Op reis gaan is het moment om op een ander ritme over te schakelen. “Niets moet en alles kan”, lijkt me een goede insteek. In dit reisnummer zetten we het begrip traag centraal. De trage vakantie waar ik momenteel aan toe ben, is er een in een zonnig oord, waar alle dagen op elkaar lijken : laat uit mijn bed rollen, eindeloos ontbijten, met een boek naar een ligstoel verhuizen, een beetje zwemmen en dan beginnen na te denken over een restaurant voor het diner.

Maar gelukkig hebben onze reisjournalisten het boeiender aangepakt. Geert Van Lierde poneert dat “traag reizen de ware vakantiebeleving creëert”. Dat je “te voet, per fiets of over het water” ware ontdekkingen doet. Hij geeft er meteen een overzicht bij van originele wandel- en fietsvakanties, tochten per paard of met trekdieren en avontuurlijke ideeën voor peddelaars. (“Traag reizen”, pagina 26.)

Ignace Van Nevel was ambitieus in zijn zoektocht naar een ware vakantiebeleving. Hij doorkruiste Vietnam van noord naar zuid (“Hello Vietnam, hello”, pagina 38.) Bij de bergvolkeren tegen de Chinese grens stapte hij vier dagen en vanuit Hue trok hij naar de Mekongdelta. In totaal fietste hij meer dan 700 kilometer bij elkaar. Het werd een indrukwekkende tocht, waarbij hij laveerde tussen de geschiedenis van het land en de miljoenen bromfietsen en andere tweewielers.

Myriam Thys is van geen kleintje vervaard. Ze schreef al veel reisverhalen over safari’s, maar dit keer koos ze voor het “summum van safari” (pagina 54). In Zuid-Afrika reed ze met een jeep door het Krugerpark, kreeg het daar aan de stok met een olifant, maar dat was slechts de generale repetitie voor het grote en trage werk : te voet door het Mashatu Private Game Reserve in Botswana, waar ze leert spoorzoeken en haar hart meer dan eens wild tekeergaat in spannende momenten. Met de mountainbike gaat het iets sneller, hoewel een fiets het op snelheid nooit wint van een luipaard of leeuw. Het blijft dus spannend, ook als ze te paard, haar favoriete safari, door de wildernis trekt. Deze trage safari’s zorgen voor een heel scala aan impressies en een beklijvender dicht-bij-de-natuurgevoel dan wanneer je met de auto door de brousse rijdt.

Voor Pierre Darge geen avontuurlijke voetsafari’s, noch lange fietstochten. Hij vond een makkelijkere manier om traag te reizen : hij tufte buiten het seizoen door zijn geliefde Provence met een 2 pk, het dak netjes opgerold en de (wilde) haren in de wind. Hij reist van lokale marktjes, waar hij op een terras een pastis bestelt, naar de succulente keuken van Wout Bru, waar hij aanschuift. In een chique boomhut verderop wordt na een verkwikkende nacht de koffie via een katrol naar boven getakeld. Ik begrijp ineens zeer goed waarom zoveel mensen gefascineerd zijn door de job van onze reisreporter.

TESSA VERMEIREN BLIJFT BLOGGEN !Op www.weekend.be

Trui Moerkerke trui.moerkerke@knack.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content