14 maanden). Als vrouw, mama en chef-kok is zij goed geplaatst om enkele praktische adviezen te geven aan al wie jonge mondjes te voeden heeft. “Mijn vertrekpunt is altijd een evenwichtige voeding. Ik zal alle beschikbare middelen aanwenden om te zorgen dat mijn kinderen alles binnenkrijgen wat ze nodig hebben om hun vitaliteit te garanderen : vitamines, antioxidanten, omega 3…”

Vruchten zitten uiteraard in dat pakket. Tegenwoordig bestaan er centrifuges waarmee je in een wip appels, bananen of kersen omvormt tot een heerlijk sapje. Voor de groenten gebruikt Arabelle andere trucs. Weinig kinderen lusten bijvoorbeeld artisjok of venkel. Daarom kookt en pureert Arabelle deze groenten en verwerkt ze in een risotto. “Risotto is een ideale ‘drager’. Bovendien wordt hij gemaakt met een bouillon van groenten of gevogelte, die een belangrijke basis vormt voor een gezonde voeding. ’s Avonds geef ik mijn oudste dochtertje geregeld een kom bouillon. Hij is ontvet, maar bij het opdienen doe ik er een klein scheutje extra vierge olijfolie bij. Ook letterpasta serveer ik in zo’n bouillon.

SPELENDERWIJS

Voor vlees houdt de kok het bij de klassiekers zoals kip met puree, maar ze probeert ook geregeld vis op het menu te zetten, bij voorkeur soorten die rijk zijn aan omega 3. “Zorg ervoor dat je altijd tonijn in blik in huis hebt. Thuis is mijn recept van pasta met tonijn een succesnummer ! Je kunt het ook maken met verse zalm, heel kort gekookt in een court-bouillon.”

Als zoetigheid kiest Arabelle voor chocolade. “Mijn advies is om te beginnen met zelf chocopasta te maken. Veel smeerpasta’s in de handel bevatten palmolie. De negatieve effecten daarvan op ons bloedvatenstelsel worden door steeds meer artsen erkend.”

Taartjes maakt Arabelle aantrekkelijk door ze uit te snijden in leuke vormpjes van sterren en dieren. Het ludieke aspect is een essentiële troef. “In gespecialiseerde papierwinkels kun je kleine pralinedoosjes krijgen. Die gebruik ik als kinderen komen spelen. Ik steek er kleine koekjes in. Ze verdwijnen in een wip in de mondjes.”

Dezelfde speelse aanpak werkt ook als je hem toepast tijdens de bereiding zelf. “Door kinderen te betrekken bij het maken van een gerecht en hen te laten proeven tijdens het koken, zullen ze makkelijker accepteren wat er op het bord ligt. Dat proces van vertrouwd maken kan al beginnen bij het product zelf. Mia hield bijvoorbeeld niet van frambozen en aalbessen. Ik heb in de tuin frambozen- en bessenstruiken geplant en nu plukt ze zelf de vruchten en eet ze ze meteen op !”

Als de kinderen nog echt klein zijn, kun je ook zorgen voor kleine bordjes en schoteltjes, op maat van de peuters, zodat ze ‘kokeneten’ kunnen spelen. Maar als het moet, kan Arabelle ook een echte ‘chef’ zijn die desnoods teruggrijpt naar oude maar beproefde methodes : “Als mijn dochter ’s middags niet wil eten, probeer ik nooit de maaltijd te vervangen door snacks. Ik heb liever dat ze voelt wat honger is. Dan eet ze ’s avonds alles, ook al trok ze er ’s middags haar neus nog voor op !”

TEKST EN FOTO’S JEAN-PIERRE GABRIEL

DOOR KINDEREN TE BETREKKEN BIJ DE BEREIDING VAN EEN GERECHT ZULLEN ZE MAKKELIJKER ACCEPTEREN WAT ER OP HET BORD LIGT.