DE TANDEN VAN DE LEEUW

Agnes Goyvaerts

Ik hou van alles wat aan de seizoenen gebonden is: de eerste maatjes en asperges, nieuwe patatjes…

oe me dat laatste maar”, zeg ik tegen de dienster. De rest van haar uitleg over de specialiteiten van de dag hoef ik niet meer te horen, want wat ik in mijn oren heb geknoopt is ‘de eerste van het seizoen’. Niet dat ik per se een haantje-de-voorste wil zijn, maar ik hou van seizoenen, en dus van al wat daaraan gebonden is. De eerste maatjes, de nieuwe patatjes, de witte asperges van bij ons…

Hier was het iets anders. Wat ze had voorgesteld was een salade van paddenstoelen, spekjes, een gepocheerd ei en jonge dents de lion, leeuwentanden. De setting: een terras in een bergdorp met de laatste sneeuw, in een vallei die te steil is om groenten te telen. Men leeft er van de koeien en wat ze produceren. Over melk, boter en kaas kan een boompje worden opgezet, maar in de enige dorpswinkel ligt een verschrompelde aubergine naast een zak witlof met groene randen. Dus is men blij met nieuw groen en ik met hen.

De naam dents de lion – waar de Engelsen dandelion van hebben gemaakt- slaat op de diep ingesneden, puntige blaadjes van wat wij wat oneerbiediger pis- of paardenbloemen noemen. Zodra de lente in het land is en het genoeg heeft geregend, kleuren ze de weiden geel.

De gele bloemen zijn eetbaar, maar wij hebben het over de groene blaadjes. Ze zijn wat bitter, maar de jonge minder dan de volgroeide. Je kunt ze plukken in het wild, maar ze worden ook gekweekt en dan noemt men het meestal molsla. Vroeger werd in molshopen naar de ‘gebleekte’, want niet aan de zon blootgestelde paardenbloembladeren gezocht, vandaar de naam molsla.

Door veredeling is een verbeterde molsla verkregen, met lange, geelwit gekleurde bladeren die groeien in een rozet. De Fransen noemen het ook pissenlit (volgt u nog?) en de bittere smaak doet het – net als krulandijvie – uitstekend in combinatie met uit- gebakken spekjes.

Een lekkere lentesla maak je bijvoorbeeld zo:

verdeel de gewassen en gedroogde slabladeren over de borden. Snipper een ui. Snijd spek in reepjes en bak ze krokant in de pan. Fruit op het laatste de ui ongeveer 3 minuten mee.

Schep het spek-uimengsel uit de pan, laat even afkoelen en verdeel over de sla. Voeg wat water aan de pan toe, breng het aan de kook en roer het bakvet los. Roer er azijn en mosterd door en laat de dressing kort koken. Kruid af met vers gemalen peper. Schep de warme dressing op de salade en serveer direct. Maak het feestelijker met een gepocheerd ei.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content