:: Bron : de tentoonstellingscataloog ‘Maarten Van Severen, Werken û Work’ (diverse auteurs). Verschijnt op 17 december, 39,90 euro.

Op Interieur 04 in Kortrijk presenteerde Maarten Van Severen een nieuwe relaxstoel bij Durlet, voor de gelegenheid in een schapenvacht gestoken. Een paar stappen verder hingen twee tapijten aan de muur, een ontwerp voor Vera Vermeersch. In datzelfde hoekje werd alvast de overzichtstentoonstelling in Gent aangekondigd, met daaraan gekoppeld een boek en een film. Van Severen heeft de jongste tijd niet stilgezeten. En naast de dingen die we al mochten bewonderen, brengt Vitra de nieuwe stoelen .05 en .06 uit, gaat Alessi een bestek van Van Severen produceren en heeft het Nederlandse Pastoe stoelen van hem ‘in ontwikkeling’.

Van Severen houdt niet van het woord designer : “Het woord ontwerper staat veel meer in het leven. Ontwerpen is omvattend denken.” Zijn meest bekende ontwerp is de stoel .03, het indu- striële broertje van de Chair Nr. 2 en inmiddels hét succesnummer van Vitra. De strakke lijnen, eenvoudige vorm en het zitcomfort kenmerken niet alleen deze stoel, maar heel Van Severens oeuvre. Ontdaan van alle overbodigheden brengt hij een voorwerp terug tot de essentie. Andere voorbeelden daarvan zijn de schragentafel die hij tekende in de serie Carte Blanche van Bulo ; Wash, het wastafeltje voor Obumex ; de Blue Bench bij Edra ; de lage stoel LCP die Kartell produceert.

Minder bekend dan zijn meubels zijn zijn interieurprojecten in samenwerking met onder anderen Rem Koolhaas, of de bibliotheek die hij voor het Van Abbe Museum in Eindhoven tekende. Rode draad blijft het uitgepuurde minimalisme. Zonder daarbij functionaliteit en comfort uit het oog te verliezen : “Als je een tafel maakt of kasten, ben je aan het construeren. Bij een chaise longue ben je aan het beeldhouwen. Een stoel maken is iets anders dan een profiel nemen en er wat poten onder zetten. Je maakt een vorm voor een lijf. Je zoekt het juiste materiaal dat een zekere indrukbaarheid heeft. Mensen moeten in mijn stoelen hun afdruk kunnen achterlaten.” (HV)

Zeven Europese vrouwen met een zwaar borstkankerverleden wilden het sociale stigma bezweren dat hun leven begrenst.