De truc van Janus

In Sint-Denijs-Westrem staat een huis met twee gezichten: afgesloten en gestroomlijnd aan de voorkant die gericht is naar de snelweg, achteraan open voor de natuur.

Architect Luc Reyn houdt zijn architectuur minimalistisch en functioneel, en toch is dit huis geen zuivere woonmachine. Hij laat de omstandigheden een rol spelen in het ontwerp: de ronde gevel volgt de bocht van de straat en daarmee bereikt hij duidelijk een futurisch effect. Dat wordt nog versterkt doordat de kwartcirkel bekleed is met platen aluminium, materiaal dat refereert aan de vrachtwagens die nauwelijks 50 meter verderop voorbijrazen. De open achtergevel daarentegen gaat op in de natuur die in deze landelijke buurt alomtegenwoordig is. “Met deze twee gezichten kom ik tegemoet aan de wensen van de bewoners”, legt Reyn uit. ” Hij wordt gefascineerd door het uitzicht op en de band met de snelweg, zij verkiest het groen.”

Luc Reyn zocht ook naar een contrast tussen de irrationele, door de ligging bepaalde vorm van het huis, en de rationele opbouw. Binnen merk je nauwelijks iets van de bocht in de gevel. Het interieur is doordacht en eenvoudig van opzet. “Ik heb alles uitgetekend met een vaste module: een eenheid van drie op vier meter. Dit zijn geschikte verhoudingen voor bijvoorbeeld een keuken, slaapkamer of eethoek. De zitkamer bestaat uit twee zo’n modules.”

De verhoudingen zijn dus ritmisch geordend en half zichtbaar, onder meer in de verdeling van de vensters. De ingang wordt in de gevel uitgespaard om het zonlicht diep in huis te halen. De natte cel situeert zich in het midden van de woning en wordt door glazen koepels verlicht. De helft van de leefkamer heeft een glazen wand, met een uitsparing voor een overdekt terras. Vooral de zonnewering, aangebracht aan de buitenkant van de vensters is bijzonder: dit systeem kan naar wens een open of een intieme sfeer creëren en maakt gordijnen overbodig.

De open structuur van de woning en de combinatie van hout, glas en metaal herinneren aan de sfeer van de architectuur uit de jaren ’50: een knipoog naar de expostijl. Architect Johan De Koker van Surplus in Gent, zocht in diezelfde geest meubels bij elkaar, die eveneens de ietwat koele en strakke lijn van die tijd oproepen.

Reyn houdt van een minimalistisch decorum met kale wanden en weinig deuren. Een dubbele schuifwand sluit de inkom en de keuken af van de woonkamer: eenvoudig maar ingenieus. Verschillen in de vloerbekleding duiden op een specifieke functie van de ruimte. Voor de woonkamer werd hout gekozen, voor de keuken en de inkom een grijze granitotegel. De slaapkamers zijn bekleed met zwart tapijt en de natte cel met witte tegels. Het zijn allemaal subtiele accenten.

Het huis is voorzien van een elektrische vloerverwarming en dat is, gezien de goede isolatie, ruim voldoende. De kachel in de zithoek is er louter voor de gezelligheid. Doordat het terrein met wateroverlast kampt, werd het hele huis gebouwd op een sokkel van 70 centimeter hoog boven het maaiveld. Dat geeft het exterieur een eleganter silhouet en zorgt binnen voor een prettig uitzicht op de tuin.

Op het dak staat een extra kamer, georiënteerd naar de snelweg. Reyn koos doelbewust voor een verpakking in zwartgebeist hout die sterk contrasteert met de heldere gevelbekleding, om de aparte functie van dit huisje te onderstrepen. Het is trouwens alleen toegankelijk via de garage en dient uitsluitend als ontvangstbureau. De bewoners leiden namelijk een horecazaak en gebruiken een deel van de garage als stapelplaats. De leveranciers worden in het aparte kantoortje ontvangen. Deze uitkijkpost is van binnen helemaal met hout bekleed.

In een buurt waar hoofdzakelijk fermettes staan, is deze woning een aparte verschijning door haar silhouet en afwerking. Toch is de materiaalkeuze van de binnenconstructie klassieker dan je zou vermoeden: achter de gevel gaat een betonnen structuur schuil.

Het aluminium van de gevel is niet alleen makkelijk en snel aan te brengen, het heeft hier vooral een esthetische functie. Het materiaal past volkomen bij de omgeving. Bij zonnig weer krijgt het een witte schijn, op een regenachtige dag weerkaatst het de grijze lucht.

Piet Swimberghe / Foto’s Jan Verlinde

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content