Internationaal vindt de kunstbeurs Art Brussels elk jaar meer weerklank. Voor het eerst wordt er ook veel design geëxposeerd.

Nogal wat buitenlandse kunstverzamelaars, kunstenaars en kunsthandelaren plannen een bezoek aan Art Brussels, een beurs die wel al enkele jaren bestaat, maar nu sterk aan internationale uitstraling wint. Verschillende redenen verklaren dat succes. Onze musea voor hedendaagse kunst zijn al jaren actief en dat wakkert de verzamelwoede aan bij Vlamingen. Op die manier konden zich ook enkele galeries internationaal profileren. Onderschat ook de rol niet van kunstenaars als Michaël Borremans, Luc Tuymans, Anne-Mie Van Kerckhoven en Jan De Cock, die ons land in de kijker plaatsen.

Dit jaar pakt Art Brussels uit met een nieuwe afdeling, gewijd aan modernistisch en hedendaags design. De bekende Brusselse designantiquair Philippe Denys, gevestigd op de Grote Zavel in Brussel, stelde die sectie samen : “Er exposeren tien designhandelaren, drie Belgen, vijf Fransen, één Duitser en één Deen. We brengen vooral design van na de Tweede Wereldoorlog. Alleen de Duitse handelaar toont oudere stukken, met name uit het Bauhaus. De Parijse handelaar Kreo laat hedendaags werk zien, van onder meer de broers Bouroullec, Marc Newson, Konstantin Grcic, Jasper Morrison en Maarten Van Severen. Natuurlijk zal er veel Scandinavische design zijn en werk van de grote Franse tenoren Prouvé en Perriand.”

Volgens Philippe Denys past dit perfect bij de hedendaagse beeldende kunst : “Dat is trouwens een internationale trend, we stellen vast dat er op de Parijse Fiac ook design te zien was, net als op de kunstbeurs Art Basel. Dat worden uiteraard nooit designbeurzen, maar er groeit een synthese tussen design en hedendaagse kunst. Sommige kunsthandelaren beseffen dat nog niet helemaal. Maar de kopers zijn daar al lang mee bezig. Ik heb mensen die hedendaagse kunst én design verzamelen. Sommige musea doen dat ook. Men ziet alles als een geheel, het design, de architectuur en de beeldende kunst. Onbewust grijpen we terug naar vroeger, toen er ook gesamtkunstwerken werden gecreëerd. Voor veel kunstenaars maakt het geen verschil of ze nu iets maken op doek of in glas. Ik denk dan bijvoorbeeld aan mensen als Tapio Wirkkala en Donald Judd. Ik stel ook vast dat de galeries zelf meer belangstelling tonen voor design. Vroeger zag je in hun stands banale tafels en stoelen. Nu staat er bijvoorbeeld een tafel van Jean Prouvé. Volgens mij is de synthese tussen de artistieke disciplines geen modeverschijnsel, maar een tendens die ook opduikt in het vastgoed. Mensen leven anders, ze bewonen lofts en willen af van de klassieke bourgeoiswoning.”

Door Piet Swimberghe