Dat zorgvuldig gekozen strikje ! Die rijke beeldtaal en klemtonen ! Die ontwapenende wijsheid ! Bent Van Looy werd niet zomaar publiekslieveling van een tv-quiz. De zanger van Das Pop toonde zich in primetime zowaar een estheet. Een gesprek over schoonheid ? “Hmmm. Já !”

Flashback naar 28 januari 2010 : Bent Van Looy (33) verliest op Eén de finale van De Slimste Mens, maar 1,9 miljoen kijkers hebben de zanger met kleurige sokken op dat moment al onherroepelijk in de armen gesloten. Zijn wekenlange passage op tv zorgde voor een plotselinge vlaag van sympathie in iedere bevolkingslaag. De ideale schoonzoon zou voortaan zijn broekspijpen oprollen en bemind worden om zijn literaire kennis, blonde bles, en bedachtzame hmmm’s.

Van Looy vertrok daarna richting Japan (waar onze fotograaf hem strikte voor deze fotoreeks) voor een aantal optredens met Das Pop (ook de Japanners hebben vijf jaar gewacht op die uitgestelde derde plaat), maar de buzz rond Bent bleef nazinderen. Stubru probeerde het werkwoord Benten te lanceren. Definitie : “In rijke beeldtaal spreken, overladen met charisma en sympathie.” Benieuwd welke boeken zijn leven veranderden, nodigde ook Radio 1 de man van het moment uit. “Ben jij gelovig ?”, vroeg Friedl’ Lesage on air. “Ik geloof in schoonheid”, repliceerde Van Looy. “Zie daar, een open deur”, dachten wij. En zo ontstond deze quizvraag : wat krijg je wanneer je Bent Van Looy een uur lang in een Antwerps café laat praten over zijn schoonheidsleer en esthetische lusten ?

[14.04 uur] REIZEN – ONDERWEG ZIJN

Van Looy : “Zonder reizen zou ik niet kunnen bestaan. Het is een van dé mooiste dingen aan mijn job. Nieuwe plaatsen zien, nieuwe mensen ontmoeten. Daar leef ik voor. Niets zo leuk als op een trein stappen en weten : straks ben ik ergens anders. Een van de allermooiste dingen, is ergens aankomen en geen plannen maken. Niet weten welk museum je wilt zien, of wanneer je naar de rivier moet gaan kijken.”

“Onze optredens in Osaka en Tokio waren mijn eerste kennismaking met Japan. Als je popmuziek speelt, hoort Japan er vroeg of laat bij. Kleine dingen zijn me opgevallen : blinkend blauwe dakpannen vanachter het treinraam. Of theeplantages die op groene golven lijken. Enerzijds heerst er een overdaad aan neon, wolkenkrabbers en drukte. Maar dan ga je de hoek om, en zie je plots een kleine tempel met een fonteintje waar het een beetje naar wierrook ruikt. Alles bestaat er naast elkaar. Een tuinslang ligt er nooit zomaar op de grond, maar is daar heel speciaal op die manier gelegd.”

“Ik heb leren genieten van vliegen. Van wachten op een luchthaven, op een tussenvlucht. Het is een zone waar ik het rustigst ben. Als niemand je kan bereiken. In transit. Dat is een mooie staat van zijn.”

[14.09 uur] EEN MENTOR

“Wie mijn blik op de wereld zo heeft aangescherpt ? Hmmm. Ik denk dat dat komt door boeken te lezen. Wie op dat vlak zeker een voorbeeld is, is Jan Wolkers. Hoe die schrijft over kijken, over waarnemen. Hoe het is om te leven tout court. Daar ben ik heel erg van onder de indruk. Ik heb hem één keer in een tv-documentaire door zijn tuin zien lopen. Veel was er niet aan. Hij wees dingen aan en zei “dit is een grasspriet” of “dat is een boom”. Maar de manier waarop heeft, mja, misschien wel mijn leven veranderd. Haast religieus hoe hij over een regenworm vertelde.”

(Onze bestelling arriveert. Wij : “Excuseer mevrouw, we hadden een koffie verkeerd gevraagd. Geen muntthee.” Van Looy : “Hmm, maar dat ís toch een koffie verkeerd ?”)

[14.15 uur] HUMOR

“Goeie humor is het allerhoogste. Onmiddellijk te herkennen, maar heel moeilijk om te maken. Ik denk dat ik in het middelbaar pas echt met de kracht daarvan in aanraking ben gekomen. En het besef dat sommige mensen je toelaten om grappig te zijn, en anderen niet. Dat is een ongrijpbare chemie. Net zoals een bepaalde dansvloer beter danst dan die andere.”

[14.16 uur] TAAL

“Correct taalgebruik werd er bij ons thuis ingeramd. Mijn moeder komt uit Nederland, mijn vader is acteur. Dat heeft als nadeel dat ik geen dialect heb. En dat is jammer, want ik vind dat een basisrecht van iedere mens. Natuurlijk ben ik blij met die taalgevoelige opvoeding. Er schuilt veel kracht in welk woord je op welk ogenblik kiest. Iemand die voor mij die liefde voor taal belichaamt, is de Britse schrijver en comedian Stephen Fry.”

“Ik zou geen boek kunnen schrijven, maar wat ik wél kan, is in weinig zinnen iets vertellen. Ook in songteksten is woordkeuze heel belangrijk. Niet alleen voor de betekenis, ook voor de klank en vooral voor het ritme. Dat heb je natuurlijk met muziek. Alles begint bij melodie.”

[14.20 uur] POPCULTUUR

“Van mijn zevende tot mijn elfde woonden we in een boshut en het was liefde op het eerste gezicht toen ik eindelijk met popcultuur in aanraking kwam. Wat er mooi aan is ? Het verheft alledaagse dingen uit hun trivialiteit. Het zijn dingen die niet altijd gemaakt zijn om bewaard te blijven, maar net daardoor een andere lading krijgen. Het is bijna gênant om over Andy Warhol te praten. Een doodgeslagen clichévoorbeeld, maar een van de allerbelangrijkste figuren van de vorige eeuw. Ook schrijver Douglas Coupland doet als beeldend kunstenaar mooie dingen. Met verpakkingen van cornflakes, bijvoorbeeld.”

“Ik moet veertien geweest zijn toen ik popmuziek ontdekte. Die platenhoezen ! Die posters uit de Joepie ! Dat was zo anders dan alles wat ik daarvoor gekend had. Kleurgebruik heeft daar absoluut mee te maken. En het directe. Pop is niet gemaakt om mooi te zijn of in een museum te hangen, maar om beleefd te worden. Als lucht die je inademt. Een popsong kan je bespringen en je leven veranderen. Ook al háát je het nummer. Het heeft een instant kracht die de schilderkunst bijvoorbeeld niet heeft. Literatuur evenmin, omdat je daar echt voor moet gaan zitten.”

[14.25 uur] VINYL – NOSTALGIE

“Het analoge van dingen is in Das Pop heel belangrijk. Als het analoog kan, doen we het niet digitaal. Elk van onze singles moet je kunnen vastpakken op vinyl, eraan kunnen ruiken. Als je iets analoog opneemt, of filmt, wordt het op de een of andere manier boven zichzelf uitgetild. Veel mensen begrijpen dat niet. Dat heeft ook met nostalgie te maken. Ik ben zelfs nostalgisch naar dingen die ik niet gekend heb. Alles wordt mooier als het voorbij is. Al is vandaag een superdag, morgen zal vandaag nóg beter zijn. Dat heb ik heel erg. Gisteren is altijd beter dan vandaag. En morgen is ook altijd beter dan vandaag. Daarnaast bestaat die drang om nieuwe vrienden te maken, te reizen. Die twee emoties voeden elkaar.”

[14.27 uur] BEELDEN

“Alles draait voor mij rond beelden. Of ze nu opgeroepen worden door schilderkunst, muziek, of een gesprek. Ik ben opgegroeid zonder televisie. Ik las heel veel, en dat stimuleert blijkbaar een rijke fantasie. Ik heb niets tegen televisie, maar ik merkte wel dat ik als kind anders was dan mijn leeftijdsgenoten. Zij gebruikten een woordenschat van bewegende beelden. Ik leefde in een andere wereld.”

“Ik kan heel erg genieten van een goeie film, maar heb altijd het gevoel dat het boek beter was. Zelfs als er geen boek van bestaat. Er zijn wel filmpersonages die een schok van herkenning oproepen. Ik kan bijvoorbeeld niet wachten om The Fantastic Mr Fox te zien (de nieuwe van Wes Anderson, gebaseerd op het boek van Roald Dahl). Dat dat soort cinema in de filmzaal komt, geeft hoop.”

[14.30 uur] Stijl

“Waarom ik eruitzie zoals ik eruitzie ? Hmmm, dat heeft met spelen te maken. Het komt voort uit het proces van verkleden. Als ik een bepaald soort hemd of broek aandoe, verandert dat wie ik ben. Zoals je acteurs weleens hoort zeggen : ‘als ik de kleren aandoe van Derek, dan ben ik Derek.’ Mijn bomberjack heeft een heel andere sfeer dan mijn trenchcoat. Ik voel me er iets zwaarder in, iets minder licht. Als ik mijn broekspijpen oprol, verwijs ik niet per se naar iets of iemand, dat gaat veeleer om een sfeer. Misschien doet het me een beetje denken aan Kuifje, die ik een heel belangrijke figuur vind. Drie jaar geleden droeg ik bijna elke dag een strikje. Vaak gaat zoiets in fases. Waarom ik het draag ? Omdat het bestáát. Ik er blij van word. Het is een soort extra geschenk voor jezelf. Je kunt het evengoed niet doen.”

“Als kind ging ik verkleed naar school. Mijn omgeving reageerde daar gemengd op. Ik arriveerde soms met klompen en boerenpet. Ik ging naar de les, maar die dag was ik een boer. Dan werd ik gepest, of sommige leraren keken raar, maar voor mij was dat volstrekt normaal. Noodzakelijk zelfs. Een manier van zijn. Ik had het nodig om die dag een boer te zijn. En de andere dag misschien een ridder. Vandaag is dat nog steeds zo. Niet meer zo extreem, maar dezelfde mechaniek is nog werkzaam.”

[14.36 uur] VROUWEN

“Het is onmogelijk om te zeggen wat ik mooi vind aan vrouwen. Het is sowieso moeilijk om vrouwen onder één noemer, één stolp te zetten. Het mooie aan elke vrouw is de verrassing. Het unieke, het individuele. De oneindigheid van de vrouw. Hmmm.”

[14.38 uur] LIEFDE

“Dat is natuurlijk… Hmmm, iets anders. Hoe moet ik het schone van liefde uitleggen ? Het begint heel woest, en op de duur evolueert het naar die tuinslang in Japan die heel mooi opgerold ligt. En dat, is niet zo slecht.”

“Ik woon bijna vier jaar in Parijs met mijn vriendin. Al ben ik er niet vaak. Maar dat is altijd zo geweest. Ofwel is zij weg, ofwel ik. Ik ben heel dankbaar voor die relatie, maar ook heel dankbaar dat die relatie me toelaat om twee weken alleen in Japan rond te hangen. Het wordt zelfs niet ter discussie gesteld of dat egoïstisch is, of wat dan ook. Over die evidentie denk ik misschien te weinig na.”

[14.41 uur] EENVOUD

“Eenvoud is enorm belangrijk. Vooral in kunst. Hoe minder, hoe beter. Een popnummer is beter als het kort is. Een concert ook. Banale dingen waar niemand naar kijkt, kan ik heel mooi vinden. Zoals een politielint tussen twee bomen. Altijd, élke dag, zou je moeten opstaan en hopen op iets moois. En die dingen wil ik dan ook heel graag delen.”

[14.46 uur] NIET NADENKEN

“Ik ben opgegroeid in een bos en dat heeft me heel erg getekend. Daarna ben ik net op het juiste moment naar de stad verhuisd. Ik heb dus zowel voor de natuur als de stad een even grote passie. Maar mocht je me nú zeggen dat ik morgen doodga, zou ik toch de drang hebben om me terug te trekken in de natuur. Wat ik daar zou doen ? Niets. Of ik er alleen zou zijn ? Waarschijnlijk wel. Bij de eerste de beste boom. En dan : niets. Neen, zelfs niet nadenken. Hópelijk niet. Het mooiste moment is als je ophoudt met nadenken. Zoals op een podium. De beste concerten zijn die waar zowel het publiek als de groep niet nadenkt en ophoudt zichzelf te zijn. En alles één ding wordt. Dat gebeurt verbazend vaak. Dát, vind ik mooi.”

Opgetekend op 13 februari 2010 in café ‘In de Roskam’ op de Antwerpse Vrijdagmarkt. Op de foto’s die in Osaka gemaakt werden, draagt Van Looy eigen kleren. De derde langspeler van Das Pop ligt al enkele maanden in de winkel onder de titel ‘Das Pop’. www.daspop.com

DOOR ELKE LAHOUSSE – FOTO’S ROB WALBERS

“Samen met het Franse kledingmerk Le Mont Saint Michel maakt Das Pop al enkele seizoenen een collectie truien, polo’s en hemden. Deze trui komt uit die samenwerking. Ik kan echt discussiëren over de kraag of de boord van een trui.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content